"โรคซึมเศร้าเป็นโรค" เป็นอาการป่วย ซึ่งต้องได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ ถึงจะระบุได้ว่าเป็นโรคจริง จึงรับยาและได้รับการรักษา ไม่ใช่แค่ เหงา อ่อนแอ ท้อแท้ เหนื่อย หมดกำลังใจ ทะเลาะกับแฟน พ่ายแพ้ หรือภูมิคุ้มกันทางสังคมต่ำ แล้วก็บ่นว่าเป็น "โรคซึมเศร้าและ..." แล้วก็หาข้ออ้างเพื่อทำการหรือไม่ทำการใด ๆ ด้วยเหตุว่าเป็นโรคนี้ หลายคนถึงขั้นใช้โรคนี้เป็นข้ออ้าง เพื่อเรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้าง ...โรคนี้ ไม่สามารถใช้แบบสอบถามหรือใช้จริตนึกคิดทึกทักไปเองว่าเป็นไม่ได้ ขนาดคนที่ป่วยจริงด้วยโรคนี้หลายคน ยังต้องพบแพทย์หลายครั้ง วินิจฉัยกันหลายรอบ จึงจะระบุได้ว่าเป็น

การมโนภาพเรื่องเป็นโรคซึมเศร้า โดยยังมิได้รับการวินิจฉัยใด ๆ แล้วเที่ยวไปบอกคนโน้นคนนี้ว่าเป็น มันทำให้คนทั่วไปในสังคม เข้าใจผิดคิดว่าคนเป็นโรคนี้ คือ กอ-แดะ ดัด-จอรอ อ่อนแอ เห็นแก่ตัว ขี้เกียจ อาจถึงขั้นบ้า หรือสติไม่ดี
- ไม่เห็นจะมีอะไรเลย ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ขี้เกียจหรือเปล่า
- เจ็บป่วยเหรอ? ไม่เห็นเลือดตกยางออก เดินเหินกินข้าวได้ปกติ เจ็บปวดตรงไหน?
- ทำไมชอบสร้างแต่ปัญหา ทำไมมีแต่ปัญหากับสังคมและคนรอบข้าง ทำไมชอบเรื่องเยอะ ทำตัวดี ๆ เหมือนคนอื่นบ้างได้ไหม ฯลฯ

มันจึงบังเกิดความไม่เข้าใจกัน ระหว่างคนเป็นโรคนี้กับคนที่ต้องใช้ชีวิตด้วย "เพราะเขาไม่ได้มองว่ามันคืออาการเจ็บป่วย ...เขาเข้าใจผิด" ซึ่งชีวิตปกติก็ยากลำบากมากพออยู่แล้ว ทั้งอาการป่วย ทั้งผลข้างเคียงของยา ทั้งการอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคม ยังจะต้องมาได้รับการซ้ำเติม จากพฤติกรรมวินิจฉัยโรคเองของคนนิสัยเสียบางจำพวก ที่ไม่คิดหน้าคิดหลัง จนสร้างความเดือดร้อน ให้กับคนที่เจ็บป่วยจริง ๆ

หยุดเสียทีกับพฤติกรรมวินิจฉัยโรคเอง! เพราะมันทำให้คนเป็นโรคซึมเศร้าจริง ๆ ถูกเข้าใจผิดจากสังคมและคนรอบข้าง และนำมาซึ่งการได้รับการปฏิบัติที่ไม่ถูกต้อง และภาพจำของโรค ที่มองว่ามันไม่ใช่โรค ไม่ใช่อาการเจ็บป่วย แต่เป็นจริตนึกคิดไปเองของคนป่วย ขอร้องและอ้อนวอน ถ้าสงสัยว่าเป็นหรือมีอาการ โปรดไปพบแพทย์ เพื่อวินิจฉัย

ขอให้กระทู้นี้เป็นกระทู้สุดท้าย และเป็นอุทาหรณ์ของคนที่กำลังจะตั้งกระทู้เกี่ยวกับเรื่องโรคซึมเศร้าทุกกระทู้ ว่าการกระทำของท่านอาจส่งผลกระทบ ต่อชีวิตใครหลายคน ในหนทางที่ท่านไม่อาจคาดฝัน

ขอบคุณครับ