มีเเฟนเด็ก เเม่ไม่ปลื้ม ทำไงดีคะ

เราอายุ19ค่ะ เเฟนอายุ17 ซึ่งน้องเรียนอยู่ เขาก็ทำงานพาร์ทไทม์ด้วย น้องเขาก็มาจีบเรา ตอนนั้นเราไม่คุยด้วย เเต่ด้วยความตื้อของน้องวันนั้นเลยตอบน้องไปคุยกันไปมา ก็เริ่มถูกคอกัน ก็เริ่มเปิดใจให้น้อง ทั้งๆที่รู้ว่าเเม่เราไม่ปลื้มเด็ก เราก็คุยกันมาสักพัก น้องก็อยากให้เราบอกเเม่ว่าเราคบกัน ไปไหนมาไหนท่านจะได้รู้ เเต่ด้วยความที่เราก็กล้าๆกลัวๆเพราะรู้ว่าเเม่จะตอบไง เเละวันนี้เราตัดสินใจบอกเเม่ ซึ่งผลมันก็ออกมาเเบบที่เราคิดเลย เเม่ไม่ให้คบกัน เหตุเพราะน้องเรียนอยู่ น้องเลี้ยงเราไม่ได้หรอก กลัวน้องหลอกเรา เเม่ก็เป็นห่วงเรา ตอนนี้หนูไม่รู้เเล้วว่าควรทำไง กลัวเเม่เสียใจ เเต่ก็ยังอยากคุยกับน้อง เเต่เเม่เด็ดขาดจริงๆคงต้องฟังเเม่อยู่ดี หนูอยากคบๆกันไปดูๆกัน เเต่เเม่คงไม่ให้เลย บางทีก็อยากใช้ชีวิตของตัวเอง เเต่ทำไมมันยากจัง...ท่านใดมีความคิดเห็นอย่างไงบ้างคะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
ไม่แปลกที่แม่จะเป็นห่วง เพราะคุณเองก็ยังขาดการตระหนักเรื่องสิทธิกฏหมายอยู่
คุณทำตามอารมณ์ความรู้สึกตัวเอง ลองถามตัวเองดูน้องเขาเป็นผู้เยาว์
เกิดอะไรขึ้นมาคนที่โดนคดีอาญาคือใคร คุณควรใช้หลักเหตุผลบ้าง
แล้วคุณรับผิดชอบตัวเองได้แค่ไหน ถ้าเป็นเรื่องกระทบให้แม่ต้องมาแก้ปัญหาไหม
ไม่พ้นแม่คุณต้องมาแก้ปัญหาให้

การที่คุณจะมีชีวิตเป็นของตัวเองมันหมายถึงคุณต้องมีความรู้การเอาตัวรอด
รู้หลบรู้หลีกไม่สร้างปัญหาด้วย มีประสบการณ์ความสามารถในการแก้ปัญหาเช่นกัน

คุณลองมองตัวเองว่ามันจริงไหม ทำไมแม่ถึงเป็นห่วงคุณ คุณมีศักยภาพทางความคิดและรับผิดชอบไหม
ถ้าถามหาสิทธิถ้าเรายังรับผิดชอบอะไรกับผลมันไม่ได้เลย มันคือสิ่งที่เด็กคิดกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่