หนอนแบกเป้ เป็นคนที่ชอบกินข้าวต้มมัดมากๆเลยค่ะ แต่ก็เรื่องเยอะนะ แบบว่าอยากกินแต่ที่อร่อยๆถูกใจตัวเอง แบบหอมๆหวานมันกำลังดี ไม่มากไป ไม่น้อยไป

ความชอบกินข้าวต้มมัดที่ถูกใจมากๆนี่ก็เคยทำให้โดนเพื่อนแซวมาแล้ว เรื่องต้องบินด้วยบางกอกแอร์เวย์ส

เพียงเพราะจะได้กินข้าวต้มมัดในเล้านจ์เขา
อิอิ เลยโดนเพื่อนแซว แต่เพื่อนก็ชอบนะคะ ชอบกินเหมือนกัน

ข้าวต้มมัดที่หนอนฯถูกใจมากๆ ยังมีอีกบ้าง แต่ที่ชอบเพราะรสดี และมีเอกลักษณ์ต่างจากร้านอื่น ก็ต้องเจ้านี้ล่ะค่ะ "ข้าวต้มมัดSociety by ทัศนีย์ แห่งโรงงานเชียงใหม่ศิลาดล

ศิลาดล ที่ว่ากันว่าเป็น"เขียวหยกมรดกแห่งล้านนา"

วันนี้ไม่พูดถึงงานศิลาดลสวยๆงามๆ แต่เอาเรื่องของกิน เอาเรื่องข้าวต้มมัดล้วนๆ

มาดูหน้าตาภายนอกค่ะ



มัดใหญ่อ้วนปั้ก ราคา50บาท

เป็นข้าวต้มมัดที่นานน้านนน ถึงจะได้กิน อย่างปีนี้เพิ่งได้กินค่ะ เพราะตอนต้นปีไปเชียงใหม่ก็อด เพราะวันไปเขาไม่ทำ

รอบนี้หนอนฯวางแผนไปลำพูน&เชียงใหม่ ก็สั่งจองไว้ล่วงหน้าเลย ด้วยความอยากกิน กลัวพลาด ทำการpre order ชำระเงินไว้เรียบร้อย โดยขอให้ทางร้านช่วยแช่เย็นไว้ให้ 

พอเชียงใหม่เกิดพบรายงานผู้ติดเชื้อโควิด หนอนฯงี้เซ็งมาก ต้องวุ่นวายปรับแผนการเดินทาง และเกือบจะไม่ได้กินของโปรด

เอาล่ะ เลิกบ่นๆ มาแกะห่อกันค่ะ

ดูนี่ค่ะ หนอนฯได้ข้าวต้มมัดแช่เย็นมาก็จับใส่ถุงเก็บความเย็นเดินทางข้ามคืนมาถึงบ้าน

แล้วก็อุ่นร้อนด้วยไมโครเวฟ



ข้าวต้มมัดของเชียงใหม่ศิลาดล เลือกใช้ข้าวเหนียวดี กล้วยนุ่มหวาน และที่โดดเด่นแตกต่างคือใส่งาขี้ม้อนและถั่วแดงหลวง

งาขี้ม้อนนี่เวลาไปเหนือ หนอนฯต้องขวนขวายหา"ข้าวหนุกงา"กินเสมอ

พองาชนิดนี้มาอยู่ในข้าวต้มมัด ก็หอม ท่ามกลางรสชาติหวานมันแบบพอดี ลงตัวไม่มีที่ติสำหรับหนอนฯค่ะ

แต่ชิ้นใหญ่ กินได้ทีละข้าง อิอิ
ได้มา10คู่ก็แจกไปบ้างค่ะ ที่เหลือจับเข้าตู้เย็น อุ่นร้อนก่อนกิน