ยอมรับว่าตอนนี้คือไม่อยากทำไรเเล้วจริงๆ จะทำเพื่อใคร จะทำไม ทำเเล้วได้อะไร ตั้งความฝันความหวังเพื่ออะไร 
   ก่อนหน้านี้ทำงานเหนื่อย เเล้วท้อ ตอนนี้มีเว็บของตนเองปรากฏว่าเว็บเริ่มล่มอีก หนึ่งเดือนที่ผ่านมาคุยกับคนเกาหลีเริ่มมีหวังทำงาน จนได้งานที่เป็นคนรัสเซียเสนอจ้างงานเเล้ววางไทม์ไลน์งาน เขาให้งานดีนะ ที่เเรกเสนองาน 1000-2000 doll ต่อเดือนดูเเลเว็บไซต์เขาทั้งระบบ งานนี้ยอมรับว่าเป็นช่วงที่ได้รับคุยกับคนเกาหลี
   เเต่ระยะเริ่มคุยน้อยลง บางที่ก็คิดนะว่า. เริ่มยอมรับว่าต้องการใครสักคนเพราะไม่เคยมีที่เคยซัพพอร์ตกำลังใจ อยากมีโมเม้นท์มุ่งมิ้งฟรุ่งฟริ้ง บ้าง เเต่เริ่มมีปมว่าคงจะหายาก 
  ตอนนี้หร่อ จะถามคนเกาหลีคนนั้นว่าเอาไงดี พอหรือหยุดเเค่นี้ ไม่ต้องคุยกันอีกต่อไป 
  เริ่มหมดเเรงอีกครั้ง ย้ำน่ะว่าไม่มีคนคุย ไม่มีกำลังใจ ปรึกษาไม่ได้ ทั้งที่อายุจะเข้า 36
  อีกอย่างจนน่ะ เเต่ที่อยู่วันนี้เเละไม่เคยกลัวว่าวันหนึ่งตกงานเเล้วจะทำอะไร เพราะต้องขอบคุณตัวเองที่เป็นคนขยันในระดับหนึ่ง มีเเพลน ส่วนเรื่อง ผญ เริ่มมีปมว่า หา ยากสมัยนี้
   #ขอเเค่สักคนที่ไม่ทิ้งกันก็พอ