ตามหัวข้อเลยค่ะ ดิฉันมีลูกสองคน คนโตกำลังจะสองขวบ ส่วนคนเล็กลืมตาดูโลกได้ 1 เดือน ดิฉันอยากจะขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่มีปัญหาเหมือนกันว่าจะผ่านพ้นไปได้อย่างไร แน่นอนว่าต้องควบคุมอารมณ์และสติของตัวเอง แต่มันไม่ง่ายเลยเผลอหลุดทุกที คาดว่านานวันอาจจะกลายเป็นการเครียดสะสมได้ ทุกๆการกระทำของดิฉันที่มีต่อลูกคนโต คือ หงุดหงิด ตะคอก ตีบ้างแต่ไม่รุนแรง หลายครั้งที่ทำลงไป เวลาลูกหลับหรือเราสงบสติอารมณ์ได้ก็จะร้องไห้และตำหนิตัวเองทุกครั้ง เครียดค่ะ ยอมรับเลย
ปัญหาที่อยากจะถามคือ จะผ่านช่วงนี้ไปได้อย่างไรและจะควบคุมอารมณ์ตัวเองแบบไหน ดิฉันรักลูกมากค่ะทั้งสองคนเลย ตอนนี้เขาอาจจะยังเด็กเกินไปอาจจะยังไม่รู้ประสา แต่ฉันเกลียดการกระทำของตัวเองมากที่แสดงออกกับลูกแบบนั้น
รบกวนทุกๆท่านชี้ทางทีนะคะ น้อมรับฟังทุกๆคอมเม้นท์
ขอบคุณค่ะ
ปล.ดิฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกสองคน
ชอบอารมณ์เสียใส่ลูกคนโต แก้ไขยังไงดีค่ะ
ปัญหาที่อยากจะถามคือ จะผ่านช่วงนี้ไปได้อย่างไรและจะควบคุมอารมณ์ตัวเองแบบไหน ดิฉันรักลูกมากค่ะทั้งสองคนเลย ตอนนี้เขาอาจจะยังเด็กเกินไปอาจจะยังไม่รู้ประสา แต่ฉันเกลียดการกระทำของตัวเองมากที่แสดงออกกับลูกแบบนั้น
รบกวนทุกๆท่านชี้ทางทีนะคะ น้อมรับฟังทุกๆคอมเม้นท์
ขอบคุณค่ะ
ปล.ดิฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกสองคน