เราอยู่ปี1มาเรียนที่กทม.บ้านอยู่ตจว.ตอนมาอยู่แรกๆกลับบ้านทุกอาทิตย์ พอหลังๆก็รู้สึกไม่อยากกลับเพราะเดินทางเหนื่อย ครั้งล่าสุดที่เรากลับไปเราทะเลาะกับน้องต่างพ่อ นางเป็นทอมทำของในห้องเราแตกพอเราตีมันต่อยหน้าเรากลับ คนในบ้านก็รู้แต่ไม่มีใครถามเราสักคนว่าเราเป็นอะไรมั้ยแอบร้องไห้ในห้องคนเดียวตอนแรกร้องเพราะเจ็บพอหายเจ็บก็คิดย้อนไปว่าเรากลับมาทำไมเพราะเราอยากได้กำลังใจอยากให้แม่ถามว่าเราเหนื่อยมั้ยไหวมั้ยลูกอยู่ที่นู้นมีความสุขรึป่าว แต่ไม่มีใครถามสักคน พอเรากลับมากทม.เราก็คิดว่าไม่อยากกลับไปที่บ้านแล้ว พอเราไม่อยู่ครอบครัวเราก็ไปเที่ยวพาน้องไปกินของดีๆ โพสเฟสบุ๊คดูมีความสุขกันจังตอนไม่มีเราพอเราเห็นเราก็ร้องไห้เหมือนคนบ้า555 ตีตัวเอง โทษตัวเอง เราเหนื่อยมากๆเลย