ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 71 : ทูตซ้าย
https://ppantip.com/topic/40182239

ตอนที่ 72 : ตัวจริงของนิรนาม

 
            “ริน ทำไมเป็นเธอ?” 

            ปรีถามนิรนามที่ตัวจริงคือ ริน ทันทีที่เห็นใบหน้าหลังหน้ากากรอยยิ้ม

            ไม่มีคำตอบกลับมาจากหญิงสาว เธอยังคงใส่หน้ากากประจำตัวไว้ทั้งที่ตอนนี้มันไม่สามารถปกปิดใบหน้าเบื้องหลังได้แล้ว

            “ริน…ฉันไม่อยากสู้กันเธอ ทำไมนิรนามถึงเป็นเธอได้”

            รินในคราบนิรนามนิ่งพักหนึ่ง แต่แล้วก็ยอมพูดออกมาจนได้

            “เพราะฉันเป็นคนของจักรวรรดิบูรพาไงปรี”

            “โรงเรียนที่เธอย้ายมาคือ จักรวรรดิบูรพางั้นหรือ แต่ว่าทูตซ้าย นิรนาม มีมาตั้งแต่ก่อนเธอจะมาไม่ใช่เหรอ หรือว่าเธอคือนิรนามตั้งแต่แรก” จักรพรรดิประจิมเอ่ยถามอีก

            “ฉันคงบอกได้แค่ว่าตอนนั้นไม่ใช่ฉัน แต่ว่าตอนนี้ฉันนี่แหละนิรนาม ทูตซ้ายของจักรวรรดิบูรพา!” สิ้นคำรินก็พุ่งเข้าหาปรีอย่างรวดเร็ว

            มีดปรากฏขึ้นมาอยู่ในมือของรินตั้งแต่คราใดไม่อาจทราบ  เธอพุ่งด้วยความเร็วสูงหมายจะเข้าประชิด จนปรีต้องถอยห่างอย่างรวดเร็ว

            แต่ว่าบุรุษผมหยิกพลาดแล้ว

            แม้ระยะจะห่างจากการโจมตีของมีด แต่ปรีหลงลืมไปว่ามีดที่รินถืออยู่มันคือ มีดซัด

            มีดซัดก็คือมีดสำหรับขว้างโจมตี รินขว้างมีดทั้งสองนั้นเข้าใส่ปรีทันที

            อาจเพราะปรีตะลึงกับตัวจริงของนิรนาม ทำให้คิดอ่านผิดพลาด ปรีหลบมีดไม่ทัน ยังดีที่เขาตัดสินใจใช้มือข้างซ้ายปัดมีดซัดที่พุ่งมา เนื่องจากปรีใส่ถุงมือเงิน มีดบินที่พุ่งเข้ามาจึงไม่อาจแทงเข้าไปได้ ถูกปัดร่วงตกพื้นไป

            แต่ว่าการโจมตีไม่หมดแค่นั้น รินล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อช๊อปสองแถบของตัวเอง บรรจุมีดซัดในมือขึ้นมาอีกสองเล่ม ดูเหมือนเธอจะไม่มีการปราณีกับคู่หมั้นของตัวเองแม้แต่น้อย

            มีดบินถูกซัดมาอีกสองเล่ม จังหวะที่ซัดมีดออกมานี้ต่อเนื่องเร็วมาก เพราะมีดถูกซัดออกมาหลังจากปรีใช้มือซ้ายปัดมีดเลย

            มีดพุ่งตรงเข้าหาอย่างรวดเร็ว แต่ด้วยขณิกสมาธิของปรี จึงมองเห็นได้ทัน คราวนี้เขาไม่ปัดมีดแล้ว เขาเอียงตัวเล็กน้อย สืบเท้าไปข้างหน้าร่นระยะอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งคว้ามีดสองเล่มที่ซัดเข้ามาด้วย

            คงไม่มีใครคิดว่าปรีจะคว้ามีดที่พุ่งมากลางอากาศแบบนี้ เพราะมันเป็นเรื่องยากมาก แต่ว่าปรีกลับเชื่อว่าทำได้

            ความเชื่อมั่นของปรีเป็นเพราะความสามารถและความรู้ของตัวเอง

            อย่างแรกคือ ปรีมีขณิกสมาธิที่ฝึกฝนมาจากทฤษฎีสัมพัทธภาพของไอน์สไตน์ ในสายตาของเขามองเห็นภาพมีดที่พุ่งมาอย่างเชื่องช้า จึงอ่านทิศทางออกว่าตำแหน่งมีดอยู่ที่ใด

            อย่างที่สองคือ ปรีมีวิชาฟิสิกส์ แม้การโจมตีจะทันทีทันใด แต่พอรู้ว่าเป็นนิรนามคือ ริน ปรีคำนวนเบื้องต้นได้ว่าระดับความเร็วของมีดจะพุ่งมาประมาณใด ทิศทางเป็นเช่นไร เพราะอย่างน้อยรินก็เป็นคู่หมั้นของตัวเอง ย่อมพอรู้เรื่องวิชามีดของรินบ้าง

            การพุ่งเข้าหาของปรีจึงไม่ใช่แค่หลบ เขาคว้ามีดเล่มหนึ่งที่ซัดเข้ามาเป็นอาวุธของตน พร้อมร่นระยะประชิดรินอย่างฉับไว

            จริงอยู่ว่าการต่อสู้กับผู้ใช้มีดการประชิดตัวไม่ใช่เรื่องเหมาะสม แต่ในกรณีนี้ปรีเลือกจะกระทำ

            รินไม่คาดคิด แต่ก็ล้วงมีดออกมาทันที แต่ว่าไม่ทันเสียแล้ว

            จักรพรรดิแห่งประจิมเข้าประชิดร่างของริน ใช้มีดซัดที่คว้ากลางอากาศได้นั้น จ่อไปที่คอของเธอ พร้อมทั้งพูดขึ้นว่า

            “ริน เธอยอมแพ้ดีกว่านะ เธอสู้ฉันไม่ได้หรอก”

            รินมองหน้าปรี เธอรู้ตัวอยู่แล้วว่าระดับฝีมือของเธอยังห่างชั้นกับปรี แต่ว่าเธอตอบกลับว่า

            “ไม่ ฉันไม่ยอมแพ้”

            “ยอมแพ้เถอะริน ฉันไม่อยากจะทำร้ายเธอมากกว่านี้” ปรีพูดอีก มือยังกระชับมีด จ่อไว้ที่คอของหญิงสาว

            รินไม่ตอบ จักรพรรดิถามขึ้นต่อ “ทำไมเธอถึงกลายเป็นทูตซ้ายได้ล่ะ”

            เธอไม่ตอบคำทันที สายตาจ้องกลับอยู่พักนึง ค่อยบอกว่า 

            “ฉันไม่ได้เป็นทูตซ้ายตั้งแต่แรก”

            “หือ? หมายความว่าไง?”

            “ฉันคงบอกได้แค่นี้แหละ เอาเป็นว่าเรื่องนี้ฉันพูดมากกว่านี้ไม่ได้หากไม่ได้รับอนุญาตจากราชันบูรพา” รินตอบ

            ซึ่งเป็นตามที่รินตอบปรีไป เธอไม่ได้เป็นทูตซ้ายของจักรวรรดิบูรพาตั้งแต่แรก ตำแหน่งทูตซ้ายนั้นเป็นตำแหน่งพิเศษ เพราะทูตซ้ายเป็นตำแหน่งองค์รักษ์ข้างตัวของราชัน

(มีต่อครับ)