เคยทดลองทำสมาธิ แบบไม่กำหนดคำบริกรรมอะไรเลย ไม่ตามดูลมหาย ใช้ความไม่มีอะไรเลยเป็นอารมณ์ อยู่ 3-4 ครั้ง วางจิตอยู่กับความนิ่งและความว่างไม่มีอะไรเลย
เมื่อความคิดใดๆเข้ามา เอาสติไปจับแล้วหยุดความคิดนั้นทันที เมื่อความคิดผุดก็หยุดคิดทันที กลับมาที่ความว่างเปล่า ไม่สนใจลมหายใจ

เมื่อจิตเป็นสมาธิ ไม่มีความคิดใดๆ ผุดเข้ามา ไม่มีกาย ไม่มีลมหายใจ ไม่มีความสุข ไม่ทุกข์มีแต่ความว่างสงบ แบบละเอียด ลุ่มลึกมากๆ
เมื่อออกจากสมาธิ จะเกิดอาการตัวเบาโล่ง สบายเหมือนไม่กาย และเกิดความสุขทุกอณูร่างกาย สุขติดตัวไป 3 วัน 3 คืน ไม่ง่วง ไม่หิว

แต่ปัญหาที่เกิดขึ้น คือ ในช่วง 3 วัน จิตไม่คิดอะไร เหมือนสัญญาถูกทำลายจนหมด ขับรถยังไม่ได้เลยเพราะจิตไม่คิดอะไรเลย สมองโล่งว่างไปหมด จึงเลิกทำไปเพราะคิดว่าไม่เหมาะกับการใช้ชีวิตทางโลก แต่ถ้าเป็นพระ อยู่ป่าน่าจะดีมาก จึงกลับมาทำสมาธิแบบดูลมหายใจ อันนี้ทำให้ทำงานทางโลกดีขึ้น

อยากถามว่าวิธีการฝึกสมาธิที่ผมกล่าวด้านบน มีใครเลยลองฝึกบ้าง เค้าเรียกว่าอะไร อาการของท่านเป็นเช่นไร ยังทำสมาธิแบบนี้อยู่ไหมครับ
ถ้าผมบวชหรือเลิกทำงานจะกลับมาฝึกใหม่ครับ