ผมอยู่กับเพื่อนคนนี้มาตั้งเเต่ม.ต้น เมื่อก่อนเคยชอบครั้งนึงตั้งเเต่เข้ามาใหม่ๆอยู่ห้องด้วยกัน เเต่ก้เลิกชอบเพราะหลังจากนั้นก้รู้จักกันเเล้วก้กลายมาเป็นเพื่อนกัน เเต่พอเวลาผ่านมานาน จบปีการศึกษาทุกคนต่างเเยกย้ายกันไปเรียนเเต่ผมกับเพื่อนก้มักจะนัดเจอกันเที่ยวด้วยกันตลอด เเต่บางครั้งก้รู้สึกดีกับเพื่อนเเต่ก้พยายามไม่คิด เเต่ก้คิดมาเเบบนั้นตลอด มาเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนอีกหลายๆคนยังพอที่จะไม่คิดอะไรมาก เเต่พอไปไหนด้วยกัน2คน ทุกครั้งก้อดคิดไม่ได้ ทุกครั้งที่ผมเเละเขามีปัญหามักจะทักหากันก่อนทุกครั้งไม่ว่าจะเป็นผมหรือเขา มีอะไรคุยกันปรึกษากันตลอด จนวันนึงคิดว่าถ้าเราคบกันเเละต่างคนต่างรู้นิสัยของกันเเละกัน ถ้าเราทั้ง2คบกันทุกอย่างจะดีมากกว่านี้มั้ย เเละถ้าเรา2คนเลิกรากันไปความเป็นเพื่อนของเรา2คนยังจะเหมือนเดิมมั้ย รุ้จักกันมา6ปี รุ้ทุกอย่างที่เพื่อนบางคนไม่รุ้ เวลาไปเที่ยวก้ชวนกันทุกครั้งที่ได้ไป ผมจึงตั้งคำถามทุกครั้งว่าถ้าเราคบกันทุกอย่างมันจะดีกว่านี้มั้ยถ้าเราคบกัน อยากก้าวข้ามคำว่าเพื่อนมาเป็นเเฟน เเต่ก้มักจะมีเส้นบางๆที่เรียกว่าเพื่อน ผมอยากจะะถามเพื่อนๆว่าเคยเจอเเบบนี้กันมั้ยเเละทำยังไงเเละเเก้ปัญหากันยังไงครับ #Friend zone
เเอบชอบเพื่อนผิดมากไหม