ตามหัวข้อเลย เราอายุ15เป็นลูกคนแรกและเราก็มีน้องสาวก็ทุกครั้งแม่จะพูดเสมอว่า เป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง
เออเราก็เข้าใจนะแต่บางอย่างมันก็แบ่งไม่ได้ป้ะ 
คืองานบ้านอะก็จะแบ่งเป็นปกติอยู่แล้วละคือเราเคยมีล้างจานแล้วทำจานแตกและวันนั้นแม่คือด่าเราแรงมากจนเราอยากจะหนีออกจากบ้านไม่งั้นก็ตายๆไปมันคือคำด่าที่ไม่ควรจะออกจากปากแม่แค่จานใบเดียวเอง น้องกับเราจะมีความเลื่อมล้ำกันอย่างเห็นได้ชัด แม่จะพูดดีกับน้องเสมอส่วนเราก็คือจะโดนด่า ของอะไรน้องก็จะได้ใหม่เสมอ กินอะไรน้องก็จะได้กินดีกว่า มันเห็นได้ชัดเลย. ทุกครั้งที่เราน้อยใจเราก็จะบอกกับแม่ตลอดว่าขอไปอยู่กับย่าได้มั้ยแม่ก็จะโมโหตลอด แต่ทางย่าก็อยากใหเราไปอยู่ด้วยนะ
  
ถึงแม่จะไม่รักเราแต่ก็ไม่เคบตีหรือทำร้ายร่างกายแต่อยู่แล้วมันรู้สึกอึดอัดอยู่ไปก็มีแต่จะเป็นโรคเครียด