................ ยาเสพติดเป็นภัยร้ายกัดกร่อนชีวิตผู้คนไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม ไม่ว่าคนในเมืองหรือในชนบท ทำลายชีวิตคนดีๆ คนหนึ่งให้มีอันเป็นไปต่างๆ นานา ที่ร้ายที่สุดคือต้องจากโลกนี้ไปก่อนวัยอันควร ที่ผมเกริ่นมาเท่านี้ แล้วมันเกี่ยวข้องอะไรกับการนั่งห้างส่องสัตว์หรือครับ มันเกี่ยวแน่นอน มาลองฟังเรื่องเล่าของผมดูสิครับแล้วจะเข้าใจ ว่าทำไมภัยร้ายจากยาเสพติด ทำอะไรกับผมบ้างที่เกือบตกห้างกลางดึกมาแล้ว ประสบการณ์อันขนลุกขนชันที่ต้องนำมาบอกต่อ
ในช่วงเช้ามืดวันหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังงัวเงียเพราะได้ยินเสียงไก่ขัน หูพลันได้ยินเสียงเพื่อนร้องเรียกมาจากลานบ้าน ทีแรกนึกว่าหูแว่วไปเอง เสียงเหมือนไอ้นะ บรรยากาศตอนนั้นเยือกเย็นและเงียบเชียบ ผมสลัดผ้าห่มออกจากฝันร้าย เขาว่ากันว่าถ้าฝันช่วงนี้จะแม่นยำมาก ผมดันฝันถึงคนยิงกันตาย เห็นเป็นฉากๆ เลย เสียงเรียกทำเอาผมสะดุ้งตื่น ฝันใกล้แจ้งทั้งที่ไม่เคยฝันถึงตัวเลขเด็ดๆ เอาไปซื้อหวยกับใครเขาเลย ดันฝันถึงคนฆ่ากัน
จะเล่านอกเรื่องอีกแล้ว คือตอนนั้นผมเหมือนได้ยินเสียงไอ้นะมาร้องเรียกมาจากลานบ้าน ผมงัวเงียลุกขึ้นมองไปทางหน้าต่าง แลเห็นพุ่มของต้นมะม่วงไหวน้อยๆ ยังไม่เห็นแสงแรกของวันใหม่จะงีบต่อก็กลัวฝันร้ายอีก แล้วเสียงเรียกนั่นยังดังมามีเพียงฝากระดานกั้น ผมรีบปลุกสติตัวเองแล้วขานตอบไป
“ไอ้นะหรือ เอ็งมาเรียกทำไมมืดๆ”
“ช่วยทีเพื่อน คืนนี้เอง พวกมันเข้ามากันอีกแล้ว”
ผมฟังที่พูดไป ไอ้นะเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่มีภารกิจเยอะ ที่ไร่จึงไม่ได้ไปดูแล
“อ๋อ หมูป่าเข้ารื้อไร่ของลุงก่ำอีกแล้วใช่ไหม เออๆ ฉันจะไปนั่งห้างจัดการให้เอง แล้วเอ็งล่ะจะไปด้วยไหม” มันไม่ตอบ พอผมรับปากก็เงียบไป ผมเคยรับปากไอ้นะไว้จะไปนั่งห้างส่องสัตว์ที่มากินข้าวโพดที่ไร่ แต่จนแล้วจนรอดไม่ได้ไปเสียที หมูป่าลงมากินข้าวโพดในไร่ของลุงก่ำที่อยู่ชายเขา ทุกปีพอข้าวโพดเริ่มออกฝักงามจะมีหมูป่าลงมากินบ่อย ลุงของไอ้นะจะนอนเฝ้าไร่และบางทีจะผูกห้างขึ้นไปดักยิง
ที่ดินแปลงนั้นชาวบ้านลือกันว่าอาถรรพ์เจ้าที่แรง จนเจ้าของเดิมขายทิ้งซึ่งลุงก่ำรับซื้อต่อ ที่ดินดีปลูกอะไรก็ขึ้นก็งามจริง แต่ถ้าใครไปทำผิดเจ้าที่เข้าท่านจะบันดาลให้มีอันเป็นไปต่างๆ นานา ลุงแกเป็นคนมีวิชาอาคม สักยันต์จนเขียวไปทั้งตัวไม่ได้กลัวเกรงอะไรไม่ว่าคนหรือผี แล้วยังมีนิสัยที่ปากไว เวลาเมาแล้วชอบร้องท้าทาย
ปีก่อนข้าวโพดผลผลิตขึ้นงาม ลุงก่ำแกอ่านเงินที่จะได้หลักแสนทีเดียว คุ้มกับเงินที่ไปกู้ ธกส เอามาทำทุน รวมทั้งเงินที่แกขายที่นาเอามาลงไร่เพราะแนวโน้มข้าวโพดได้ราคาดีกว่าข้าวที่ถูกลงๆ สิ่งที่คาดหวังไว้ในปีนั้นมีอันเป็นไปเพราะหมูป่าทั้งฝูงลงกัดกินผลผลิต ต้นข้าวโพดแหลกลาญราวกับพายุลง ทำให้ลุงแกแค้นมาก ที่ร้ายคือผิดนัดค้างชำระหนี้กับ ธกส. มาปีนี้แทบอาศัยกระต๊อบแทนบ้านนอนเฝ้าไร่
จนไม่กี่อาทิตย์ก่อนลุงก่ำหายหน้าไปหลายวัน พวกญาติสงสัยเลยออกตาม กว่าจะไปพบว่านอนตายกลายเป็นศพอยู่ที่กระต๊อบ สภาพบวมอืดมีน้ำลายท่วมปาก แกกินเหล้าที่ผสมยาฆ่าแมลงเข้าไปครับ ญาติๆ คาดว่าคงเครียดเรื่องหนี้สิน เพราะปีนี้ฝนแล้งทำให้ข้าวโพดต้นแคระแกร็น
ลุงไม่มีลูก ที่ไร่จึงตกเป็นกรรมสิทธิ์ของหลานชายคือไอ้นะเพื่อนผม แต่ไม่ค่อยได้ไปดูไร่เท่าไหร่จึงต้องจ้างคนไปดูแทน ด้วยงานหลักเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ช่วงนี้ติดออกกรวดขันลูกบ้าน ป้องกันเรื่องยาเสพติดตามนโยบายของรัฐบาล เป็นคนนิสัยเอาจริงเอาจัง ไม่กลัวเกรงใคร คล้ายๆ ลุงก่ำแต่ปากไม่ร้ายไม่ชอบท้าทายใคร
ครับตามประสาชาวบ้านที่ไหนมีคนตายผิดธรรมชาติ ตายตาไม่หลับ คนมักจะกลัวเกรงกัน คนที่จ้างไปนอนเฝ้าไร่มีอันต้องเผ่นกลางดึกมาหลายคน ผมเองไม่ได้ตามข่าว แต่เดาเอาว่าผีแกคงเฮี้ยนน่าดู หลอกหลอนจนคนไม่กล้าไปเฝ้า
เมื่อวันก่อนไอ้นะชวนเพื่อนๆ ตั้งวงเหล้า แล้วขอปรึกษาเรื่องนี้ คนที่จ้างไปเฝ้าไร่ตอนกลางคืนมีอันทิ้งงาน จะทิ้งไร่ไว้ไม่มีคนเฝ้าก็เกรงหมูป่าจะลงเพราะคำนวณข้าวโพดที่มีขายได้ก็หลายหมื่น แทบไม่ต้องลงทุนลงแรงเพราะลุงก่ำทำทิ้งไว้ ไอ้นะแค่จ้างคนมาเฝ้าและจ้างคนงานเก็บเกี่ยวไปขายเท่านั้น
ส่วนตัวผมเองถึงแม้จะคุยปาวๆ ในวงว่าไม่กลัวผีลุงก่ำ เข้าทางไอ้นะเลยชวนให้ไปนั่งห้าง ไม่ชวนเปล่ายังยัดเงินค่าจ้างให้มาก่อนด้วย ช่วยยิงปืนไล่หมูก็ยังดี บอกด้วยว่าอีกอาทิตย์เท่านั้นจะให้คนงานมาขนข้าวโพดออกไปแล้วให้ช่วยหน่อย ตอนนั้นข้าวสารจะไม่มีกลอกหม้ออยู่ด้วย เลยจำใจต้องรับเงินมาก่อน นั่นเท่ากับว่าผมเป็นหนี้ไอ้นะ ที่ต้องทำงานชดใช้ ไม่ใช่เเค่คืนเดียว มันตั้งสามคืนที่ต้องไปเฝ้าไร่ลุงก่ำจนกว่าคนงานจะมาขนเอาข้าวโพดไปจากไร่
เมื่อวานซืนไอ้มากเพื่อนในวงเหล้าอีกคนที่รับเงิน ไปนั่งห้างเฝ้าไร่เป็นต้องกระโดดห้างหนีกลางดึกเลยครับ หนีอะไรก็ลองเดาเอา คงไม่ใช่ตาก่ำไม่รู้ว่าตัวเองตายแล้ว มาชวนไปกินเหล้ากลางดึกหรอกนะ
นั่งห้างหลอนๆ ฉบับล้างหนี้
ในช่วงเช้ามืดวันหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังงัวเงียเพราะได้ยินเสียงไก่ขัน หูพลันได้ยินเสียงเพื่อนร้องเรียกมาจากลานบ้าน ทีแรกนึกว่าหูแว่วไปเอง เสียงเหมือนไอ้นะ บรรยากาศตอนนั้นเยือกเย็นและเงียบเชียบ ผมสลัดผ้าห่มออกจากฝันร้าย เขาว่ากันว่าถ้าฝันช่วงนี้จะแม่นยำมาก ผมดันฝันถึงคนยิงกันตาย เห็นเป็นฉากๆ เลย เสียงเรียกทำเอาผมสะดุ้งตื่น ฝันใกล้แจ้งทั้งที่ไม่เคยฝันถึงตัวเลขเด็ดๆ เอาไปซื้อหวยกับใครเขาเลย ดันฝันถึงคนฆ่ากัน
จะเล่านอกเรื่องอีกแล้ว คือตอนนั้นผมเหมือนได้ยินเสียงไอ้นะมาร้องเรียกมาจากลานบ้าน ผมงัวเงียลุกขึ้นมองไปทางหน้าต่าง แลเห็นพุ่มของต้นมะม่วงไหวน้อยๆ ยังไม่เห็นแสงแรกของวันใหม่จะงีบต่อก็กลัวฝันร้ายอีก แล้วเสียงเรียกนั่นยังดังมามีเพียงฝากระดานกั้น ผมรีบปลุกสติตัวเองแล้วขานตอบไป
“ไอ้นะหรือ เอ็งมาเรียกทำไมมืดๆ”
“ช่วยทีเพื่อน คืนนี้เอง พวกมันเข้ามากันอีกแล้ว”
ผมฟังที่พูดไป ไอ้นะเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่มีภารกิจเยอะ ที่ไร่จึงไม่ได้ไปดูแล
“อ๋อ หมูป่าเข้ารื้อไร่ของลุงก่ำอีกแล้วใช่ไหม เออๆ ฉันจะไปนั่งห้างจัดการให้เอง แล้วเอ็งล่ะจะไปด้วยไหม” มันไม่ตอบ พอผมรับปากก็เงียบไป ผมเคยรับปากไอ้นะไว้จะไปนั่งห้างส่องสัตว์ที่มากินข้าวโพดที่ไร่ แต่จนแล้วจนรอดไม่ได้ไปเสียที หมูป่าลงมากินข้าวโพดในไร่ของลุงก่ำที่อยู่ชายเขา ทุกปีพอข้าวโพดเริ่มออกฝักงามจะมีหมูป่าลงมากินบ่อย ลุงของไอ้นะจะนอนเฝ้าไร่และบางทีจะผูกห้างขึ้นไปดักยิง
ที่ดินแปลงนั้นชาวบ้านลือกันว่าอาถรรพ์เจ้าที่แรง จนเจ้าของเดิมขายทิ้งซึ่งลุงก่ำรับซื้อต่อ ที่ดินดีปลูกอะไรก็ขึ้นก็งามจริง แต่ถ้าใครไปทำผิดเจ้าที่เข้าท่านจะบันดาลให้มีอันเป็นไปต่างๆ นานา ลุงแกเป็นคนมีวิชาอาคม สักยันต์จนเขียวไปทั้งตัวไม่ได้กลัวเกรงอะไรไม่ว่าคนหรือผี แล้วยังมีนิสัยที่ปากไว เวลาเมาแล้วชอบร้องท้าทาย
ปีก่อนข้าวโพดผลผลิตขึ้นงาม ลุงก่ำแกอ่านเงินที่จะได้หลักแสนทีเดียว คุ้มกับเงินที่ไปกู้ ธกส เอามาทำทุน รวมทั้งเงินที่แกขายที่นาเอามาลงไร่เพราะแนวโน้มข้าวโพดได้ราคาดีกว่าข้าวที่ถูกลงๆ สิ่งที่คาดหวังไว้ในปีนั้นมีอันเป็นไปเพราะหมูป่าทั้งฝูงลงกัดกินผลผลิต ต้นข้าวโพดแหลกลาญราวกับพายุลง ทำให้ลุงแกแค้นมาก ที่ร้ายคือผิดนัดค้างชำระหนี้กับ ธกส. มาปีนี้แทบอาศัยกระต๊อบแทนบ้านนอนเฝ้าไร่
จนไม่กี่อาทิตย์ก่อนลุงก่ำหายหน้าไปหลายวัน พวกญาติสงสัยเลยออกตาม กว่าจะไปพบว่านอนตายกลายเป็นศพอยู่ที่กระต๊อบ สภาพบวมอืดมีน้ำลายท่วมปาก แกกินเหล้าที่ผสมยาฆ่าแมลงเข้าไปครับ ญาติๆ คาดว่าคงเครียดเรื่องหนี้สิน เพราะปีนี้ฝนแล้งทำให้ข้าวโพดต้นแคระแกร็น
ลุงไม่มีลูก ที่ไร่จึงตกเป็นกรรมสิทธิ์ของหลานชายคือไอ้นะเพื่อนผม แต่ไม่ค่อยได้ไปดูไร่เท่าไหร่จึงต้องจ้างคนไปดูแทน ด้วยงานหลักเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ช่วงนี้ติดออกกรวดขันลูกบ้าน ป้องกันเรื่องยาเสพติดตามนโยบายของรัฐบาล เป็นคนนิสัยเอาจริงเอาจัง ไม่กลัวเกรงใคร คล้ายๆ ลุงก่ำแต่ปากไม่ร้ายไม่ชอบท้าทายใคร
ครับตามประสาชาวบ้านที่ไหนมีคนตายผิดธรรมชาติ ตายตาไม่หลับ คนมักจะกลัวเกรงกัน คนที่จ้างไปนอนเฝ้าไร่มีอันต้องเผ่นกลางดึกมาหลายคน ผมเองไม่ได้ตามข่าว แต่เดาเอาว่าผีแกคงเฮี้ยนน่าดู หลอกหลอนจนคนไม่กล้าไปเฝ้า
เมื่อวันก่อนไอ้นะชวนเพื่อนๆ ตั้งวงเหล้า แล้วขอปรึกษาเรื่องนี้ คนที่จ้างไปเฝ้าไร่ตอนกลางคืนมีอันทิ้งงาน จะทิ้งไร่ไว้ไม่มีคนเฝ้าก็เกรงหมูป่าจะลงเพราะคำนวณข้าวโพดที่มีขายได้ก็หลายหมื่น แทบไม่ต้องลงทุนลงแรงเพราะลุงก่ำทำทิ้งไว้ ไอ้นะแค่จ้างคนมาเฝ้าและจ้างคนงานเก็บเกี่ยวไปขายเท่านั้น
ส่วนตัวผมเองถึงแม้จะคุยปาวๆ ในวงว่าไม่กลัวผีลุงก่ำ เข้าทางไอ้นะเลยชวนให้ไปนั่งห้าง ไม่ชวนเปล่ายังยัดเงินค่าจ้างให้มาก่อนด้วย ช่วยยิงปืนไล่หมูก็ยังดี บอกด้วยว่าอีกอาทิตย์เท่านั้นจะให้คนงานมาขนข้าวโพดออกไปแล้วให้ช่วยหน่อย ตอนนั้นข้าวสารจะไม่มีกลอกหม้ออยู่ด้วย เลยจำใจต้องรับเงินมาก่อน นั่นเท่ากับว่าผมเป็นหนี้ไอ้นะ ที่ต้องทำงานชดใช้ ไม่ใช่เเค่คืนเดียว มันตั้งสามคืนที่ต้องไปเฝ้าไร่ลุงก่ำจนกว่าคนงานจะมาขนเอาข้าวโพดไปจากไร่
เมื่อวานซืนไอ้มากเพื่อนในวงเหล้าอีกคนที่รับเงิน ไปนั่งห้างเฝ้าไร่เป็นต้องกระโดดห้างหนีกลางดึกเลยครับ หนีอะไรก็ลองเดาเอา คงไม่ใช่ตาก่ำไม่รู้ว่าตัวเองตายแล้ว มาชวนไปกินเหล้ากลางดึกหรอกนะ