ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นคนเงียบๆตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้เรียนจบและทำงานแล้ว ตอนเด็กเราจะเป็นคนเงียบมากถึงมากที่สุดไม่ชอบมีเพื่อน ไม่คุยกับคนเเปลกหน้า พอเรียนมัธยมก็เริ่มมีเพื่อนบ้างซึ่งเพื่อนแต่ละคนคือตัวเเสบของโรงเรียนเลยแหละ พอขึ้นมหาลัยเริ่มรู้สึกว่าเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์แย่มาก คือแบบไม่รู้จะเข้าหาคนอื่นยังไง พูดอะไร ชอบตัดเรื่องแบบง่ายๆคือไม่พูดไม่คุยจบ แต่มหาลัยอ่ะเราก็ต้องมีงานกลุ่มบ้างคนละห้องก็ต้องมีบ้างอีก เราเลยเริ่มรู้สึกอีกว่าไม่ได้การแล้ว เราต้องรู้จักพูดเเละเข้าหาคยอื่นบ้างไม่ใช่คอยให้แต่คนอื่นเข้าหา บางทีเราก็อิจฉาคนที่มีenergy ตลอดเวลา คือแบบเขาเหนือบ้างปะวะ แล้วด้วยพื้นฐานเราถ้าทำหน้าเฉยๆแบบไม่ยิ้มเลยอ่ะหน้าโคตรจะหยิ่ง จนเราเรียนจบทำงานมาจะครบปีละ เรายังไม่เข้าตาหัวหน้าเลย ซึ่งล่าสุด เขาประกาศขีดเส้นตายเลยว่าถ้าเราไม่มีenergy มากกว่านี้เราจะโดยย้ายหรือไม่จะโดนจ้างออก ซึ่งเราอยากถามว่าความที่จะมีenergy ได้ตลอดเวลาเนี่ยมันต้องทำยังไง เอามาจากไหน แล้วคือถ้าเจอคำพูดที่ไม่ดีหรือการกระทำที่ทำให้เรารู้สึกแย่เราควรทำยังไง(เราเป็นคนอ่อนไหวต่อการกระทำและคำพูดคนมาก)
    
   ทั้งนี้...อยากให้ทุกคนช่วนเราด้วย เพราะเรากลัวการถูกจับตามองเพราะมันทำให้เราอึดอัดในการทำงานมาก