ดิฉันมีลูกชาย ปีนี้อายุ 10 ขวบเต็มค่ะ  ลูกมีพฤติกรรมอย่างนึง ที่ดิฉันไม่ค่อยชอบใจนัก  ห้ามปรามอยู่บ่อย ๆ แต่เหมือนไม่ได้ห้ามปรามแบบจริงจังหรือเปล่าก็ไม่ทราบ  พฤติกรรมของลูกชายคือ เวลาโกรธ ไม่พอใจอะไรจะโยนของ (ส่วนใหญ่เป็นกระดาษ หรือสมุดการบ้านหรือหนังสือ หรือของเล่นเป็นชิ้น ๆ  หรือโยนหมอน ) และทุบต่อยหมอน หรือที่นอน พฤติกรรมแบบนี้จะแสดงออกเฉพาะตอนอยู่กับดิฉันเท่านั้น  ไม่แสดงกับคนอื่น  และแสดงเฉพาะเวลาอยู่ในห้องส่วนตัว เช่นห้องนอน  ไม่กล้าแสดงสิ่งนี้กับพ่อเค้า เพราะถ้าแสดงออกไป จะโดนตี หรือโดนตวาดกลับเสียงดัง (ซึ่งจากสังเกตคือลูกก็จะยิ่งขึ้นมาบนห้องและทำแบบนี้แบบรุนแรงขึ้น) 

ดิฉันได้ห้ามปราม โดยการพูดบอกด้วยน้ำเสียงธรรมดา ๆ ปกติ ว่าเป็นพฤติกรรมมที่ไม่ดี  ไม่น่าทำ  แต่ก็เหมือนไม่ดีขั้น ลูกยังทำแบบนี้เกือบทุกครั้งที่มีเรื่องทำให้ขุ่นเคืองใจ แต่ทำเสร็จก็เหมือนไม่มีอะรไเกิดขึ้นนะคะ  คือทำแล้วก็จบกันไป ไม่มีอะไรอีก   ดิฉันกลับมาคิด ๆ ดู ไม่แน่ใจว่า " ควรห้าม " ไม่ให้ทำพฤติกรรมแบบนี้หรือไม่ หรือว่าทำเฉย ๆ ไป เพราะก็เป็นการระบายอารมณ์แบบนึง  ดีกว่าลูกไปเก็บกดไว้  ไม่แสดงออก ซึ่งอาจจะทำให้มีปัญหาในอนาคตได้ 

จึงอยากจะรบกวนถามพ่อ ๆ แม่ ๆ ที่มีลูกค่ะ ว่าถ้าลูกมีพฤติกรรมแนวนี้ท่านทำอย่างไร  ห้ามปรามเด็ดขาด ไม่ให้ทำอีก หรือว่าทำเฉย ๆ ไปซะ  และขอรบกวนขอเหตุผลประกอบด้วยค่ะ ว่าทำไมถึงทำแบบนั้น มีเหตุผลอะไร 

ตย.เช่น ดิฉันคิดว่าการเพิกเฉย ก็ดีเหมือนกัน เพราะให้ลูกได้ระบายออกบ้าง ไม่เก็บกดไว้ในใจ  หรือการตักเตือนหรือปรามไม่ให้ทำแบบนั้น เพราะกลัวว่าต่อไปจะมีอารมณ์ที่รุนแรงมากกว่านี้  จะทำอะไรที่แย่ ๆ กว่านี้