มาแบ่งปันมาบัดซบในชีวิตให้ทุกคนที่อ่านได้ฟัง บางทีคิดว่าขอทานบางคนคนนอนใต้สะพานบางคนยังดูมีชีวิตที่ดีกว่า ฉันมีบ้านมีรถมีงานทำ แต่แม้งไม่มีความสุขเลย ชัวิตมันย่ำแย่ แย่มาก แย่ที่สุด คิดว่าชีวิตมันคงแย่ แย่ลงเรื่อย ๆ บางทีก้อยากตายๆ ไปเลย เป้นชีวิตแต่ไม่มีอะไรเลย ทำอะไรก็ไม่เคยดีในสายตาใคร ไม่มีใคร ที่สามารถหาเซฟโซนได้  อยากฆ่าตัวตายวันล่ะร้อยพันรอบ เป้นชีวิตที่ไม่ประสบความสำเร็จอะไรเลย แม้งกะทั้งคนในครอบครั้ว คนในครอบครัวควรเป้นเซฟโซนแต่ไม่ใช่เลย คนในครอบครัวไม่เคยเป็นเซฟโซน มันเหมือนเดินอยู่กลางทุ่งระเบิด ใช่คะ บ้านที่อยู่มันคือทุ่งระเบิด เดินๆอยู่ ก็เดินเหยียบระเบิด บาดเจ็บ ต้องรักษาตัวพอใกล้หายก้กับมาเหยียบใหม่ ทุกคนเหยีบย่ำ จิตใจทุกอยาก ถ้าฆ่าตัวตายไป ทุกคนจะมีความสุขมากกว่สนี้ไหมนะ