สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 15
ที่คุณได้ยินมามันใช่ครับ แต่มันเป็นมหาลัยชั้นนำครับ
สมัยผมเอ็นทราน (สมัยนั้นยังเรียกเอ็นทราน) ผมสอบเข้ามหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง ที่คะแนนของคณะผม สูงที่สุดในประเทศ
ผมสอบติดได้ที่ 48 ของคณะ (คณะรับ 60 คน)
แต่ถ้าผมเอาคะแนนผม ไปยื่นเข้า ม.รัฐอื่นๆ ผมเข้าด้วยคะแนนอันดับ 1 ของคณะเลยครับ บางที่ให้ผมเรียนฟรีเลย
เพราะเรื่องจริงที่พิมมาด้านบน ทำให้เราเข้าใจได้ว่า แต่ละมหาลัย เข้ายาก ง่าย ต่างกันมาก
เพราะฉะนั้น ตอนจบออกมา จิงมีโอกาสที่ต่างกันครับ
ผมไม่ได้สนับสนุนให้การศึกษามีความแตกต่างนะครับ จริงๆมันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจะดีด้วย แต่ความจริงของประเทศเรา ยังเป็นแบบนี้ครับ
สมัยผมเอ็นทราน (สมัยนั้นยังเรียกเอ็นทราน) ผมสอบเข้ามหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง ที่คะแนนของคณะผม สูงที่สุดในประเทศ
ผมสอบติดได้ที่ 48 ของคณะ (คณะรับ 60 คน)
แต่ถ้าผมเอาคะแนนผม ไปยื่นเข้า ม.รัฐอื่นๆ ผมเข้าด้วยคะแนนอันดับ 1 ของคณะเลยครับ บางที่ให้ผมเรียนฟรีเลย
เพราะเรื่องจริงที่พิมมาด้านบน ทำให้เราเข้าใจได้ว่า แต่ละมหาลัย เข้ายาก ง่าย ต่างกันมาก
เพราะฉะนั้น ตอนจบออกมา จิงมีโอกาสที่ต่างกันครับ
ผมไม่ได้สนับสนุนให้การศึกษามีความแตกต่างนะครับ จริงๆมันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจะดีด้วย แต่ความจริงของประเทศเรา ยังเป็นแบบนี้ครับ
ความคิดเห็นที่ 5
จบเกียรตินิยมราชฏัฏเช่นกัน ก็ทำงานไปเรื่อยๆ จากเริ่มต้น 15000 สอบ cert ศึกษาหาความรู้เพิ่ม ก็หางานที่เงินเดือนสูงขึ้นได้เรื่อยๆ ผ่านมาเกือบ10ปีตั้งแต่จบ ตอนนี้เงินเดือน8หมื่นแล้ว เป็นกำลังใจให้ครับ ชื่อสถาบันมันแค่ชื่อ Performace & Potential เป็นของจริง พอมีประสบการณ์มีผลงานจริงหลายปี ชื่อสถาบันมันก็ไม่ค่อยสำคัญแล้ว
แสดงความคิดเห็น
คนที่ได้เกียรตินิยมอันดับ 1 ในมหาลัยประเทศไทยมีสิทธิได้โอกาสอะไรบ้าง แล้วตอนนี้คุณประสบความสำเร็จอย่างไร
ถ้าเขามอบโอกาสต่อจะดีมากๆเพราะดิฉันอยากเรียนต่อมาก แต่เพียงแค่ไม่มีทุนทรัพย์พอที่จะส่งตัวเองเรียน ทำให้รู้สึกว่าเหมือนความพยายามที่ผ่านมามันหยุดแค่ตรงนั้น คือเราจบมหาลัย แล้วจบแค่นั้นหรอแล้วเราต้องมาเริ่มต้นใหม่ หางานใหม่ หาเงิน เหมือนเรียนมาจบไป
....รู้สึกเหมือนการศึกษาไทยตีกรอบมากไปไหม ดิฉันกำลังรู้สึกว่าตอนนี้ดิฉีนกำลังอยู่ในระหว่างยุคที่กำลังพัฒนา กับยุคที่กำลังจะเก่าและแก่ไปเลย ซึ่งแน่นอนว่าในยุคพัฒนาน่ากลัวมากซึ่งก็คือเด็กรุ่นใหม่ที่สังเกตุได้ในปัจจุบันคือเรียนรู้ไวมาก ทั้ง ไอที และภาษาแน่นอนว่าเด็กพวกนี้ส่วนใหญ่จะมีฐานะ ทำให้ดิฉันรู้สึกมีความกดดันเล็กๆที่เด็กสมัยนี้ ได้มีครอบครัวดีๆส่งเรียนที่ดีๆตั้งแต่เด็ก กลับกันรู้สึกตัวเองยังอยู่ในโลกที่ มีค่านิยมว่าตั้งใจเรียน เพื่อให้ได้ทำงานที่ดี แล้วตอนนี้ก็เรียนจบแล้ว จบมาคงต้องดิ้นรนอีกหลายๆอย่าง
ตอนนี้รู้สึกหว่าเหว้ กับการพัฒนาตัวเอง+กับเวลาที่น้อยในแต่ละวัน ทำงานเสร็จ 6 โมงเย็น กลับห้องเช่าเล็กๆมาถึง 3 ทุ่ม อาบน้ำ พอจะอ่านหนังสือตาเริ่มจะปิด เพราะต้องตื่นเช้าของอีกวัน ทำงานจ-เสาร์ ชีวิตแบบนี้จริงๆหรอคะ
ขออภัยอาจนอกเรื่องบ้างกับหัวข้อกระทู้ แต่อยากระบายจริงๆค่ะ
จึงอยากขอคำปรึกษาคนที่เคยมีประสบการณ์ มาก่อน คนที่เคยผ่านจุดนี้มาคุณปรับตัวกับมันยังไง คุณประสบความสำเร็จยังไง ถ้าคุณแก้ไขได้อยากกลับไปแก้ไขในจุดไหน ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ตอนนี้รู้สึกตัวเองยังอายุ 20 ต้นๆ จึงอยากที่จะมีกำลังใจในแต่ละวัน
ที่มาตั้งกระทู้ในพันทิปเพราะไม่มีใครให้ปรึกษาจริงๆ คนที่บ้านเขาก็มีค่านิยม มุมมองเดิมๆ เคยปรึกษาเขาก็ตอบมาว่าให้หางานทำๆไปเถอะ แต่เขาไม่ถามเราเลยว่างานที่ทำอยู่มีความสุขไหม ที่บ้านเรามีปัญหากันนิดหน่อย พ่อติดเหล้า ทุกวันนี้สุขภาพแย่ขึ้นความจำเลอะเลือน ดื้อมากไม่ยอมเชื่อฟังใคร แม่ก็ชอบด่าพ่อ ติดfacebook ทั้งคู่ ซึ่งเราก็มาอยู่ไกลจากบ้านมากได้แค่ห่วงอยู่ไกลๆอยากลับบ้านไปพร้อมความสำเร็จ