คือตอนนี้เราอยู่ม.1และเพื่อนเพิ่งจะบอกว่ารำคาญเราและจะแยกไปอยู่กลุ่มอื่นแทนค่ะ คือตอนนี้เสียใจหนักมากค่ะ ไม่เหลือเพื่อนสนิทแล้ว ในรุ่นก็พอมีเพื่อนสนิทเก่าบ้างแต่ต่างคนต่างก็ไปกันคนละทาง นิสัยเปลี่ยนจนเราเข้าไม่ถึงบ้างก็มีค่ะ
ขอเข้าประเด็นนะคะ
คือหนูชอบคิดว่าเพื่อนสาวหนูเนี่ยเป็นแฟนหนู คือหนูขาดเค้าไม่ได้อะค่ะ ถ้าเค้าไปหนูจะอยู่ยังไงในเมื่อเราไม่เหลือเพื่อนสนิทแล้ว เราก็ต้องกลายเป็นคนไม่มีเพื่อนคุย ไม่มีสังคมอยู่
คือตัวหนูเป็นambivertค่ะ เข้าสังคมบ้างบางสถานการณ์ แต่ส่วนตัวเป็นคนเพื่อนน้อยมากแบบมากๆๆ
ตอนนี้เพื่อนตัดความสัมพันธ์กับหนูแบบเด็ดขาดค่ะถึงขนาดบอกหน้าฟีดเฟสว่าขอจบการเป็นเพื่อนสนิทกับหนูค่ะ หนูเครียดมาก หนูต้องกลับไปอยู่เป็นคนเงียบๆไม่มีคนคุยด้วย หนูmove onไม่ได้จริงๆ ถึงตัวหนูจะเคยอยู่คนเดียวมาก่อน แต่มันก็ชินไปแล้วค่ะว่าเราอะต้องมีเพื่อนคุย มันเหงาๆว่างเปล่าอะค่ะ ตอนนี้เหมือนคนอกหักมาก ไม่มีกะจิตกะใจไปเรียน ไม่อยากเจอหน้าใคร อยากอยู่คนเดียวเงียบๆแบบนี้ไปซักพัก
ด้วยความที่ตัวเราคิดมากด้วยแหละ เลยทำให้มันเครียด หนูไม่กล้าเจอหน้า ไม่กล้าส่องหน้าห้องเค้าอีกต่อไปแล้วค่ะ อารมณ์เหมือนโดนแฟนบอกเลิกแล้วเราไม่อยากเจอหน้าอะค่ะ
แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หนูเป็นค่ะ หนูเป็นมาแต่ป.3 มันขาดเพื่อนไม่ได้อะค่ะ แต่คนนี้คือหนักกว่าครั้งก่อนๆอีกค่ะ เพราะเราไม่รู้แล้วว่าเราอะจะไปคบใครเป็นเพื่อนได้อีก เพราะเค้าเป็นความหวังเดียวที่ทำให้เรามีแรงเรียน มีกำลังใจว่าเราต้องได้ไปเจอเค้าและคุยกับเค้าที่รร.
ขณะตอนเขียนกระทู้หนูยังร้องไห้ไปพิมพ์ไปเลยค่ะ ยิ่งเปิดเพลงอกหักแทงใจตัวเองนี้หนักเข้าไปใหญ่ค่ะ
นั้นแหละค่ะ หนูอยากmove onเร็วๆเพราะจะได้มีแรงเรียนค่ะ หนูอยากโฟกัสเรื่องเรียนก่อน เรื่องเพื่อนหนูว่าจะค่อยคิดค่ะ
ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ไร้สาระเด็กๆแต่หนูก็เครียดจริงจังนะคะ
ขอคำแนะนำจากทุกคนด้วยนะคะ ตอนนี้หนูเครียด คิดมากไม่ไหวแล้วค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
วิธีmove onความสัมพันธ์แบบนี้ทีค่ะ
ขอเข้าประเด็นนะคะ
คือหนูชอบคิดว่าเพื่อนสาวหนูเนี่ยเป็นแฟนหนู คือหนูขาดเค้าไม่ได้อะค่ะ ถ้าเค้าไปหนูจะอยู่ยังไงในเมื่อเราไม่เหลือเพื่อนสนิทแล้ว เราก็ต้องกลายเป็นคนไม่มีเพื่อนคุย ไม่มีสังคมอยู่
คือตัวหนูเป็นambivertค่ะ เข้าสังคมบ้างบางสถานการณ์ แต่ส่วนตัวเป็นคนเพื่อนน้อยมากแบบมากๆๆ
ตอนนี้เพื่อนตัดความสัมพันธ์กับหนูแบบเด็ดขาดค่ะถึงขนาดบอกหน้าฟีดเฟสว่าขอจบการเป็นเพื่อนสนิทกับหนูค่ะ หนูเครียดมาก หนูต้องกลับไปอยู่เป็นคนเงียบๆไม่มีคนคุยด้วย หนูmove onไม่ได้จริงๆ ถึงตัวหนูจะเคยอยู่คนเดียวมาก่อน แต่มันก็ชินไปแล้วค่ะว่าเราอะต้องมีเพื่อนคุย มันเหงาๆว่างเปล่าอะค่ะ ตอนนี้เหมือนคนอกหักมาก ไม่มีกะจิตกะใจไปเรียน ไม่อยากเจอหน้าใคร อยากอยู่คนเดียวเงียบๆแบบนี้ไปซักพัก
ด้วยความที่ตัวเราคิดมากด้วยแหละ เลยทำให้มันเครียด หนูไม่กล้าเจอหน้า ไม่กล้าส่องหน้าห้องเค้าอีกต่อไปแล้วค่ะ อารมณ์เหมือนโดนแฟนบอกเลิกแล้วเราไม่อยากเจอหน้าอะค่ะ
แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หนูเป็นค่ะ หนูเป็นมาแต่ป.3 มันขาดเพื่อนไม่ได้อะค่ะ แต่คนนี้คือหนักกว่าครั้งก่อนๆอีกค่ะ เพราะเราไม่รู้แล้วว่าเราอะจะไปคบใครเป็นเพื่อนได้อีก เพราะเค้าเป็นความหวังเดียวที่ทำให้เรามีแรงเรียน มีกำลังใจว่าเราต้องได้ไปเจอเค้าและคุยกับเค้าที่รร.
ขณะตอนเขียนกระทู้หนูยังร้องไห้ไปพิมพ์ไปเลยค่ะ ยิ่งเปิดเพลงอกหักแทงใจตัวเองนี้หนักเข้าไปใหญ่ค่ะ
นั้นแหละค่ะ หนูอยากmove onเร็วๆเพราะจะได้มีแรงเรียนค่ะ หนูอยากโฟกัสเรื่องเรียนก่อน เรื่องเพื่อนหนูว่าจะค่อยคิดค่ะ
ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ไร้สาระเด็กๆแต่หนูก็เครียดจริงจังนะคะ
ขอคำแนะนำจากทุกคนด้วยนะคะ ตอนนี้หนูเครียด คิดมากไม่ไหวแล้วค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ