สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่อยากระบายเรื่องของตัวเองที่คบกับแฟนมา5ปีกว่าค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย
ตอนนี้เราอายุ25 เขาอายุ27 เกริ่นก่อนว่าเราเป็นคนหน้าตาดีอยู่ค่ะ ไม่ได้มั่นนะคะ คือเอาตามตรงเลยก็น่ารัก สวย ขาวเลย
เขาก็หน้าตาดี ตี๋ๆ ขาวๆ เป็นคนนิ่งๆเงียบๆหน่อย

มาเริ่มเลยค่ะ คือเรากับแฟนก็เริ่มต้นกันดีมาโดยตลอด ปีแรกแฮปปี้ดี คนเราคบกันเรื่องsexเราว่าก็คงไม่ผิดอะไร
เป็นเรื่องธรรมชาติของชายหญิง ปีแรกทุกอย่างลงตัว เรื่องsexเข้ากันดีมาก หลายๆอย่างลงตัวมาก

เข้าปีที่2 เริ่มลดลงเหลือเดือนละครั้ง 2เดือนครั้งไรงี้ เราก็มีความรู้สึกแอบนอยๆ แต่ก็ไม่อะไรไม่อยากมีปัญหากันเรื่องนี้

เข้าปีที่3 ครึ่งปีมีอะไรกันที แบบเราเริ่มไม่โอเคแล้ว เริ่มเปิดใจคุย เขาก็บ่ายเบี่ยงบอกเหนื่อยบ้าง นอนดึกบ้าง เพลียบ้าง เครียดบ้าง
แต่ธรรมชาติคนเรามันจะแบกปัญหาชีวิตไว้ตลอด24ชม.เลยหรอ?? นี่เราแฟนนะ จนทะเลาะหนักเลยค่ะ เราถึงขั้นบอกเลิก
ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเราคิดถูกมั้ยที่เลิกกันเพราะเรื่องนี้ แต่เราทั้งคู่รักกันดีนะคะ คือรักและผูกพันธ์กัน แต่ปัญหานี้สำหรับเรา เราไม่โอเคจริงๆ
เขาก็ร้องไห้ขอโทษขอโอกาสใหญ่เลยค่ะ จนเราใจอ่อนเพราะด้วยที่ยังรัก แต่หลังจากคืนดีกันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นนะคะ เหมือนเดิมเลย ครึ่งปีที
ไม่ทำเหมือนที่พูดไว้ แต่จนเริ่มมีรอยร้าวในใจเราแล้วค่ะ มากขึ้นๆทุกวัน

เวลาทะเลาะจนเลิกเขาจะเป็นฝ่ายขอโอกาสตลอดค่ะ แล้วพูดสร้างฝันให้เรา ให้เราใจอ่อน และเราก็ใจอ่อนตลอด

เข้าปีที่4 เริ่มหนักขึ้นค่ะ 10เดือนมีอะไรกันที แต่ระหว่างทางคือใจเราร้าวไปเรื่อยๆกับเรื่องนี้ และเราทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องนี้เขาได้แต่ขอโอกาส
แต่ไม่ได้ปรับเปลี่ยนไปในทางที่ดีให้เลย แต่ด้วยใจเรารักก็ยังทนอยู่ ทั้งๆที่เราเฟลมาก เรานอนร้องไห้เงียบๆบ่อยมาก
ไม่ใช่เราไม่อ่อยนะ เราทำทุกอย่างเลย เปลี่ยนชุด พาไปนอกสถานที่ บิ๊ว แต่เขาก็ไม่ทำ บางทีแข็งนะแต่ไม่ทำ เราเฟล-เลย

บวกกับมีปัญหากับที่บ้านแฟนค่ะ
(ขอเล่าคร่าวๆตรงนี้ด้วย) เราไม่ค่อยได้เข้าหาบ้านแฟน เอาง่ายๆก็ทำนองมีปัญหากับแม่ผัวไรงี้อ่ะค่ะ เขาเยอะกับเรา
หวังให้เราเป็นแบบนั้นแบบนี้ เราเป็นคนปกติเลยที่แบบคุยเฟซกับเพื่อนก็มี กู  มีแบบลามกบ้างตามประสาคุยเล่นหรือแชร์กับเพื่อน
เขาว่าเราสังคมไม่ดี ทั้งๆที่เขาก็ไม่ใช่ผู้ดีอะไร มาหาว่าเราทัศนคติไม่ดี (เราอยู่กับแฟนนะคะ) เขาก็หาว่าเราฉุดลูกเขา อยู่ด้วยกันแล้วไม่มีไรดีขึ้น
ขี้เกียจนั่นนี่ คือเราทำงานฟรีแลนซ์ค่ะ พวกรีวิว เอเจนซี่ แต่ฟรีแลนซ์ของเราไม่ต้องไปเจอคนหรือคุยนอกสถานที่ เราทำงานกับคอม กับมือถือ คุยกับคน
เขาบอกเราอยู่แต่ห้องเกินไป ทำไมไม่ออกไปทำงานบ. (เราเคยสมัครงานและทำงานบ.เพื่อให้เขาสบายใจแล้วค่ะทำได้5เดือนก็ลาออก)
เอาจริงเราทำของเราเองได้เงินเยอะกว่าทำบ.4-5เท่า จะออกไปให้เหนื่อย ปวดหัวกับคนทำไมไรงี้ เขาก็บ่นๆกับลูกเขา จนคนกลางก็ต้องมีลำบากใจแหละ
จุดนี้เราเข้าใจ เราก็เลยจะพยามปรับเข้าหาให้คนละครึ่งทาง เขาก็ควรยอมรับในตัวเราเหมือนกัน เข้าใจสังคมเราด้วย

เข้าปีที่5 ทุกอย่างเริ่มพังมากขึ้น เขาไม่มีอะไรกับเราเลย เราก็เลยถามไปตรงๆ เขาได้แต่บอกว่าเครียด นอนดึก นอนน้อย เพลีย เหนื่อย ขี้เกียจ สารพัดเหตุผล
เขาเป็นคนนิ่งๆเงียบๆค่ะ ไม่ค่อยกล้าพูดอะไร เราก็ทะเลาะกันอีก ขอถามเหตุผลไปตรงๆเขาก็บ่ายเบี่ยงตลอด แบบ..อะไรมันจะเพลีย เครียดขนาดนั้น
เราก็เลยถามว่า แล้วทีช่วยตัวเองล่ะ ยังทำได้เลย บ่อยด้วย อย่าคิดว่าไม่รู้ แค่ไม่พูดเฉยๆเพราะกลัวอาย เขาก็ปฏิเสธว่าไม่เคย
(ผู้ชายไม่ช่วยตัวเองเลยเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว) เขาบอกถ้ามีอารมณ์ก็แค่ฝันเปียกไปเอง แบบ..แก!! ชั้นไม่ได้โง่นะ โตขนาดนี้ฝันเปียกเฉยๆงี้หรอ
อ้างไม่ขึ้นเลย เราเถียงก็หาว่าไม่เชื่อเขาหรองี้?? และเขามักแอบช่วยตัวเองตอนนอนข้างๆกันกลางคืนดึกๆ แอบเข้าห้องน้ำกลางคืนดึกๆ
ตอนเราอาบน้ำก็แอบทำที่หน้าคอม คือเรารู้หมดค่ะแค่ไม่พูด เขามีอารมณ์บ่อยมากแทบทุกวันเป็นเหมือนคนปกตินี่แหละ แต่แค่ไม่ทำกับแฟน
ทุกครั้งเรานอยมาก เฟลมาก หลังๆมานอนร้องไห้แทบทุกคืน จนตัดใจว่าจะเลิกจริงจังแล้ว ในเมื่อเขาละเลยเราขนาดนี้ ไม่นึกถึงใจเราเลยขนาดนี้
ก็เลยเลิกกันจริงๆค่ะ

แต่.. ยังไม่จบ
เราห่างกันได้4วัน (ตอนนั้นเรากลับบ้านที่ตจว.ด้วย) เรารู้สึกทนไม่ไหว เรารักมาก เลยขอโอกาสกลับไปคืนดีอีกรอบ นี่เป็นครั้งแรกที่เราขอคืนดีเลย
เพราะเรารู้ว่าที่ผ่านมาต่างคนต่างไม่ได้พยามปรับเข้าหากันในหลายๆเรื่อง อยากเริ่มต้นใหม่ ปรับใหม่กันจริงๆไรงี้
แต่!!! แม่เขามักมาส่องเฟซเราบ่อยๆ เขารู้ว่าเลิกกัน และรู้ว่าเราขอคืนดี แม่เขาโมโหเลยค่ะ บอกว่าคิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป เห็นลูกเขาเป็นตัวอะไร
(เห้ย ป้า!! ป้ามารู้ปัญหาข้างในมั้ย ป้าไม่รู้ว่าลูกป้าทำลายความรู้สึกหนูมามากและนานขนาดไหน กล้ามาพูดแบบนี้) ไม่นึกถึงศักดิ์ศรีตัวเองบ้างหรองี้
เอ้า กลายเป็นเหมือนเราผิดซะงั้น ละทีนี้แม่เขาเลยยื่นข้อเสนอเลยจ้า นึกว่าในละคร
ข้อ1.แยกกันอยู่ เพราะคิดว่าเราไปฉุดลูกเขาลง ให้แยกกันอยู่เหมือนคู่อื่นปกติ (หลายคู่ก็อยู่ด้วยกันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรป่าว)
ข้อ2.สังคมเรา ไม่ให้เราหยาบคายหรือโพสอะไรแบบเดิม เหมือนคนละสังคม แม่รับไม่ได้ แล้วโพสว่าลูกเขาลงเฟซไรงี้ ช่วยให้เกียรติหน่อย
คือเราไม่ได้โพสด่าอะไรนะคะ มันแนวๆดราม่าเหมือนคนทั่วไปอ่ะค่ะ แค่แม่เขารู้ว่าคือลูกเขา (ข้อนี้เราว่าเริ่มก้าวก่ายชีวิตคนอื่นละ)
ข้อ3.ให้ปรับตัวเข้าหาเขา เขาเตือนอะไรสอนอะไรให้ฟังบ้าง
ถ้าทำได้ก็จะไม่ว่าอะไร

ตอนนั้นเราโอเคกับข้อเสนอแบบเต็มใจเลย เพราะอยากกลับมาคืนดี โดยที่ลืมนึกถึงตัวเองแหละ
พอถึงเวลากลับกรุงเทพ เราเริ่มคิดได้ละว่าแล้วตัวเราล่ะ ความรู้สึกเราล่ะ เขาจะไม่เยียวยาใจเราหรือทำอะไรให้เราบ้างหรอ
เพราะข้อเสนอแม่เขาเหมือนก็ไม่ได้นึกถึงเราเลย เรามีปัญหาอะไรกันอยู่เขาไม่สนใจเลยด้วย บอกจะปรับใหม่กันทั้งคู่ สุดท้ายเหมือนเดิม
เขาบอกแค่เห็นหน้าเราก็ไม่มีอารมณ์แล้วงี้ นึกถึงปัญหาที่ค้างคากับที่บ้าน(เรากับพ่อแม่เขาไรงี้)
โห เราเจอคำนี้ไป จุกเลย ร้องไห้เลย เราก็ถามแล้วตอนคบใหม่ๆทำไมไม่มีปัญหาเรื่องนี้เลย
เขาบอกเพราะเพิ่งเคยมีครั้งแรกมั้ง เลยตื่นเต้น จุกที่2 ไปต่อไม่ถูก ร้องไห้อีก เราก็พยามฮีลใจตัวเองไปต่อ พยามทุกอย่าง
เขาก็ไม่ช่วยเราเลย จนผ่านมา5วัน เราพอแล้ว ใจเรายอมแล้วว่าไม่มีทางให้มันดีได้แล้ว แค่รักมันคงไม่พอ มันมีหลายปัจจัยที่ต้องเข้ากันด้วย
ทุกวันเขาย้ำให้เราฟังตลอดว่าไม่มีทางเลือกแล้ว มีแต่เลิกตอนนี้ กับลองใหม่ตามที่เราขอคืนดีถ้าไม่ได้ก็เลิก ไม่มีคำไหนที่ให้กำลังใจเลย
สุดท้ายเราตัดสินใจเดินออกมา ตัดใจเลิกเด็ดขาดกับเขา เขาก็ไม่พูดอะไรยอมเลิกง่ายๆเลย ก็โอเค พอกันที
จนเราแยกออกมาได้2วัน เขาทักไลน์มาบอกคิดถึง ทำใจไม่ได้ ร้องไห้หนักมาก เพิ่งนึกได้ว่ารักเรามาก เราดีกับเขามาก เขาโง่เอง
โง่มาตลอดนั่นนี่ โง่ที่ละเลย สารพัดคำพูด แต่ใจเราไม่อยากกลับไปแล้วนะ แต่ก็ยังรักอยู่ตามประสาคนคบกันมานาน
เขาทักมาจนเราสงสารจริงๆ ก็มีคุยๆแต่ไม่ได้กลับมาคืนดีนะคะ แค่คุยๆกันเฉยๆ จนวันนี้จากที่เลิกกันก็ประมาณ1อาทิตย์ เราถามเขาอีกครั้งว่า
รู้ตัวมั้ยว่าที่ผ่านมาทำอะไรพลาดไป ที่บอกว่าตัวเองโง่นี่คือเรื่องอะไร เขาบอกแค่เรื่องอาทิตย์เดียวที่เราขอคืนดีแล้วเขาไม่ปรับตัวเอง
เราแบบ..อ่าว เห้ย สรุปไม่รู้ตัวหรอว่าละเลยมากี่ปีแล้ว เรื่องsexที่ไม่เข้ากันมาหลายปีก็ไม่พูดถึง
เราจบบทสนทนาเลย ถ้าจะขนาดนี้นะ ต่อให้เขามีแฟนใหม่คบคนใหม่ยังไงก็ไม่รอด
แต่งงานไปชีวิตคู่ก็มีปัญหาเรื่องนี้แน่ๆ เพราะเรื่องsexเราว่าเป็นเรื่องใหญ่ของชีวิตคู่ เป็นเรื่องสำคัญมาก และที่สำคัญคือเขาไม่เคยบิ๊วเราเลย
ไม่ช่วยเราเลยด้วย พูดแล้วก็เซ็งค่ะ5555555

เฮ้อ เรื่องก็ประมาณนี้ค่ะ ยาวหน่อย แค่อยากระบายจริงๆ เราอึดอัดมาหลายปีมาก เล่าให้เพื่อนให้ใครฟังก็เห็นใจเราเรื่องนี้มาก
ไม่รู้คนอื่นจะมองยังไง แต่เราว่าเรื่องsexคือเรื่องสำคัญที่1สำหรับเราค่ะ ไม่ใช่เรื่องลามก เราก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วด้วย
มันเป็นธรรมชาติเลย พื้นฐานมนุษย์เลยอ่ะเรื่องเพศ เฮ้อออ ถอนหายใจยาวๆค่ะ

สรุปคือ เราเลิกกับเขาเพราะเรื่องนี้กระทบจิตใจเรามันผิดมากมั้ยคะ หรือก็ปกติ??