คือ เราเเอบชอบคนๆนึง เเอบชอบมาน่าจะสักปีกว่าเเล้ว(ตอนนี้ม.5) เคยคุยกับเขา เเต่เขามีเเฟนเเล้ว พอผมรู้ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับเขาเหมือนเดิม  เเต่ความรู้สึกชอบมันก็ยังอยู่ เราก็เสียใจไปเเล้ว เมื่อรู้ว่าเขามีเเฟน 

เเต่ไอตัวเราก็ตั้งความหวังอะไรไม่รู้ ทำให้เราเสียใจอีกครั้ง เมื่อเห็นเขาหวานกัน หน้าคำอธิบายหน้าโปรไฟล์เฟส 

   ผมเคยคิดที่จะลืมเขา ไม่อยู่ใกล้เขา เเต่พอมาอยู่ใกล้กัน ได้คุยกัน มันก็ลืมไม่ได้ เเล้วเขาชอบมาอยู่ใกล้ผม คุยเก่ง คุยเเล้วสนุกน่ารักเเสดงว่าเขาเป็นคนเฟลนลี่สินะ 

    เหมือนเขาเป็นรักเเรก สำหรับผม ผมเคยมีเเฟนเเล้ว เเต่คนนั้นผมเป็นเเฟนกันเล่นๆ(น่าจะเรียกว่าคนคุยมากกว่า เพราะคบกันได้เดือนเดียว😅) เเต่คนนี้ผมรู้สึกว่าเราชอบคนคนนี้มากๆ มากถึงยอมเสียสละให้เขา เเละเก็บเขามาฝันบ่อยมากกก ครั้งเเรกในชีวิตผมเลย 

 เเต่โชคร้าย เขาดันมีเเฟนไปเเล้วสิ ไอเราก็ต้องมาจัดการกับความรู้สึกตัวเอง ที่คิดไปเองเดียว 

 นั้นเเหละครับ เรื่องมันเศร้า ขอวิธีลืมเขาหน่อย ลืมยังไงก็ลืมไม่ได้สักที เเล้วไอการตั้งความหวังกับเขาด้วย เพราะเราชอบหาข้ออ้างมาตั้งความหวังกับเขา เช่น ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เเค่รักเขาซัพพอร์ตเขาก็พอเเล้ว หรือ การได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขก็พอเเล้ว เเต่มั้ยทำให้เรามูฟออนจากเขาไม่ได้เลย เเต่ไออันที่ผมเห็นเขามีความสุข เพราะ ผมทำให้เขามีความสุข ผมก็สุขไปด้วยนะจริงๆ