ขออนุญาตถามคำถามตามหัวข้อเลยนะคะ คือแบบว่าสำหรับครอบครัวที่มีฐานะเราก็พอจะเดาๆความต้องการคนสืบทอดบลาๆว่าไป

แต่สำหรับคนที่ไม่มีทั้งฐานะ เงินหรือหลายๆปัจจัยแล้วทำไมถึงมีลูกลหล่ะคะ คือถ้าเป็นเหตุแบบไม่ได้ตั้งใจจะมีแต่ไม่กล้าทำแท้งเพราะบาป.. แบบนี้ถ้าเลี้ยงถือว่าได้บุญ? ในเมื่อเด็กคนนั่นจะมีชีวิตที่ลำบากมากๆ สู้ให้เขาได้เกิดใหม่ได้มีชีวิตที่ดีกว่านี้ไม่ดีกว่าเหรอ?

อ้อสำหรับคนที่มีทุกอย่างพร้อมคุณบอกอยากมีลูกทั้งๆที่พอเด็กโตมาก็ต้องมาเผชิญโลกที่มันเน่าเฟะแบบนี้ ทั้งแข่งขัน ทั้งการกดดะนจากนู้นนี้ สังคม คือเอาลูกเหมือนหน้าตาตระกูล แบบนั้นจะลูกทำไมอ่ะค่ะ ซื้อทองเพรช นู่นนี้ไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ

หรือแค่เพราะเหตุผลว่ากลัวจะไม่มีใครเลี้ยงตอนแก่?

คือสงสัยมากนานแล้วน่ะค่ะ ว่าคำว่าลูกสำหรับคนไทยคิดยังไงกัน?