เพราะเป็นเพียงเศษเสี้ยวอันต่ำต้อย
ได้แต่คอยเลื่อนลอยอย่างเหว่ว้า
ไม่กล้าอาจเอื้อมหวังแม้สักครา
จะไขว่คว้าศรัทธาของหัวใจ
จำเก็บความงำในมุมหม่น
อับจนทุกข์หนยามชิดใกล้
รู้ว่าเราต่างกันเกินไป
เป็นได้แค่อุ่นไอไม่จีรัง
หากหนึ่งชั่วครู่ที่พึงคิด
หากแสงอาทิตย์คือความหวัง
หากสักนาทีเธอรับฟัง
หากแม้ต้องพลั้งพังก็ยอม



อยู่ดีดีก็คิดถึงเพลงนี้ค่ะ