คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราเคยเเอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งตอนม.1ส่วนตัวพี่คนนั้นคืออยู่ม.5ตอนนั้นเราเเอบชอบพี่เค้ามากๆๆเเบบไปคัดเลือกเป็นนางรำไปเป็นนักร้องโรงเรียนเรียนเรียนหนังสือเก่งๆไปเป็นเชียร์ลีดเดอร์โรงเรียนเพราะว่าพี่เขาอยู่คณะสีเดียวกับเราทำให้เราอยากให้พี่เขาสนใจเราบ้างบางทีก็เเเอบเอาน้ำใส่ใว้ในกระเป๋าพี่เขาพร้อมเขียนการ์ดเล็กๆตอนพี่เขาซ้อมบาสเข้าชมรมบาสเกตบอลเพราะพี่เขาเล่นบาสด้วยความที่เราอยากใกล้กับเขาอะเนาะเเต่มันก็ไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่เเบบพี่เขาไม่รู้หรอกนะคือเราเนี่ยโดนพี่เขาซื้อไอติมมาให้เราเองก็ไปซื้อน้ำมาให้เอาข้าวไปให้เอาของขวัญไปให้วันปีใหม่จนมาถึงวันที่ที่เราอยากจะบอกความจริงกับพี่เขาไปว่ารู้สึกยังไงตอนนั้นเราใช้มือถือเป็นการพิมพ์บอกความในใจเราถามพี่เขาไปก่อนว่าตอนนี้พี่มีคนที่ชอบหรือยังคะพี่เขาตอบมาว่า"ก็มีอยู่คนหนึ่งนะ"เราก็เลยถามว่าใครหรอ พี่เขาก็ตอบมาว่าเดะ"พี่เอาให้ดู"คือในใจเราคือเเบบคิดไปเเล้วว่าเออต้องเป็นเราเเน่ๆเพราะเราทำเราคุยกับพี่เขาเยอะอะไรเเบบนี้เข้าข้างตัวเองเก่งมาก ผลสรุปคือพี่เขาบอกว่าพี่เขาชอบคนนี้ซึ่งเป็นคนที่เรารู้จักเราเลยเราเลยเเบบตอบไปว่า"น่ารักดีนะคะ เหมาะสมกันดี" ตอนนั้นเป็นครั้งเเรกที่เราอกหักเลยเราเเบบนกจากคนๆหนึ่งเราอกหักเเบบรุนเเรงมากเเต่พอเรามาคิดอีกทีคือเราก็อยากเห็นเค้ามีความสุขเเค่นี้ก็เกินพอเเล้วอะไรเเบบนี้เราก็เลยหยุดไปเเต่พอเวลาผ่านไป4ปีอยู่ๆเราก็เเบบอยากไปส่องเฟสเขาขึ้นมาอะไรเเบบนี้เราเลยไปเห็นโพสต์ล่าสุดของพี่เขาคือเขาพึ่งเลิกกับเเฟนฝ่ายหญิงเป็นคนขอเลิกเองทั้งๆที่พี่เขาดีมาโดยตลอดเเบบเสมอต้นเสมอปลายมาตลอดเเต่ก็นะคะเวลามันพิสูจน์หลายๆอย่างพอเราเห็นเเบบนั้นเราเลยอยากทักไปเพื่อนปลอบใจอะไรเเบบนี้เเต่พอเรามาคุยกันอีกครั้งมันทำให้เรารู้สึกว่าเรามีอะไรที่เหมือนกันมากๆเลยค่ะคือเราเนี่ยจะบอกว่าเราก็เคยมีเเฟนที่คบมา4ปีมาก่อนเราอยากบอกว่าเราเป็นฝ่ายที่พยายามมากๆกับความรักคือเสมอต้นเสมอปลายจนเวลามันพิสูจน์อะว่าคนนี้ทำร้ายจิตใจเรามากเกินไปเราเลยตัดสินใจบอกเลิกเค้าเลยเพราะเราอยู่เเบบนี้เราก็พยายามอยู่ฝ่ายเดียวเนี่ยเเหละมันทำให้เรารู้สึกว่าเรากับพี่เขาเหมือนกันหลายเรื่องคือพี่เขาก็ทุ่มเทกับความรักมากพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนกับเราพอเรามาคุยกันเรื่อยๆความรู้สึกเรา2คนมันก็เข้ากันเเบบง่ายๆเลยเพราะต่างคนต่างพยายามให้กันมันโครตมีความสุขเลยตรงที่ว่าเราเเละพี่เขาได้กลับมาคุยกันอีกเราก็ยังคิดกับพี่เขาเล่นๆว่าบางทีเราอาจเป็นเนื้อคู่กันก็ได้นะเพราะตอนนี้เราอยู่ม.6เเล้วส่วนพี่เขาเรียนจบแล้วอายุห่างกัน7ปีเลยเเต่เรายังได้กลับมาคุยกันอีกครั้งเเละครั้งนี้ดูเหหมือนเราทั้งสองคนจะได้คบกันจริงๆด้วยเพราะเราคลั่งรักมากทั้งสองคนเลยเอาจริงๆเราเคมีเข้ากันมากเราก็ไม่รู้ว่าเรื่องพรมลิขิตมีจริงไหมด้วยเเต่เราคิดว่าชีวิตพวกเราทุกคนถูกกำหนดมาเเล้วด้วยว่ามันจะเป็นยังไงขอบคุณที่มาฟังเรื่องของเรานะะะะะ