ผมเคยเป็นคนที่รักตัวเองมากๆ ใจจริงไม่อยากตายด้วยซ้ำแต่ตอนนี้มันกลับกัน กลับรู้สึกไม่อยากอยู่อยากหายๆไป ผมอายุ 18ครับ ตัวคนเดียวไม่มีครอบครัวที่ต้องดูแลในอนาคตแล้ว ถ้าตายๆไปก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเลย ไม่มีคนที่ต้องมาเสียใจถ้าผมไม่อยู่ ผมก็รู้แหละว่าถ้าฆ่าตัวตายมันไม่ดี ทั้งที่ได้เกิดมาแล้วแต่กลับจะมาฆ่าตัวตาย แต่มันก็อดคิดว่าอยากตายไม่ได้ บ้างครั้งเหนื่อย ท้อ ก็ไม่มีคนมาให้กำลังใจเลยสักคน เลิกงานมา ก็ไม่มีใครมาถามเลยว่าเหนื่อยไหม ท้อมา ก็ไม่มีใครมาถามเลยส่าเป็นอะไรไหม โอเคไหม มันรู้สึกแย่ทุกครั้งที่คิดแบบนี้ครับ เลยคิดว่าถ้าตายไปแล้วคงจะดี ไม่ต้องมาคิดแบบนี้ ไม่รู้หรอกว่าตายไปแล้วจะเจออะไรจะตกนรกหรอ ปาบหรอ ผมก็ไม่ได้ลบลู่หรอกนะครับ แต่ก็ไม่มีคนที่ตายไปแล้วมาบอกว่าตายไปเราจะไปไหนแค่ตอนนี้มันไม่อยากอยู่แล้ว ท้อ เหนื่อย มากๆ ร้องไห้ไปก็ไม่มีใครมาปลอบ ปรึกษาใครก็ไม่ได้ จะระบายให้ใครฟังก็ไม่มี ไม่รู้ว่าทำไมมันเหนื่อยและท้อขนาดนี้ทั้งทีอยู่ตัวคนเดียว บางคนคงคิดแหละว่าอยู่คนเดียวสบายจะตายไม่ต้องไปวุ่นวายหรือดูแลใคร ผมก็คิดแบบนั้นแหละครับ แต่กลับรู้สึกว่ามันไม่เห็นเป็นแบบนั้นเลย อยากหายๆไป....