เราเป็นคนชอบคิดมาก และวิตกกังวลกับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น เรารู้ดีว่าคืดไปก็ไม่ม่ประโยชน์อะไร เรารุ้สึกว่าอาการของเรามันบั่นทอนจิตใจเรามากๆ ทำให้สภาพจิตย่ำแย่ชั่วขณะ คือเรื่องมันไม่มีอเไรเลย แต่เราทำใจให้สบายไม่ได้ มีแต่เราที่เครียดแล้วก้ฟุ้งซ่านอยู่คนเดียว เราพยายามอยู่กับปัจจุบัน แต่มันทำไม่ได้ คิดจนปวดหัว เครียดด้วย กังวลไปหมด
เป็นตั้งแต่เด็กเลย ตอนนี้ถือว่าดีขึ้นกว่าตอนเด็ก แต่มันก็ยังไม่ปกติอะ มันทำให้เราใช้ชีวิตทุกวันนี้ยากมากๆเลย 
เราไม่รู้เราเป็นแบบแอนตี้สังคมหน่อยๆรึเปล่าอะ เราควรทำยังไงดี