สวัสดีค่ะหนูชื่อ อ้อม อายุ 15 ตอนนี้หนูมีปัญหาเรื่องครอบครัวค่ะ  โดยทั่วไปหนุจะอยู่บ้านแค่คนเดียว แม่จะกลับมาประมาณตอนดึกค่ะ  ปัญหาอยู่ที่ตรงนั้นละค่ะ  หนูมีหน้าที่ทำงานบ้านทุกอย่างใช่ไหมค่ะ  ใช่ค่ะหนูทำ แต่พอนางกลับมา นางอารมณ์เสียมาทุกครั้ง นางหาใครลงไม่ได้ นางจะมาแล้วระบายทุกอย่างลงที่หนู นางจะด่าเสมอว่า  "กูไม่ได้เป็นคนอยากให้เกิดมา" "" "เด็ก " "ลูกทรพี" "ทำไมเป็นพี่ไม่ได้" ฯลฯ เป็นอย่างนี้ทุกคืน หนูก็เคยหลุดด่านางว่า "แม่ " หนุรู้สึกเสียใจมาก เลยกินยาไป  แล้วหลายวันต่อมา หนูชักตาตั้ง นางพาหนุไปรพ. หนุคิดในใจว่า "ถ้าแม่เกลียดหนูขนาดนี้จะพาหนุไปหาหมอทำไม แม่ปล่อยหนูตายก็ได้นี่นา หนูรู้สึกเหมือนไม่มีแม่อยู่แล้ว " "อะไรหนูก็ทำเอง" นางพาไปปรึกษากับหมอ  นางหาว่าหนูเป็นอย่างนู้นอย่างนี้  ทั้งๆที่นางไม่รู้อะไรว่าทุกอย่างหนูทำเหนื่อยจะตาย  เพื่อขอสักครั้งให้นางมองมาบ้าง  พูดดีบ้าง ภูมิใจบ้าง หนุแค่อยากหาทางไปสักที  แต่หนูทำไม่ได้ เพราะพี่ก้ทิ้งนางไปแล้ว  ถ้าหนูทิ้งนางไปอีกใครจะคอยรับฟังนาง  ดูแลบ้านแทนนาง ดูแลนางตอนนางป่วย หนูไม่รู้จะปรึกษาใครดี  แค่เรื่องเรียน งาน หนูก็เหนื่อย  ต้องกลับมาเจอแบบนี้ที่บ้าน หนุแค่อยากเจอสักครั้ง กลับมาบ้านด้วยจิตใจที่สบายใจ ไม่ใช่แบบวันนี้เราจะโดนอะไรอีก  หนุไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง เพราะหนูกลายเป็นลูกทรพีในสายตาทุกคน หนูอยากให้เค้ามาดูว่าตริงๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้น หนูได้แต่แอบร้องไห้ เพราะนางเห้นนางก็หาว่าโรคจิต สำออย หนุอยากตายมากเลยค่ะ  หนูควรทำอย่างไร รุ้สึกว่าอยุ่ไปก็มีแต่คนเกลียด  เป็นตัวล้มเหลว  ตัวซวย ควรทำอย่างไร หนุแค่อยากให้ความเครียดและความทุกข์นี้มันหายไป  หนุอยากได้แม่คนเดิมกลับมาแค่นั้น  มันเป็นคำขอที่สูงเกินไปเหรอค่ะ หนูคงต้องไปแล้วค่ะ พน.หนูมีไปเรียน และขอขอบคุณคนที่มาคอมเม้นท์ล่วงหน้าด้วยนะค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ