ถ้าแม่ยายคุณเป็นคนพูดจาเหมือนโกหกบ่อยๆ  ตลอด
คือลักษณะการพูด ไม่พูดความจริง   เสมือนการโกหก 
เช่น 
 - ถาม..  ป้อนนมน้องหรือยัง   ? 
 - ยายตอบ..  ป้อนแล้ว  ให้กินแล้ว (แต่จริงๆ ยังไม่ได้ป้อนนม1ขวบ ปล่อยให้น้องอด เพราะเราจำนวนได้เป๊ะๆ)  ยายตอบเหมือนกลัวความผิด   พอเราจับได้ว่าแกยังไม่ป้อน  แกก็จะพูดกลับไปกลับมา ว่าลืมบ้าง  ป้อนกล้วยไปแล้ว  เถียงไม่หยุด ฯลฯ
 
- ถาม..  ใครเปิดแก๊สทิ้งไว้ แล้วไม่ปิด  หม้อไหม้ ?  (มองเห็นว่าแก เป็นคนเปิด และอยู่ในห้องครัวคนเดียว)
 - ยายตอบ..  ไม่รู้ใครเปิดทิ้งไว้     รู้ทันทีว่าแกไม่พูดความจริง ก็ถามกลับไปว่าเห็นแกเปิดอยู่   แกก็จะพูดกลับไปมาๆ ว่าเปิดแล้ว ลืมปิด ฯลฯ แฉไฉไปเรื่อยๆ
 
- ถาม..   ยายเปิดกุญแจSolexคาไว้ไม่สุด  แล้วบิดจนขั้วเสียใช่ไหม  ?  มาๆเดี๋ยวผมสอนวิธีเปิดให้อีกครั้ง   (เห็นยายเป็นคนทำ ตอนเช้า)
 - ยายตอบ..  เมื่อเช้ายังยายเปิด ก็ยังดีๆอยู่นะ  ไม่รู้เสียได้ไง..  คือไม่พูดความจริงว่าตัวเองทำ เหมือนกลัวความผิด
  (คือปกติ ยายจะเปิดกุญแจSolexไม่ค่อยเป็น สอน2-3ครั้งแล้วก็ยังเปิดไม่เป็น   ยายเปิดเป็นแต่กุญแจรุ่นเก่าที่เป็นแบบดันแล้วล็อค ไขแล้วดีดเปิดแค่ประมาณนั้น)
ฯลฯ
(ปกติยายแก เป็นคนกลัวผี กลัวทุกอย่างฯลฯ  ถ้าทั้งบ้านออกไปซื้อของหมด เหลือแกอยู่บ้านคนเดียว  แกจะล็อคประตูทุกบาน ปิดไฟเงียบ อยู่ในบ้าน)

ผมมองว่ายายไม่พูดความจริง  = โกหก
จนมีเถียงกัน1ครั้งลั่นบ้าน  ยายอายุ62แต่ยังแข็งแรงเถียงเก่งนะ   จนถึงขั้นผมบอกว่างั้น..ให้ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า   พูดจาแบบนี้อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก
แต่ยายก็ไม่มีบ้านหลักที่จะย้ายไปอยู่  ถ้าออกจากบ้านนี้  ก็คงต้องไปอาศัยกับลูกชายคนโตที่ยังเช่าห้องอยู่   จริงๆก็สงสารแก เป็นแม่ของภรรยาที่อยู่ด้วยกัน  แต่แกพูดจาแบบนี้ก็ไม่รู้จะอย่างไร

ก็รู้สึกว่าอยู่กับแม่ยายแบบนี้  จะมีวิธีแก้ปัญหาอย่างไร ให้อยู่ด้วยกันได้แบบไม่ต้องเสียสุขภาพจิตเล็กๆแบบนี้ครับ ?
ขอบคุณครับ