คืองี้ค่ะ เราโทรกับเพื่อนผู้ชายทุกวันเลยค่ะ แต่เพื่อนเขาเป็นชายรักชาย เราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขา
แล้วเรามีแก๊งโทรเล่นเกมอยู่แล้วมีเพื่อนเราที่เขาเป็นชายรักชายอยู่กับเรา2คนเขามาเล่นเป็นเพื่อนเราตลอด
แต่พ่อแม่ดันว่าเราคุยแต่กับผู้ชาย ทั้งๆที่เราบอกพ่อแม่ไปแล้วว่าเพื่อนไม่ได้คิดอะไรกับเรา แล้วสายตาพ่อแม่เหมือนจะไม่ชอบเราเลย
เหมือนเราโดนด่าว่าติดผู้ชายวันๆไม่ทำไรเลย ทั้งๆที่บ้างครั้งเราก็ได้ทำงานกลุ่มกับเขาเราก็โทรไปช่วยเขาทำ ก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่พ่อกับแม่ก็เหมือนรังเกียจเรา เรารับไม่ได้อ่ะค่ะ คือแบบ เป็นพ่อแม่มาบังคับเราทุกอย่างเลย ตั้งแต่อารมณ์เราก็โดนบังคับว่าห้ามโกธรห้ามงอนห้ามทำหน้าบูดห้ามทำอะไรที่แสดงออกว่าไม่พอใจ เรื่องไฟในบ้าน เราก็โดนห้ามใช้ที่รีดผม ห้ามใช้โคมไฟ ห้ามใช้ไฟสีฟ้า เรื่องความสวยความงามเราก็โดน
ห้ามขัดผิว ห้ามซื้อเครื่องสำอาง ห้ามใส่ขาสั้น หน้าร้อนพ่อก็ให้ใส่แค่ขายาว ห้ามเติมเน็ต ไปเที่ยวนอกบ้านกับเพื่อนก็ไม่ได้ ถ้าเราไม่แอบพ่อแม่ไปเราก็ไม่เคยออกไปเที่ยวนอกบ้านกับเพื่อนเลยค่ะ เพื่อนเลยบอกว่าอยากให้เราไปด้วย เพื่อนเลยบอกให้เราแอบไป เพราะเราไม่เคยออกไปไหนกับเพื่อน พ่อแม่ห้ามตลอด เราอึดอัดมากๆเลยค่ะ ทำอะไรก็โดนจับตามอง ไม่ชอบเลย พอพ่อแม่รู้ว่าเราทำอะไรบ้าง พ่อแม่ก็มองว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันไร้สาระ เราก็แค่ต้องการอิสระ เราโทรคุยกับเพื่อนมันผิดด้วยหรอ แล้วพ่อแม่ก็ด่าเพื่อนเรา เราไม่เข้าใจเลยพ่อแม่ต้องการอะไร เรื่องงานบ้านแม่ก็บ่นว่าโรงเรียนไม่สอนหรอ โรงเรียนไม่สอนก็ผิดด้วยหรอ พ่อแม่ไม่ใช่หรอที่ต้องสอนเกี่ยวอะไรกับโรงเรียน แล้วเวลาเราทำอะไรผิดแม่ก็บอกว่าจะไปประชุมผู้ปกครองจะไปถามว่าทำไมไม่สอนเด็ก คือเราแบบหมดคำจะพูดกับแม่มาก พ่อแม่ต้องสอนสิไม่ใช่ให้โรงเรียนสอน แล้วก็ชอบด่าว่าเราโง่ พูดใส่หน้าเราว่าโง่ แล้วก็บอกว่า ก็ไม่ฉลาดหน่อยล่ะ เราแทบจะร้องไห้ เราอึดอัดมากๆ ไม่ชอบสิ่งที่พ่อแม่ทำ เราพูดอะไรออกไปก็ไม่ได้มีแต่จะโดนตบ พ่อแม่ไม่ฟังเราเลย เราไม่มีสิทธิ์เถียงอะไรเลย
แปลกไหมคะ? พ่อแม่ว่าเราคุยแต่กับผู้ชาย โดนพ่อแม่ห้ามทำเกือบทุกอย่าง
แล้วเรามีแก๊งโทรเล่นเกมอยู่แล้วมีเพื่อนเราที่เขาเป็นชายรักชายอยู่กับเรา2คนเขามาเล่นเป็นเพื่อนเราตลอด
แต่พ่อแม่ดันว่าเราคุยแต่กับผู้ชาย ทั้งๆที่เราบอกพ่อแม่ไปแล้วว่าเพื่อนไม่ได้คิดอะไรกับเรา แล้วสายตาพ่อแม่เหมือนจะไม่ชอบเราเลย
เหมือนเราโดนด่าว่าติดผู้ชายวันๆไม่ทำไรเลย ทั้งๆที่บ้างครั้งเราก็ได้ทำงานกลุ่มกับเขาเราก็โทรไปช่วยเขาทำ ก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่พ่อกับแม่ก็เหมือนรังเกียจเรา เรารับไม่ได้อ่ะค่ะ คือแบบ เป็นพ่อแม่มาบังคับเราทุกอย่างเลย ตั้งแต่อารมณ์เราก็โดนบังคับว่าห้ามโกธรห้ามงอนห้ามทำหน้าบูดห้ามทำอะไรที่แสดงออกว่าไม่พอใจ เรื่องไฟในบ้าน เราก็โดนห้ามใช้ที่รีดผม ห้ามใช้โคมไฟ ห้ามใช้ไฟสีฟ้า เรื่องความสวยความงามเราก็โดน
ห้ามขัดผิว ห้ามซื้อเครื่องสำอาง ห้ามใส่ขาสั้น หน้าร้อนพ่อก็ให้ใส่แค่ขายาว ห้ามเติมเน็ต ไปเที่ยวนอกบ้านกับเพื่อนก็ไม่ได้ ถ้าเราไม่แอบพ่อแม่ไปเราก็ไม่เคยออกไปเที่ยวนอกบ้านกับเพื่อนเลยค่ะ เพื่อนเลยบอกว่าอยากให้เราไปด้วย เพื่อนเลยบอกให้เราแอบไป เพราะเราไม่เคยออกไปไหนกับเพื่อน พ่อแม่ห้ามตลอด เราอึดอัดมากๆเลยค่ะ ทำอะไรก็โดนจับตามอง ไม่ชอบเลย พอพ่อแม่รู้ว่าเราทำอะไรบ้าง พ่อแม่ก็มองว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันไร้สาระ เราก็แค่ต้องการอิสระ เราโทรคุยกับเพื่อนมันผิดด้วยหรอ แล้วพ่อแม่ก็ด่าเพื่อนเรา เราไม่เข้าใจเลยพ่อแม่ต้องการอะไร เรื่องงานบ้านแม่ก็บ่นว่าโรงเรียนไม่สอนหรอ โรงเรียนไม่สอนก็ผิดด้วยหรอ พ่อแม่ไม่ใช่หรอที่ต้องสอนเกี่ยวอะไรกับโรงเรียน แล้วเวลาเราทำอะไรผิดแม่ก็บอกว่าจะไปประชุมผู้ปกครองจะไปถามว่าทำไมไม่สอนเด็ก คือเราแบบหมดคำจะพูดกับแม่มาก พ่อแม่ต้องสอนสิไม่ใช่ให้โรงเรียนสอน แล้วก็ชอบด่าว่าเราโง่ พูดใส่หน้าเราว่าโง่ แล้วก็บอกว่า ก็ไม่ฉลาดหน่อยล่ะ เราแทบจะร้องไห้ เราอึดอัดมากๆ ไม่ชอบสิ่งที่พ่อแม่ทำ เราพูดอะไรออกไปก็ไม่ได้มีแต่จะโดนตบ พ่อแม่ไม่ฟังเราเลย เราไม่มีสิทธิ์เถียงอะไรเลย