Studio Album ลำดับที่ 9 จากไอคอนสาวผู้โด่งดังที่ได้ฝากผลงานในวงการดนตรีรวมถึงวงการข้างเคียง โดยคาบเกี่ยวช่วงเวลากว่าสามทศวรรษที่ผ่านมา กับชื่อนี้ที่เราคุ้นเคย ‘Taylor Swift’ ซึ่งแม้ว่าปี 2020 นี้ จะเป็นปีแห่งความเงียบเหงาของวงการบันเทิงและดนตรี (จริงๆแล้วรวมถึงทุกวงการในทุกมุมโลกนั่นแหละ) จากผลกระทบของโรคระบาดที่ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อละกันเพราะเบื่อมากๆ แต่ก็เป็นปีที่เราทั้งหลายมีโอกาสได้เห็นผลงานของสตรีผู้นี้ที่ขยันผลิตออกมาให้ได้เสพกันอย่างต่อเนื่องจุใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครึ่งปีหลัง

          หลังจากอัลบั้มชุดที่ 8 ‘folklore’ ให้ถูกปล่อยฟังกันไปเมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา นับเป็นช่วงเวลาได้ไม่ครบสีเดือนดีนัก ก็ได้เกิดเหตุการณ์ที่เราเชื่อว่าทุกคนไม่เว้นแม้แต่แฟนคลับเดนตาย ต่างก็ไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะประกาศปล่อยอัลบั้มเต็มลำดับที่ 9 ออกจำหน่ายอย่างสายฟ้าแลบ พร้อมพรีเมียร์ Lead Single และมิวสิควิดีโอ ทุกอย่างพรึ่บพรั่บพร้อมเพรียงกันในวันรุ่งขึ้น (11 ธันวาคม 2020) พร้อมแนบ Tracklist, Album Cover ให้ชมเรียกน้ำย่อยพร้อมกันเสร็จสรรพ โดยประกอบด้วยหลายปัจจัยที่ทำให้อัลบั้มนี้ถูกคลอดออกมาเร็วมากๆ

          เธอกล่าวผ่านช่องทางสังคมออนไลน์ว่าอัลบั้มนี้เกิดจากการที่เธอนั้นหยุดแต่งเพลงไม่ได้ ในช่วงที่ปราศจากงานสังสรรค์ราตรีหรือทัวร์คอนเสิร์ตใดๆ โดยเพลงทั้งหมดในอัลบั้ม evermore นั้น ถูกประพันธ์ขึ้นในช่วงระหว่างเดือนสิงหาคม ตั้งแต่ 1 สัปดาห์หลังจากปล่อยอัลบั้ม folklore กับเพลงที่ถูกแต่งขึ้นเพลงแรกอย่าง 'dorothea' จวบจนเพลงสุดท้ายที่เพิ่งถูกแต่งเสร็จเมื่อช่วงต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมากับเพลง 'happiness' เป็นอันเสร็จสิ้นสมบูรณ์ รวมถึงเป็นการมอบของขวัญให้แก่แฟนคลับและตนเองที่จะฉลองวันเกิดปีที่ 31(ซึ่งเป็นจำนวน reverse จากเลข 13 นำโชคของเธอ) ในวันที่ 13 ธันวาคม 2020 ที่เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ นั่นทำให้เกิดความตื่นตัวระคนตื่นเต้นของนักฟังทั่วทั้งสหรัฐฯและผู้ติดตามรอบโลกด้วยความเห็นอันหลากหลายเพียงตั้งแต่ก่อนที่อัลบั้มจะถูกปล่อยออกมาเสียอีก โดยเธอได้กล่าวโยงว่างานชุดนี้เปรียบเสมือน sister records ของ folklore

          ภาพรวมของอัลบั้มนี้จัดว่ามีแนวเพลง อารมณ์ และเฉดสีที่หลากหลายมากขึ้น แนวเพลงลดดีกรีความ Folk ลง คงความเป็น Alternative Rock และย้อนกลับมามีกลิ่น Country/CountryPop และงานเพลงสไตล์ Old Taylor มากขึ้นในบางสัดบางส่วนของอัลบั้ม ภาพฉากของแต่ละเพลงนั้นฉายให้เห็นความสมจริง มีความเรียลมากขึ้นเมื่อเทียบกับงานชิ้นก่อนที่มีเสน่ห์ในความลึกลับ ปรัมปรา และความซับซ้อนของเนื้อหา โดยการบรรยายของ evermore ที่ฉีกเบนออกไปเล็กน้อยทำให้เราสามารถเห็นความชัดเจนของเหตุการณ์ที่เล่ากันอย่างตรงไปตรงมามากขึ้นผ่านปลายปากกาการประพันธ์บทเพลงที่มีการพัฒนามากขึ้นเรื่อยๆตามลำดับวัยวุฒิของเธอ หลายเพลงมีการใช้คำศัพท์ที่ยากขึ้น การซ่อนความหมายแฝง แต่ยังคงเสน่ห์ของการเล่าเรื่องพร้อมขมวดปมให้จบภายในเพลงที่ทำได้อย่างเฉียบขาดน่าชื่นชมและเฉียบคมชวนติดตาม

          สำหรับ evermore ได้รับสัดส่วนการ Produced หลักๆ จากหนุ่ม Aaron Dessner จาก The National ที่ก้าวมาเป็นตัวยืนหลักเป็นครั้งแรกหลังจากที่เธอนั้นผ่านยุคการกุมบังเหียนอัลบั้มโดย Jack Antonoff มาเนิ่นนานในช่วงหกปีก่อนหน้านี้ที่เป็นผู้ร่วมผ่านร้อนผ่านหนาวและเป็นส่วนสำคัญในแกนความสำเร็จของสาวเทย์เลอร์อย่างปฏิเสธไม่ได้ การเปลี่ยนแปลงตรงนี้ส่งผลเล็กน้อยให้ภาคดนตรีและดีไซน์ต่างๆมีการเปลี่ยนเฉดไปบ้าง แต่ไม่ได้พลิกไปเสียทีเดียว เพราะงานชิ้นนี้ยังทำให้เราเชื่อได้ว่ายังคงความเป็นเทย์เลอร์ไว้สูงมากรวมถึงกลิ่นของอัลบั้มที่แล้วที่ยังมีความกรุ่นแซมแทรกอยู่ไม่เลือนราง แม้จะมีการลองสิ่งใหม่ๆ ใส่แนวทดลองมาบ้างก็ตาม อาจทำให้แปลกหูบ้าง แต่ไม่แปลกใจ

หลิวลู่ลม Lead single จากอัลบั้ม ที่ในครั้งนี้ถูกมอบหมายให้อยู่ในแทร็คแรกสุด เป็นเพลงที่เป็นตัวเลือกที่ลงตัวมากๆในการนำมาตัดเป็นเพลงโปรโมท เพลงยังคงความ Folk และมีกลิ่นความเป็น folklore สูงมาก เปรียบเสมือนจุดเชื่อมต่ออัลบั้มที่ 8 และ 9 เข้าด้วยกันอย่างแนบสนิท โทนเพลงยังคงความลึกลับแต่เป็นสีที่สว่างขึ้นและเข้าถึงได้ง่ายขึ้น ความติดหูผสมกับความวาบหวามอ่อนๆ ทำให้เพลงมีเสน่ห์ยั่วยวนชายหนุ่มให้หลงใหลในตัวเธอ รวมถึงเชื้อเชิญให้บุคคลที่ผ่านไปมาได้ให้ความสนใจเข้ามาฟังเพื่อนๆแทร็คอื่นๆ อีก 14 เพลงได้ไม่ยากเย็นนัก สำหรับตัวมิวสิควิดีโอที่ถูกปล่อยมาพร้อมกันนั้นมีฉากหลังที่ต่อจากเพลงเปิดตัวจากอัลบั้มก่อนหน้า ‘Cardigan’ โดยเปรียบเป็นเหรียญคนละด้านในห้วงเวลาเชื่อมเนื่องกัน และมีการอ้างถึงเนื้อหาจากอัลบั้ม folklore อยู่พอสมควร ที่เห็นชัดที่สุดคือความหมายของรักแท้กับเส้นด้ายสีทองประกายที่อิงได้จากเนื้อหาเพลง ‘Invisible Strings’ รวมถึงฉากที่ย้อนกลับไปในช่วงชีวิตวัยเด็กที่เล่นกับเพื่อนชายสัมพันธ์กับเพลง ‘Seven’ เป็นต้น ราวกับว่าเป็นการ tribute ปิดอัลบั้มก่อนหน้าไปอย่างสมบูรณ์แบบใน era อันแสนสั้น เพียงสี่เดือนเศษ รวมถึงการเลือกใช้โทนสี คอสตูม รวมถึงฉากของนักแสดงร่วมที่ล้อกันไปตามไทม์ไลน์อัลบั้มก่อนหน้าทั้ง 8 ของเธอ (ที่สังเกตได้จะเห็นเพลงตัวแทนจากแต่ละอัลบั้มได้แก่ Tim McGraw, Love Story, Mean, I Knew You Were Trouble, Out Of The Woods, ...Ready For It ในเบื้องต้น) แสดงถึงความใส่ใจรายละเอียดที่เธอแอบซ่อนไว้ให้ค้นหาไม่เพียงแต่ตัวเพลงแต่ละเพลงแต่ควบรวมถึงมิวสิควิดีโอแต่ละชิ้นที่เธอปล่อยออกมาด้วย

ย้อนกลับมาในแทร็คที่มีความเป็นเทย์เลอร์สูงปรี๊ด กับเสียงร้องกังวานโดดเด่นคลอกับเปียโนชิ้นเดี่ยว กับเพลงที่มีเนื้อหาการจบลงของงานเลี้ยงความรักของสองเรา ความสัมพันธ์ที่ได้สร้างมาเมื่อถึงจุดหนึ่งที่คนรักทั้งสองต่างมีเป้าประสงค์อนาคตระยะยาวที่ต่างกันไป การจบความสัมพันธ์ย่อมทำให้เกิดความเจ็บปวดให้แก่อย่างน้อยหนึ่งฝ่ายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จะแชมเปญหรือไวน์ชั้นเลิศเพียงใดก็ไม่ทำให้บรรยากาศสนุกขึ้นมาแม้แต่น้อย มีหลากวิธีที่ถูกงัดมาใช้ในการเลิกราแต่ในเพลงนี้ฝ่ายหญิง'เลือก'ให้เป็นการจากอย่างประนีประนอม แม้จะมีการกล่าวอวยพรหรือฝ่ายชายในช่วงจบ แต่ผลลัพธ์คือตัวเธอเองพร้อมที่จะจากไปอยู่ดี แผลในใจที่คั่งค้างจึงเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ ไม่ว่ามันจะเป็นแค่แผลสดหรือจะแปรเป็นแผลเป็นก็ตาม เพลงที่เรียบง่ายแต่สื่อความหมายและสามารถสะท้อนสถานการณ์นั้นได้ดียิ่ง

ให้ความรู้สึกโอ่อ่าโอ่โถง ให้ความรู้สึกผู้ฟังเหมือนเป็นชนชั้นสูงมีความเป็นตัวของตัวเองสูงกับการมองอีกฝ่ายเป็นผู้มีชื่อเสียงหรือมีความนิยมสูงชะลูด หรือง่ายๆโดยนัยว่าเป็นหนุ่มป๊อปในขณะนั้นโดยมีการนำไปเปรียบกับสภาวะการ”ตื่นทอง”ที่ทุกคนต่างถาโถมเข้ามาหาเธอดั่งทรัพยากรล้ำค่า สเกลของคำร้องและบรรยากาศฉากหลังของเพลงนั้นใช้การพรรณนาร่วมสูงจึงดูเหนือจริงหรือ overact ไปบ้าง เหมาะกับการเต้นระบำหรือใช้บรรเลงละครเวที แต่ยังรู้สึกถึงความไม่ราบรื่นของการเชื่อมต่อ verse chorus bridge ที่ยังขาด ๆ เกิน ๆ อยู่และเนือยอยู่บ้างในบางพาร์ท

เปรียบเสมือนเรื่องราวเรื่องหนึ่งของความสัมพันธ์อันซับซ้อนและคลุมเครือของอดีตคู่รักที่ต้องโคจรกลับมาพบกันอีกครั้งในงานรวมเพื่อนเก่า ณ สถานที่เดิมๆ ความทรงจำในครั้งเก่าต่างพรั่งพรูเข้ามาทั้งเรื่องขมเรื่องหวาน หลังจากที่ฝ่ายหญิงได้จบการศึกษาและเดินทางตามความฝันในL.A. นั่นได้กลายเป็นบทบาทหลักที่เธอต้องขับเคลื่อนตนเองไป ประสบการณ์ชีวิตทั้งเรื่องงาน สังคม และการใช้ชีวิตในปัจจุบันทำให้เธอหวนกลับมาคิดอีกครั้งว่าสิ่งใดที่มอบรอยยิ้มและสร้างความสุขให้เธอ เราต้องมาลุ้นกันว่าความสัมพันธ์อันซับซ้อนที่เหมือนจะเคยยุติลงอย่างคลุมเครือเมื่อครั้งเยาว์วัยจะสามารถกลับมาสานต่อได้หรือไม่ ด้วยเส้นทางที่จะนำทางเธอกลับไปเมืองเกิดนั้นหรือจะทำให้เธอตัดสินใจเลี้ยวไปยังบ้านฝ่ายชายในทุก weekend ที่เธอกล่าวถึงกันแน่ สำหรับคนที่ Lucky in Game อยู่เสมอ ในบางครั้งก็อาจโหยหาความ Lucky in Love

ซีนอารมณ์ที่หนักหน่วงระหว่างคู่รักที่อยู่กินกัน กับความรู้สึกของฝ่ายหญิงที่เอ่อล้นใจและพร้อมมอบให้อีกฝ่ายอย่างเต็มที่ แต่ผลลัพธ์กลับไม่เป็นอย่างที่คิดซ้ำยังเลวร้ายลงเมื่อได้รับการตอบกลับมาอย่างเย็นชาจากคนรักของเธอ ส่งผลให้ความกดดันและความรู้สึกเศร้าซึมนั้นพอกพูนเป็นมะเร็งร้ายในใจเธอ แม้ว่าจะไม่ได้เชือดเฉือนกันด้วยคำพูด แต่สงครามเย็นของความรัก และอวจนะภาษาที่ไม่สามารถบดบังอารมณ์หน่ายความรักนั้น ทำให้เธอเสมือนตายทั้งเป็นได้เลยทีเดียว การเดินเพลงโดยใช้เปียโนเป็นตัวเอกและการไล่เมโลดี้ตามองก์ต่างๆของเพลงช่วยเสริมความเลือดเย็น เย็นชา และตอกย้ำความเย็นยะเยือกของเนื้อหาเพลงได้เป็นอย่างดี

คันทรี่เกิร์ล 100% เหมือนนำเราวาร์ปกลับสู่รากของอัลบั้ม Taylor Swift 2006 อารมณ์เหมือนได้ฟัง 'Should’ve Said No' ในเวอร์ชั่นที่อายุถูกเบิ้ลเป็นสองเท่า เนื้อหาจึงออกมาเป็นวัยมีครอบครัวมีเพื่อนมีฝูงจับเข่าคุยตมประสาแม่บ้านในมลรัฐตอนกลางของแดนมะกัน แต่ขออุบเนื้อหาไว้ ไม่อยากเล่า ให้ท่านๆไปฟังกันเอาเอง มิเช่นนั้นเดี๋ยวเราจะกลายเป็นพวกสปอยล์หนัง หนังเรื่องนี้ที่เธอบรรจงเดินเส้นเรื่องครบจบภายในสามนาทีครึ่ง แต่สร้างความแสบสันตราตรึงใจได้เป็นอย่างดี แอบกระซิบว่ามีเหตุการณ์นองเลือดเกิดขึ้น สำหรับสามสาว HAIM นั้นยังไม่ปรากฏออกมาชัดนักในเสียงคำร้อง แต่มีบทบาทเป็นตัวละครเอกในเนื้อเรื่อง เพื่อนนางเอก และน้องเพื่อนนางเอก เพลงนี้จัดเป็นเพลงที่ติดหูที่สุดในอัลบั้มและแฟนๆน่าจะชอบกันได้ไม่อยาก ส่วนตัวหักนิดหนึ่งตรงดีไซน์การร้องเสียงบางที่ถูกนำมาใช้มากใน Lover era ซึ่งเรานั่งยันนอนยันมาตลอดว่า ไม่ชอบ เสียดายมาก เสียดายไอเดียเพลงที่ปูทางมาดีในระดับ 10 10 10

เพลงแม่ชี หลังจากอกหักรักคุดก็จัดแจงโกนหัวบวชเข้าทางธรรม ปล่อยวาง ปลงสังขาร พักกายพักใจ จนจิตสว่างสะอาดบริสุทธิ์เปล่งปลั่ง พร้อมให้อภัยทุกคน ตื่นเช้ามาเดินยิ้ม เดินคุยกับต้นไม้ บางครั้งก็คุยคนเดียว มีความแกรนด์สูง ผู้รู้ผู้ตื่น สรุปคือ หลับ