หนูอายุ13ละค่ะ พึ่งมารู้ว่าตัวเองโลกส่วนตัวสูงมากจนไม่มีใครอยากคุยด้วยอยากรีบๆแก้นิสัยของตัวเองที่เป็นแบบนี้เร็วๆเพราะตอนนี้หนูยังอายุน้อยอยู่น่าจะปรับทันขอเล่าเรื่องก่อนเลยละกันค่ะตอนเด็กๆหนูเป็นคนพูดมากเข้ากับคนง่ายมากๆพอเริ่มเข้าประถมปลายเริ่มรู้เรื่องของครอบครัวเก็บกดบ้างโดนกดดันแต่เด็กหนูโตมาแค่กับแม่คนเดียวนอกนั้นไม่มีใครเลยทำให้สนิทแค่กับแม่พอเริ่มเข้ามัธยมญาติๆก็เริ่มเข้าหาเริ่มมาคุยด้วยเริ่มมาสนิทจรตัวหนูเองไม่ค่อยชินกับการที่มีคนเยอะๆเข้าหาเลยไม่กล้าสนิทกับใครไม่กล้าคุยกับใครเพราะกลัวสิ่งที่ตัวเองพูดไปจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่ดีเลยเก็บมาคิดและกังวลตลอดเลยค่ะแล้วน้องสาวของแม่หนูเขาก็เริ่มเข้ามาสนิทกับแม่หนูมากขึ้นเพราะแต่ก่อนแม่หนูกับเขาทะเลาะกันค่ะทำให้พึ้งมาปรับความเข้าใจกันน้าเขาก็เริ่มเข้ามาทำความรู้จักด้วยอะไรประมาณนี้ค่ะจนตอนนี้หนูกับเขารู้จักกันแบบจริงจังได้แค่8-9เดือน เขาก็ป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะเกือบสุดท้ายอยู่ได้อีกไม่นานเขาต้องการกำลังใจหนูเลยต้องไปหาเขาบ่อยๆแม่ก็คอยบอกว่าต้องถามเขาบ้างนะว่าเป็นไงบ้างสบายดีรึป่าวหนูเลยลองไปถามแต่ก็ไม่มีโอกาศสักทีเพราะตอนนั้นคนอยู่เยอะสถานการณ์ตอนนั้นค่อนข้างเครียดเลยไม่ได้ถามค่ะแล้ววันนี้เขามาพูดกับญาติๆว่าทำไมหนูถึงเป็นคนแบบนี้ไม่ทักทายใครไม่พูดกับใครเก็บตัวอยู่คนเดียวเขาก็พูดๆกันแล้วเอามาบอกแม่หนูแม่หนูเขาเลยมาบอกหนูค่ะว่าให้ปรับปรุงตัวเองหน่อยหนูอยากปรับปรุงตัวเองแต่หนูทำไมไม่ได้สักทีหนูเป็นคนขี้กลัวกลัวการเข้สังคมเป็นคนขี้อายไม่กล้าแสดงออกไม่กล้าพูดไม่อยากเป็นจุดเด่นอยากอยู่คนเดียวเงียบๆช่วยแนะนำให้หนูหน่อยได้ไหมค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ปล. ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ🙏