คือทุกคนคะ เราอ่ะมีครูคนนึงมาอยู่แทนครูประจำชั้นที่ไปลาคลอดอ่ะค่ะ แล้วครูที่มาประจำชั้นแทน ขอใช้ชื่อย่อฟ.ฟัน นะคะ
คุณครูฟ.คนนี้เค้าทำให้ทุกอย่างในห้องเปลี่ยนไปทีละนิด คือครูเค้าขี้บ่นมากเลยค่ะ
          งั้นเข้าประเด็นเลยละกันน้า
คือวันนี้หัวหน้าห้องเราได้รับคำสั่งจากครูฟ.
ให้มาหาสมาชิกห้องเรียนสีขาวประจำตำแหน่งค่ะ เป็นคล้ายๆหน้าที่ สำหรับผู้ถูกเลือกค่ะ หัวหน้าห้องเค้าบอกว่าอยากให้เราเป็นฝ่ายการงานอาชีพ เพราะ ไม่มีใครเหลือแล้ว!!! เราก็งง เราก็คิดในใจว่าห้องเราก็ห้องพิเศษ มันจะมีใครไม่มีความสามารถได้ไง? แต่เราก็ปฏิเสธนะคะ ปฏิเสธทุกวิถีทาง
เลยด้วยซ้ำไปค่ะ เพื่อนที่ชื่อย่อบ.เค้าก็ช่วยค่ะ แต่ไม่สำเร็จ เราก็ปฏิเสธกลางห้องลั่นห้องเลย ว่าเราไม่เป็น  เพื่อนเค้าก็หยุดกันค่ะ พอเราลงไปทำธุระบิลใบเสร็จรับเงินเสร็จเราก็ขึ้นมาบนห้อง แล้วมันมีการโหวตเลือกหัวหน้าของแต่ละฝ่ายกัน เราก็สบายใจไปเพราะไม่มีชื่อเรา แต่พอโหวตเสร็จสรรพ คะแนนเสียงของแต่ละฝ่ายเป็นเอกฉันท์ค่ะ แต่หัวหน้าเค้าไม่โอเค แล้วทิชเชอร์ที่จะมาสอนคาบต่อไปเค้าก็ช่วยได้ทันเวลา โดยการบอกว่านี่คาบสอนของเค้าแล้วค่ะ55 ตอนเรียนเราแทบจะไม่เรียนเลย เข้าชั้นเรียนแต่ทำเหมือนโดดเรียนไปแล้วค่ะ เรากับเพื่อนที่นั่งด้านหน้าเราเลยคุยกันผ่านกระดาษ เราเลยบอกเค้าว่ามีเรื่องจะคุยด้วยก็เลยเริ่มคุยกันค่ะ จนจบคาบเลย(แต่เราก็เรียนอยู่นะ)แล้วมีเพื่อนอีกคนนึงทำเป็นเหมือนเดินมาทิ้งขยะแต่เอาจดหมายมาให้เรา ในจม.(จดหมาย)ถามเราว่าทำไมไม่คุยกับหัวหน้าเลยอ่ะพี่ เราก็เลยตอบซะยาวเหยียดเลยค่ะ แต่ดันโชคร้าย เพื่อนที่เดินมาอ่ะค่ะเค้านั่งโต๊ะด้านหลังหัวหน้า แล้วหัวหน้าสังเกตได้ค่ะ เลยพากันบันเทิงเลย
พอมีจดหมายอันนั้นตอบกลับมาเราก็เห็นว่าคนตอบจม.ไม่ใช่คนเดียวกัน เพื่อนเจ้าของจม.เค้าเลยกระซิบบอกจากที่ไกลๆว่า หัวหน้าเห็นอ่ะหมดกัน  ภายในจม.นั้นข้อความตอบกลับคือ มีไรก็คุยกับเราตรงๆสิแล้วเราก็ไม่ได้เขียนชื่อเธอลงไปด้วย! เราก็รู้สึกเหมือนหัวหน้านางสตออ่ะค่ะ ตัดมาที่ตอนเย็นเลยนะ คือครูฟ.เค้าก็เข้ามาตรวจจดการบ้าน และก็บอกหัวหน้าว่า เลือกห้องเรียนสีขาวตามใจหัวหน้าเลยค่ะ และก็สำหรับคนอื่นไม่ต้องอ้างนะคะว่าไม่อยากทำ
มีกันอยู่แค่นี้28คน ต้องช่วยเหลือกัน คือเราแบบอะไรวะ!? เอาแต่ใจตัวเองสุดๆ ทั้งครูทั้งศิษย์น่าจับตบมากเลยค่ะ เราก็กระซิบไปคุยกับเพื่อนอ.นามสมมติ เราก็บอกเค้าว่าเมิงโครตเซ็งเลย เถียงก็เถียงไม่ได้อะไรก็เลือกไม่ได้ อยากได้แบบที่อยากเป็นก็ไม่ได้อ่ะค่ะ ต้องตามใจครูกับหัวหน้าตลอดเลย เราไม่โอเค เพื่อนอ.ก็ไม่ได้พูดตอบอะไร แล้วหัวหน้าเค้าก็เดินมาถามเราว่าเรื่องฝ่ายการงานอ่ะเขียนชื่อเธอได้มั้ย? เราก็พูดว่า แล้วแต่สิยังไงก็เถียงไม่ได้อยู่แล้วนี่!!! เค้าก็เดินกลับไป พอเลิกเรียนเราก็เซ็งๆอยู่แหละค่ะ เราไม่ได้อยากเป็นอะไรเลย หัวหน้ารองก็ไม่ได้อยากเป็น เราเกือบจะรัดคอเพื่อนกลางห้องเพราะจะเอาชื่อเราไปให้เพื่อนในห้องโหวตค่ะ เราก็ไม่โอเคแหละค่ะ เลยอยากลองพูดคุยกับคนที่เคยโดนเหตุการณ์แบบนี้ หรือพวกเหตุการณ์อารมณ์โดนบังคับให้ทำนุ่นทำนี่อ่ะค่ะ อยากรู้ความรู้สึกคนอื่นด้วย เพราะเป็นคนห้าวเหมือนผู้ชาย แต่จริงๆอ่อนยิ่งกว่าผู้หญิงด้วยกันเสียอีกค่ะ