สวัสดีค่ะ -เราขอเล่าตั้งแต่ย่าเราเสียไป คือตอนเขาเสียไปเรานั่งหัวเราะกับเพื่อน เพราะอะไรหน่ะหรอ เสียมารยาทจัง เด็กอกตัญญู หนูรู้ทุกคนคิดแบบนั้น แต่รู้ไหมที่หนูทำเพราะคำสัญญาของย่าที่เคยบอก ย่าเคยบอกหนูว่าวันที่ย่าไปขอให้ทุกคนหัวเราะ มีความสุข ในใจลึกๆที่เราคิดคือเราทำตามเขาบอกเพราะตอนที่เขาไปแล้ว เขาจะได้เห็นร้อยยิ้มของเรา ได้เห็นเรามีความสุขแล้วเขาจะได้หมดห่วง  แต่รู้ไหมตอนที่เราหัวเราะ เราคิดถึงเขาตลอดเราคิดว่าเขาอยู่กับเราตลอด อยู่ข้างๆหัวเราะกับเราอยู่ เราคุยคนเดียวเหมือนคนบ้า เพราะเราคิดว่าเราได้มีความสุขกับเขา แต่พอสักพักเราร้องหนักมาก เราทำอะไรคิดถึงเขาตลอด เรากินข้าวเราก็ทำเหมือนทุกวัน  เราถามเขาว่ากินข้าวไหม อยากได้อะไรไหม เราขอถามทุกคนหน่อย เราผิดมากไหมที่เราทำแบบนี้