เจ้าของกระทู้มีเพื่อนอยู่คนนึง สนิทกันมาก จนอยู่มาวันหนึ่งเพื่อนก็ประสบปัญหาชีวิต และไปหาจิตแพทย์ ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้า

เราและเพื่อนๆในกลุ่มก็พยายามช่วยกันดูแล ด้วยความที่เคยเจอคนใกล้ตัวเป็นแล้วไม่นานก็หาย แค่คอยเป็นที่ระบายให้เขาและพาไปเที่ยวด้วยกันบ้าง

ซึ่งใช้วิธีแบบนี้โดยส่วนใหญ่ 2-3 เดือนก็จะดีขึ้น(กับคนอื่นๆอะนะ)

แต่กับเพื่อนคนนี้กลับแตกต่างออกไป เป็นเวลาเกือบปีแล้วที่อาการไม่ดีขึ้น ทั้งๆที่ก็ยังกินยาตามที่หมอสั่งอยู่

แต่เมื่อไหร่ที่มีเรื่องมากระทบจิตใจก็จะดิ่งไปอีก และก็จะคอยโทรตามเพื่อนในกลุ่ม ซึ่งเราก็ดันมีเวลาว่างมากสุดเพราะเป็นฟรีแลนซ์ 5555

ซึ่งเราก็ต้องตามใจอยู่เรื่อยๆ เพราะประโยคไม้ตายที่ว่า "เพื่อนเป็นซึมเศร้าอยู่ เข้าใจหน่อยนะ"

จนบางทีเราก็คิดว่า เวลาชีวิตของเราถูกดึงไปเพราะเพื่อนคนนี้เยอะมาก คือด้วยความที่เป็นฟรีแลนซ์ทำให้งานมันเข้าไม่เป็นเวลา บางทีก็ control ไม่ได้ เพื่อนก็น้อยใจอีก ว่าไม่ยอมอยู่ด้วยกัน

ทำให้บางทีเราก็แอบคิดว่าจะเป็นซึมเศร้าไปอีกคนไหม เพราะบางทีก็เหมือนจะควบคุมเวลาตัวเองไม่ได้เลย ไม่มีอิสระในการไปไหนมาไหน

แต่ก็ถือว่าดีกว่าแต่ก่อนเรื่อยๆ(แต่ช้ากว่าคนรู้จัก ที่เคยป่วยเหมือนกัน) และเราไม่คิดว่ามันจะเป็นนานขนาดนี้

จึงอยากมาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังสำหรับคนที่อยากดูแลผู้ป่วยซึมเศร้า ว่าคุณจะต้องเจออะไร

และแต่ละคนก็จะใช้เวลาในการหายต่างกันไป

ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้กับคนที่ป่วยเป็นซึมเศร้า(รวมถึงผู้ดูแล)ทุกๆคนนะ