เรารู้  สิ่งที่เราคิดมันไม่ดีหรอก ที่คิดจะตาย แต่บางทีการที่เจออะไรซ้ำๆ ความรู้สึกมันก็ไม่ไหว บวกกับเป็นซึมเศร้าอีก เราเข้าใจเลยว่าทำไมคนที่ฆ่าตัวตายต้องฆ่าตัวตาย มันไม่สามารถที่จำควบคุมสมอง ความรู้สึกได้ อย่าโทษเขาเลย เขาไม่ได้ปกติเหมือนพวกคุณ ถึงภายนอกจะดูเหมือนปกติ แต่สมองความความรู้สึกเขาไม่ได้เหมือนพวกคุณ พวกคุณอาจจะมองว่าโง่ คิดสั้น คิดบ้า แต่สำหรับเขามันคือทางเลือกที่คิดว่าดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องเจ็บไม่ต้องรับรู้ไม่รู้สึก ไม่ต้องกินยา ไม่ต้องพบหมอ ไม่ต้องถูกมองว่าประหลาด เวลาเสียใจก็หรือเสียความรู้สึก สำหรับคนอื่นอาจาแปปเดียวหาย นอนหลับตื่นมาก็ลืม แต่สำหรับเขามันดิ่งลงเรื่อยๆ จดจำแต่ความเจ็บปวดโดยที่เขาไม่เลือกที่จะจำเลย เราไม่ได้ต้องการกำลังใจ สู้ๆนะ อดทนนะ ไม่เป็นหรอก เดี๋ยวมันก็ผ่าน แค่นี้เอง ทำไมไม่ไหว อย่าท้อสิ คำที่ให้กำลังใจ คุณว่าเราต้องการมันเหรอ ไม่เลย มันดูตอกย้ำ บางที  เราแค่ต้องว่า เหนื่อยไหม เป็นเราเปล่า เดี๋ยวเราอยู่ข้างๆ เราต้องการคนที่เข้าใจ รับฟัง คอยอยู่ข้างๆ การพูดตลอดก็ไม่ได้ความว่าคุณจะรั้งเขาให้ไม่ตาย เพราะคนที่พูดก็ยิ่งทำให้เขาคิดที่จะอยากตาย พอเถอะ แค่เงียบรับฟังเราบ้าง เข้าใจที่เราเป็น เพราะถ้าคุณไม่ได้เป็นด้วยตัวเอง คุณจะไม่รู้หรอกว่ามันทรมานแค่ไหน