แฟนเราทำงานมาได้ประมาณ 3 เดือนค่ะ เงินเดือนประมาณ 20k ส่วนตัวเขาไม่ได้มีภาระอะไร ไม่ต้องผ่อนค่าบ้านหรือรถเพราะทางบ้านมีอยู่แล้ว บ้านเราไม่ไกลกันเท่าไหร่ค่ะประมาณสำโรงกับพระโขนง
คุณตาเราบอกให้เราลองสังเกตดูว่าพอเขาเริ่มทำงานแล้วเขาดูมีทีท่าว่าจะจริงจังหรือดูแลอะไรเรามากขึ้นจากตอนคบกันสมัยเรียนอยู่มั้ย เราก็สังเกตมาเรื่อยๆประมาณครึ่งปี ได้ข้อสังเกตประมาณนี้ (เป็นข้อสังเกตพวกเรื่องเบสิคเลยค่ะ พวกเลี้ยงข้าว รับส่งไรงี้)
- เวลาไปกินอะไรด้วยกันมื้อพิเศษถ้าหารครึ่งจะตกคนละประมาณ 70-200 บาท ทุกวันนี้ยังคงหารครึ่งกันอยู่ทุกครั้งเหมือนสมัยเรียน เขาไม่มีท่าทีว่าจะเลี้ยงหรือจะอะไร
- ตั้งแต่คบกันมาเกือบ 2 ปีครึ่ง เคยได้ของขวัญจากเขาแค่ชิ้นเดียวค่ะ สมัยเรียนเราบอกตัวเองว่าตอนเรียนอยู่เขาคงยังไม่มีเงินหรอก แต่ทุกวันนี้มีเงินเดือนแล้วของเล็กน้อยร้อยกว่าบาทก็ยังไม่เคยได้สักเทศกาลหรือแม้แต่วันเกิดเลยค่ะ (ส่วนตัวเรามักซื้อให้เขาเรื่อยๆตามเทศกาล วันเกิด ปีใหม่ ตามกำลังที่มี)
- บางเสาร์อาทิตย์เขาก็ว่าง แต่เวลาเราไปเจอกันหรือว่าเขามาหาเราแล้วเราจะออกไปข้างนอกเขาก็ไม่ค่อยไปรับไปส่ง ให้เราไปเอง บอกประมาณว่าเหนื่อยจากที่ทำงาน
ความสัมพันธ์เราตอนนี้มันยังคงอยู่ในสแตนดาร์ดที่ว่าผู้ชายยังโอเคกับเราไหมคะ นี่คือปกติของผู้ชายวัยกำลังสร้างตัวมั้ยหรือว่าไม่ใช่แล้ว เราอยากทราบจากมุมมองของคนนอกมองเข้ามาค่ะจะได้ตัดสินใจสเต็ปต่อไปได้ถูก
สำหรับท่านที่ถามว่าทำไมเนื้อหามีแต่เรื่องเงิน เรื่องดูแลครอบครัว เพราะเรื่องนี้เป็นปัญหาเดียวในความสัมพันธ์ที่ตอนนี้เราไม่รู้จะเอาไงต่อค่ะ เรื่องอื่นเรายังพอรับมือได้
**หลายท่านเข้าใจว่าเราจะให้เขาเปย๋ครอบครัวเราด้วย เราไม่ได้หวังไปถึงขนาดนั้นนะคะ เราแค่หวังน้ำใจเล็กๆน้อยๆอย่างช่วงนี้โควิดออกไปไหนไม่ได้ วันไหนเขามาหาเราที่บ้านแล้วแม่เราจะไปตลาดก็ขับรถไปส่งกันบ้างอะไรแบบนี้ค่ะเพราะบ้านอยู่ในซอยลึก ไม่ได้จะให้ฝ่ายชายออกเงินให้ทุกอย่างหรือมารับมาส่งทุกวันนะคะ เราไม่เคยคิดจะเอาเงินเขาแบบทุกบาททุกสตางค์ค่ะ แค่ส่วนตัวรู้สึกว่าคนเป็นแฟนกันให้อะไรเล็กๆน้อยๆกันบ้างก็ได้เพราะส่วนตัวเราก็ทำให้เขาบ้างตามโอกาสเหมือนกัน**
แฟนมีงานทำ มีเงินเดือน แต่ไม่ค่อยดูแลเราหรือครอบครัวเราเท่าไหร่
คุณตาเราบอกให้เราลองสังเกตดูว่าพอเขาเริ่มทำงานแล้วเขาดูมีทีท่าว่าจะจริงจังหรือดูแลอะไรเรามากขึ้นจากตอนคบกันสมัยเรียนอยู่มั้ย เราก็สังเกตมาเรื่อยๆประมาณครึ่งปี ได้ข้อสังเกตประมาณนี้ (เป็นข้อสังเกตพวกเรื่องเบสิคเลยค่ะ พวกเลี้ยงข้าว รับส่งไรงี้)
- เวลาไปกินอะไรด้วยกันมื้อพิเศษถ้าหารครึ่งจะตกคนละประมาณ 70-200 บาท ทุกวันนี้ยังคงหารครึ่งกันอยู่ทุกครั้งเหมือนสมัยเรียน เขาไม่มีท่าทีว่าจะเลี้ยงหรือจะอะไร
- ตั้งแต่คบกันมาเกือบ 2 ปีครึ่ง เคยได้ของขวัญจากเขาแค่ชิ้นเดียวค่ะ สมัยเรียนเราบอกตัวเองว่าตอนเรียนอยู่เขาคงยังไม่มีเงินหรอก แต่ทุกวันนี้มีเงินเดือนแล้วของเล็กน้อยร้อยกว่าบาทก็ยังไม่เคยได้สักเทศกาลหรือแม้แต่วันเกิดเลยค่ะ (ส่วนตัวเรามักซื้อให้เขาเรื่อยๆตามเทศกาล วันเกิด ปีใหม่ ตามกำลังที่มี)
- บางเสาร์อาทิตย์เขาก็ว่าง แต่เวลาเราไปเจอกันหรือว่าเขามาหาเราแล้วเราจะออกไปข้างนอกเขาก็ไม่ค่อยไปรับไปส่ง ให้เราไปเอง บอกประมาณว่าเหนื่อยจากที่ทำงาน
ความสัมพันธ์เราตอนนี้มันยังคงอยู่ในสแตนดาร์ดที่ว่าผู้ชายยังโอเคกับเราไหมคะ นี่คือปกติของผู้ชายวัยกำลังสร้างตัวมั้ยหรือว่าไม่ใช่แล้ว เราอยากทราบจากมุมมองของคนนอกมองเข้ามาค่ะจะได้ตัดสินใจสเต็ปต่อไปได้ถูก
สำหรับท่านที่ถามว่าทำไมเนื้อหามีแต่เรื่องเงิน เรื่องดูแลครอบครัว เพราะเรื่องนี้เป็นปัญหาเดียวในความสัมพันธ์ที่ตอนนี้เราไม่รู้จะเอาไงต่อค่ะ เรื่องอื่นเรายังพอรับมือได้
**หลายท่านเข้าใจว่าเราจะให้เขาเปย๋ครอบครัวเราด้วย เราไม่ได้หวังไปถึงขนาดนั้นนะคะ เราแค่หวังน้ำใจเล็กๆน้อยๆอย่างช่วงนี้โควิดออกไปไหนไม่ได้ วันไหนเขามาหาเราที่บ้านแล้วแม่เราจะไปตลาดก็ขับรถไปส่งกันบ้างอะไรแบบนี้ค่ะเพราะบ้านอยู่ในซอยลึก ไม่ได้จะให้ฝ่ายชายออกเงินให้ทุกอย่างหรือมารับมาส่งทุกวันนะคะ เราไม่เคยคิดจะเอาเงินเขาแบบทุกบาททุกสตางค์ค่ะ แค่ส่วนตัวรู้สึกว่าคนเป็นแฟนกันให้อะไรเล็กๆน้อยๆกันบ้างก็ได้เพราะส่วนตัวเราก็ทำให้เขาบ้างตามโอกาสเหมือนกัน**