ใช่ครับ

เรียกว่าลัทธิ มันฟังตลกๆดีนะครับ  ผมเรียกว่า สไตล์ หรือ ยุค แทนแล้วกัน


Mannerism มาตอนท้ายๆของศิลปะยุคเรเนซองค์ครับ  บางคนก็เรียก Late Renaissance เลย ตรงตัว

ถ้าลองนึกศิลปะเรเนซองค์ คือมันจะเน้น composition (การจัดองค์ประกอบ การดีไซน์แต่ละส่วนของภาพ) แบบสมมาตร  ดุมั่นคง  (ประมาณรูปทรงเรขาคณิต  สามเหลื่ยม สี่เหลี่ยม ไรงี้) ใช่มั้ยครับ  แต่ทุกอย่างยังมีพื้นฐานความ “จริง” ในแบบที่ สมจริง เหมือนที่ตาเรามองเห็น  (ฝรั่งใช้คำเรียกว่า Naturalistic)

แมนเนอร์ริซึ่ม ก็คือเอาความสมมาตรพวกนั้น มาขยาย มาเพิ่ม ให้มันดูสง่างามมาาาากขึ้น จนล้นๆ เกินๆ ให้เวอร์เกินจริงไปน่ะครับ  เช่น  ลำตัวยาาาวเกินจริง   แขนขายาาาว เกินจริง   นิ้วเรียววววว  อะไรแบบนั้น แต่ยังคงความ formal แบบเรขาคณิตอยู่  คือให้ composition มาก่อน   ส่วนอื่นๆในแง่ความสมจริง) ลดทอนได้   คือเหมือนวาดแบบจริงจัง เป็นการเป็นงานมานาน (ยุคเรเนซองค์)   พอมายุคนี้เริ่ม เล่น  เริ่มซน มากขึ้นน่ะครับ

ต่อจากยุคนี้ ก็จะไป Baroque หรือไขมุกเบี้ยวๆ ที่จะเปลี่ยนวิธี compose ไปเน้นแอคชั่น เน้นดราม่า ไม่ formal แล้ว  ต่อไป