ขอวิธีทำใจให้ปลงหน่อยค่ะ
เมื่อคนที่เรารัก จะไปเรียนต่อเมืองนอก
เราไม่เคยตกลงเป็นแฟนกัน
เเต่ทุกๆวันก็อยุ่กันเหมือนเเฟน
(สถานะยอดฮิตที่เราไม่รู้ว่าคบกันเเบบไหน 5555  )
แต่ที่รู้ๆ คือ ถ้าเค้าไปเรียนต่อเเล้ว
เราก็ต่างไม่ได้ผูกจิตรอกัน
เพราะ อนาคตเป็นสิ่งไม่เเน่นอน ซึ่งเราก็รู้ว่าเค้าไป
เราเเละเค้าก็คงไม่ได้สานต่ออะไรกัน

เเต่คนเคยเห็นกัน อยุ่ด้วยกัน เค้าจะไปเรียนต่อ
เราก็ยินดีกับเค้านะคะ เเต่ในมุมที่มองเข้ามาในตัวเอง
เหมือนเราตัวเล็กลง เเล้วเค้าก็ไกลขึ้น ไกลจากเราทุกที

เค้าต้องเจอสังคมใหม่ๆ  เมืองใหม่ๆ  เพื่อนใหม่ๆ
รวมถึง อาจจะเจอผู้หญิงดีๆซักคน

ตอนนี้ เรารู้สึก ทั้งยินดี เเละเสียใจ


เราบอกตัวเองว่า อนาคต มันยังมีทางให้เราเดินเราเจออีกมาก  ชีวิตเค้า เค้าเลือกทางเค้าเเล้ว เราโตๆกันเเล้ว  เราก็น่าจะเลือกทางเดินของตัวเองบ้าง  เเต่ตอนนี้ชีวิตส่วนตัวก็ไม่รู้จะไปทางไหน  ที่ผ่านมาเราอาจจะโง่เอง ที่เอาชีวิตไปผูกกับเค้าซะหมด   พอเค้าไม่อยุ่เลยรู้สึกเซนิดๆ

เราอกหักมามาก  เเต่ครั้งนี้ยังเป็นเหตุการณ์ปัจจุบัน  เรายังคงต้องใช้เวลาทำใจ  


ควรมีวิธีทำใจ  คิดให้ได้ยังไงดีคะ  

ตอนนี้ อยากนั่งเฉยๆ  ไม่มีเเรงจะไปเที่ยว ให้เลิกคิดเลย  เพราะเมื่อก่อนอกหักก็ออกเที่ยว เเต่มันทั้งเศร้าทั้งเหนื่อย เเล้วพบว่า กุมาทำไมวะ 5555

เห้อ  ขอบคุณค่ะ