โอ๊ยปวดใจสุดๆ คือเราเเอบชอบเพื่อนร่วมห้อง เเต่เรากับเขาไม่ค่อยสนิท เเค่รุ้ชื่อกันเป็นธรรมเนียม เเฟนตอนเขาคบกัยคนเเรกของเขา เราก็ชอบไป เเต่พอเขาเลิกกับเเฟนดันไปจีบไม่ทัน เเละเขาก็ไปคบกับรุ่นน้อง ป.6 เขากับเรา ม.1 คบกันยังพอว่า เเต่น้องนั่นดันเป็น รุ่นน้อง. ที่รุ้จักกันดีรุ้ยันชื่อพ่อ โอ๊ยย เเละก็ป่วยเปนโรคค้อน เอาตะปูมาตอกตัวเอง คือ เเฟนเค้ารุ่นน้อง โพสว่าถ้าคบ20เม้นจะจับมือกับเเฟน เราก็ยังไปเล่น เเต่ก่อนเขาจับมือ คือรุ่นน้องไปเหนเค้าคุยกับเเฟนเก่า นางก็เสียใจร้องไห้ใหญ่เลย เราก็กระซิบบอกกับเพื่อนที่รุ้ว่าเราชอบ เเฟนเค้า บอกว่า ถ้า หนัก เขาก็จะเลิกกันทั้งที่คบไม่ถึงเดือน อย่างน้อยๆก็ทะเลอะกันเเละก็มารักกันนาน ตอนเเรกเราเชียร์ให้เค้าเลิกกับเเฟน เเต่พอฟังเเฟนเค้าเล่า เชี้_ เขารักนางมากคือเมื่อวาน เป็นกีฬาสีรอบนอก อยุ่คนละสี เเค่รุ่นน้องเชียร์สีตนเอง เค้าก็หึงจนทะเลอะ เเละก็หนีไปร้อง เเละนางก็ไปง้อ จนมีโมเม้นดีๆ เอาซะ เเช่งไม่ลง เเละเราก็ต้องทนมอง พยามตัดเเต่ก็ตัดไม่ลง พยามไม่ยุ่ง เเต่ก็อยากมองเค้า เเละวันนี้ก็ร้องไห้หนักมาก อยากจะถามตัวเองว่าสักวันหนึ่งถ้าเค้าเลิกกันเราได้อะไร เค้าโสด สักวันก็ต้องมีใหม่ คนที่ไม่ใช่เร่ คนใกล้ตัวอย่างน้อยก็ได้รุ้อะไรบ้าง  ตัดใจไม่ลง จะรอเค้า ทั้งที่ตัวเองไม่กล้าคุยกับเค้าเเม้เเต่คำเดียว ตัดใจก็ยาก เพราะชอบเขามานาน เขาเปนคนที่ 3 ที่เราชอบ เเละเลข3เป็นเลขที่เราชอบเเละติดตั้งเปนเลขนำโชค  คนที่2ที้เราชอบชอบมานานเป็น 2 ปี เเต่ไม่เคยร้องไห้ให้เขา มีเเต่ซึมๆ  เเต่เขาคนที่รุ้จักไม่ถึงปีกับรักเขาหมดหัวใจ คิดว่าสิ่งนี้มันคืออะไร โชคตา  ที่เราต้องรอเค้าจนได้มา หรือ กรมม ที่ต้องทนต่อไป