ครับ ตามหัวข้อเลยครับผม
คือตอนนี้ผมศึกษาอยู่ป.ตรี ปี2ละครับ เเต่มันมีปัญหาติดค้างอยู่ในใจพอนึงถึงมันขึ้นมา ก็น้ำตาไหล่ออกมาเเละรู้สึกใจไม่ดีเอามากๆ
เพราะผมนั้นอยู่ไกลพ่อกับเเม่ที่สูงอายุเเล้วครับ ตอนนี้ พ่อผม81ปี เเม่ผม59กำลังจะ60 มันทำให้ผมเป็นห่วงท่านทั้งคู่เอามากๆ
เเต่ในช่วงม.ปลายของผมนั้น ผมก็อยู่ต่างจังหวัด อยู่ไกลพ่อไกลเเม่เช่นกันเเต่ตอนนั้นส่งสัยด้วยความเด็กของเราเเละยังไม่สนใจ
พวกท่าน เพราะอาจยังติดสนุกเเละชอบเข้าสังคม เเต่พอย้ายมาเรียนมหาลัย มันทำให้เราคิดเป็นกังวลเป็นห่วงพวกท่านเอามากๆ
ผมควรทำไงดีครับ หลังจากเรียนจบควรจะไปใช้ชีวิตเหมือนกับนกที่ต้องออกจากรัง หรือกลับไปอยู่บ้านเพื่อดูเเลพวกท่านดีครับ

เชิญตอบคำถามกันได้เลยน่ะครับ
ขอบคุณครับ