สวัสดีค่ะ อาจจะเป็นกระทู้สุดท้าย
อยากจะเล่าในฐานะคนคนนึง เราอายุ20ปีแล้ว  ป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ที่อยู่คนเดียว ญาติไม่เห็นหัว พ่อแม่ไปไหนก็ไม่รู้ ไม่เคยเจอหน้าเลย ตลอด20ปีที่ผ่านมาเป็น20ปีที่เหนื่อยมาก ถึงแม้ว่าจะมีเพื่อนเฮฮาบ้าง แต่รู้สึกได้เลยว่า ที่ผ่านมาไม่มีความสุขเลย
ตั้งใจทำหลายๆอย่าง แต่รู้สึกว่าผลที่ได้รับ ไม่คุ้มกับที่ตั้งใจไว้เลย

ได้รับทุนการศึกษามาตลอด ตั้งใจเรียน แค่เข้าเรียนม.รามคำแหง ด้วยความตั้งใจที่จะจบ แต่ไม่ได้โฟกัสที่เกรด ทำให้โดนตัดทุนที่ได้รับมาเกือบสิบกว่าปีไป

การทำงานที่เรียนด้วยทำงานด้วยตั้งแต่ม.4 จนตอนนี้ ก็ยังไม่ได้รับผลที่ตั้งใจทำมาตลอด จนตอนนี้เงินไม่มีสักบาท ยืมจนไม่รู้จะหาที่ไหนมาคืน ประหยัดจนไม่รู้จะเอาส่วนไหนมาประหยัดแล้ว ก็ยังไม่มีเงิน หรือ สร้างตัวจากการตั้งใจทำงานเลย น้อยใจมากๆ ทำไม..

สัตว์เลี้ยงตัวน้อยๆดันมาป่วยในช่วงนี้ ค่ารักษาพยาบาลก็ไม่มี นอนอยู่กับน้อง มองแล้วก็น้ำตาไหล เลี้ยงได้ไม่ดีเลย

หลายๆอย่างในตอนนี้ รู้สึกว่าดิ่งแล้ว ทำไมยังดิ่งอยู่อีก ไท่มีทางแก้ไหนเลย

เราพยายามหลายๆอย่าง ทั้งเรียน ทำงาน ใช้ชีวิต แต่รู้สึกว่าโดนตัดกำลังในทุกๆวัน เครียดทุกๆวัน จะเอาเงินที่ไหนทานข้าว รักษาน้องแมว เอาแรงที่ไหนไปเรียนทั้งๆที่รู้ว่าเรียนไปก็แค่นั้น สุดท้ายก็ตายอยู่ดี