ผู้ใหญ่ที่เอาความคิดตนเองเป็นใหญ่ เช่น อ้างว่า"อาบน้ำร้อนมาก่อน", ถือตนเองว่าถูกเสมอ, อธิบายเท่ากับเถียง, ไม่ยอมรับฟังคนอื่น, ยึดถือความคิดตนเองว่าถูกตลอดเวลา ใครคิดต่างถือว่าแย่ ไม่ดี ก้าวร้าว, ต่อต้านสิ่งใหม่ๆอยู่ตลอดเวลา แต่ยึดถือสิ่งเก่าที่ตนเองโตมาและเกิดในยุคตนเองว่าดีแบบนั้นดีแบบนี้

ผู้ใหญ่ที่ผมกล่าวมา และเท่าที่ผมสังเกต ส่วนใหญ่มักไม่ค่อยมีความเจริญก้าวหน้าในชีวิตเลย ใช้ชีวิตไปวันๆแบบเดิมๆ จนๆ ลำบากๆ ถ้าคิดว่าตนเองเก่งจริงทำไมชีวิตมีแค่นี้ 

ซึ่งต่างจากผู้ใหญ่ที่ไม่ถือตนเองว่าเป็นผู้ใหญ่, รับฟังทุกอย่าง, เรียนรู้สิ่งใหม่ๆตลอดเวลาถึงแม้จะไม่ชอบทำหรือใช้, ถึงแม้ไม่ใช้ชีวิตเหมือนคนสมัยใหม่ แต่ก็เข้าใจการใช้ชีวิตของคนสมัยใหม่  ผู้ใหญ่เหล่านี้มักมีคนนับถือ และมีความเจริญก้าวหน้ามากๆ

ตัวอย่าง มี รปภ. คนนึงยึดเอาความคิดตนเองเป็นใหญ่ เอาความรู้ของตนเองเป็นใหญ่ ใครไม่รู้เหมือนมัน มันจะหาว่า "โง่" พอย้อนคำถามที่มันไม่รู้ มันตอบว่า "เกิดไม่ทัน ไม่อยากรู้ มันไร้สาระ ฉันอาบน้ำร้อนมาก่อน สิ่งที่ฉันรู้มันเป็นสิ่งที่สำคัญมากกว่าของพวกเอง สิ่งที่ฉันรู้และทำได้ถือว่ามีสาระ สิ่งไหนที่ฉันทำไม่ได้ถือว่าไร้สาระ ฉันแปลกใจว่า ทำไมพวกเองทำเรื่องไร้สาระ แต่ทำไมถึงได้ดิบได้ดีกว่าฉัน ฉันต้องได้ดีกว่าพวกเองสิ"

และผู้ใหญ่อีกคนนึงเป็นระดับผู้บริหาร รับฟังลูกน้องและพนักงานทุกคน เข้าใจในสิ่งที่พนักงานทำ ไม่ยึดติดตำแหน่ง ไม่ยึดติดความอาวุโส รับฟังทุกความเห็น เป็นคนตัดสินที่ยุติธรรม 
ผู้ใหญ่คนนี้กลับโดนเลื่อนตำแหน่งได้ไวมาก และบริหารงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ มีคนนับถือทั้งบริษัท

ใครมีความคิดเห็นหรือเคยเจอแบบเดียวกับผม ก็ลองมาคอมเม้นต์กันนะครับ