บาบิโลเนีย (Babylonia) หรือ อาณาจักรกรุงบาบิโลน หรือ มีอีกชื่อหนึ่งว่า ชินาร์ (ชื่อในพระคัมภีร์) เป็นอาณาจักรที่พูดภาษาแอกแคดโบราณในภาคกลางตอนใต้ของเมโสโปเตเมีย เดิมทีบาบิโลนเป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ ในสมัยจักรวรรดิแอกแคด (2335–2154 BC)  อำนาจของเมืองบาบิโลนแผ่ไปอย่างไพศาลในรัชสมัยของพระเจ้าฮัมมูราบีในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 ก่อนคริสตกาลจนกลายเป็นนครหลวงที่สำคัญ ซึ่งในรัชสมัยของพระเจ้าฮัมมูราบี อาณาจักรกรุงบาบิโลนถูกเรียกว่า ประเทศแอกแคด (Māt Akkadī) เพื่อสื่อว่าเป็นอาณาจักรที่รับช่วงต่อจากจักรวรรดิแอกแคดอันรุ่งโรจน์ก่อนหน้า

นครบาบิโลนนั้นตั้งอยู่บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำไทกริส (Tigris) และยูเฟรทีสตอนล่าง (Euphrates) ซึ่งปัจจุบันคือดินแดนส่วนใหญ่ของประเทศอิรัก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอารยธรรมเมโสโปเตเมีย  เป็นคำกรีกโบราณ (meso = กลาง + potamia = แม่น้ำ) มีความหมายว่า "ดินแดนระหว่างแม่น้ำ (ไทกริสกับยูเฟรทีส)" ด้วยภูมิประเทศแบบนี้เองจึงทำให้มีความอุดมสมบูรณ์ เหมาะแก่การทำเกษตรกรรม ผู้คนจากหลากหลายอาณาจักรล้วนเดินทางมายังดินแดนบริเวณนี้เพื่อทำมาหากิน และสร้างอารยธรรมของตัวเอง
 
เฮอรอโดทัส (Herodutus) บิดาแห่งประวัติศาสตร์ชาวกรีก บันทึกไว้ว่า นครบาบิโลนมีพื้นที่ 630 ตารางกิโลเมตร มีอาคารที่สร้างด้วยอิฐดินสีน้ำตาลขุ่น เพราะได้จากการขุดดินโคลนมาทำ เมืองมีกำแพงล้อมยาว 100 กิโลเมตร และหนา 7 เมตร กำแพงมีประตูที่ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ 100 บาน แต่ละด้านของกำแพงมี 25 ประตู จากมุมด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่งของเมืองถูกตัดเป็นเส้นทะแยงมุมโดยแม่น้ำยูเฟรทีส (Euphrates) ซึ่งตัดผ่าเมืองออกเป็นรูปสามเหลี่ยมที่มีขนาดใกล้เคียงกัน 2 ส่วน และริมฝั่งแม่น้ำมีป้อมปราการป้องกันที่ทำด้วยอิฐซึ่งดูน่าเกรงขาม

สำหรับประชาชนในการเข้า-ออกเมือง และมีประตูสำคัญที่สุดคือ ประตูอิชทาร์ (Ishtar Gate) ที่สูง 23 เมตร ประดับด้วยกระเบื้องสีน้ำเงินเรียงกันเป็นรูปสัตว์ชื่อ mushhushshu ที่มีศีรษะเป็นมังกร ลำตัวเป็นวัว สองขาหน้าเป็นขาแมว สองขาหลังเป็นขานกอินทรีย์ และมีหางเป็นหางแมงป่อง

 เมื่ออาณาจักรบาบิโลนเริ่มอ่อนแอลง ก็ถูกชาวฮิตไทต์ (Hittite) เข้าปล้นสะดมเมื่อ 1,590 ปีก่อนคริสต์ศักราช ต่อมาพวกฮิตไทต์ก็เสียอำนาจให้แก่พวกคัสไซต์ และเข้าครอบครองกรุงบาบิโลนเป็นเวลาถึง 400 ปี  กระทั่ง 612 ปีก่อนคริสต์ศักราช พวกคาลเดียน (Chaldean) ซึงเป็นชนเผ่าฮีบรูทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของลุ่มแม่น้ำไทกริส-ยูเฟรทีส ก็สามารถเข้ายึดได้สำเร็จ และสถาปนากรุงบาบิโลนขึ้นเป็นเมืองหลวงอีกครั้งหนึ่ง และจัดตั้งเป็นอาณาจักรบาบิโลเนียใหม่ขึ้นมา และเจริญรุ่งเรืองจนถึงขีดสุดอีกครั้ง
 
ในสมัยพระเจ้าเนบูคัดเนซซาร์แห่งอาณาจักรบาบิโลเนียใหม่ สามารถยกทัพไปพิชิตเมืองเยรูซาเลม  และกวาดต้อนเชลยชาวยิวมายังกรงุบาลิโลน มีสร้างพระราชวังและวิหารขนาดใหญ่บนฝั่งแม่น้ำยูเฟรทีส  และเหนือพระราชวังมีการสร้างสวนขนาดใหญ่ เรียกว่า สวนลอยแห่งบาบิโลเนีย  ถือว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคโบราณ

มีความรู้ด้านดาราศาสตร์ มีการแบ่งสัปดาห์ออกเป็น 7  วัน แบ่งวันออกเป็น 12 คาบๆละ 120   นาที สามารถคำนวณเวลาโคจรของดวงอาทิตย์ในรอบปีอย่างถูกต้อง  พยากรณ์สุริยุปราคา  ชาวคาลเดียนเป็นชาติแรกที่ริเริ่มนำเอาความรู้ทางดาราศาสตร์มาทำนายโชคชะตาของมนุษย์ ต่อมาอาณาจักรบาบิโลเนียใหม่ถูกกองทัพเปอร์เซียโดยการนำของพระเจ้าไซรัสมหาราช เข้ายึดครองและผนวกเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิเปอร์เซีย 
 
6 ก.ค ในปี 2562 ที่ผ่านมา ที่ประชุมองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ประกาศรับรอง "เมืองบาบิโลน" แหล่งอารยธรรมโบราณที่ทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของอิรัก เป็นแหล่งมรดกโลกในการออกเสียงลงมติที่เมืองหลวงของประเทศอาร์เซอร์ไบจาน หลังอิรักพยายามรณรงค์หาทางให้เมืองบาบิโลนได้เป็นแหล่งมรดกโลกมาเป็นเวลานานหลายปี นับเป็นมรดกโลกแห่งที่ 6 ในดินแดนเมโสโปเตเมีย 

(ประตูอิชตาร์ที่ประกอบขึ้นใหม่ตามสัณฐานโดยอนุมานของนักโบราณคดี ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งกรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี สูง 14.30 เมตร)

ในสมัยของพระเจ้าเนบูคัดเนซซาร์นั้นได้มีการสร้างกำแพงล้อมรอบกรุงบาบิโลนเอาไว้ โดยมีประตูหลวงที่เรียกว่า “ประตูอิชตาร์” (The Ishtar Gate) จุดประสงค์ในการสร้างประตูนั้นเพื่อถวายแก่มหาเทวีอิชตาร์ (Ishtar) อันเป็นเทวีประจำเมืองและเทวีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ซึ่งชาวบาบิโลเนียเคารพนับถือเช่นเดียวกับเทพเจ้ามาร์ดุค (สัตว์ผสมระหว่างงู ปลา นกอินทรี และสิงโต)
           
ประตูนี้มีขนาดสูง 47 ฟุต สร้างประมาณ 604 562 B.C. สร้างจากวัสดุประเภทอิฐและเคลือบสีสวยงามมาก มีการแกะสลักเป็นภาพสัตว์ประหลาดที่เรียกว่า “กริฟฟิน” (Griffin) ซึ่งมีใบหน้าและลำตัวเป็นสิงโตแต่มีปีกเป็นนกอินทรีย์ นอกจากนี้ยังมีลวดลายรูปสัตว์ต่าง ๆ เช่น ม้า วัว สิงโต และมังกร ฯลฯ ประดับอยู่ทั่วไปเป็นระยะ ๆ ปัจจุบันกำแพงอิชต้าถูกเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์เบอร์ลิน (State Museum of Berlin) ประเทศเยอรมัน
 ziqqurat ตรงกับคำ siqquratu ในภาษาบาบิโลเนียที่แปลว่า ยอดเขา ซิกกูรัตมีโครงสร้างคล้ายปิระมิดคือถูกแบ่งออกเป็นชั้นๆ ตั้งแต่ 3-7 ชั้น และมีขั้นบันไดเชื่อมระหว่างชั้นเป็นเส้นทางขึ้น-ลง ชั้นบนสุดเป็นสถานที่บูชาเทพ Marduk เพราะชั้นที่อยู่สูงขึ้นๆ จะมีขนาดเล็กลงๆ ซิกกูรัตจึงเปรียบเสมือนเอกภพที่มีชั้นล่างสุดเป็นนรก ชั้นกลางเป็นโลกมนุษย์ และชั้นบนสุดเป็นสวรรค์ นักประวัติศาสตร์หลายคนเชื่อว่า หอคอย Babel แห่งบาบิโลน แท้ที่จริงคือ ซิกกูรัตที่มีฐานล่างเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่มีด้านยาว 30 เมตร

ซิกกูแรตนั้นจะไม่มีการก่อสร้างสูงจนเป็นยอดแหลมเหมือนกับปิรามิดของชาวอียิปต์ ด้านบนของซิกกูแรตจะเป็นพื้นที่ราบกว้างและสร้างเป็นวิหาร ในระยะแรกการสร้างซิกูแรตมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนา  ต่อมาซิกกูแรตนั้นได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของพระราชวังของกษัตริย์แทน เช่น ซิกกูแรตที่เมืองอูร์ (Ur)

Cr.ภาพ middleeasteye.net/ mgronline.com
Cr.https://7wonder.wordpress.com/2012/06/11/สวนลอยแห่งบาบิโลน/
Cr.https://mgronline.com/science/detail/9620000016280
Cr.https://travel.trueid.net/detail/LqNxGvlA4gzo
Cr.http://art-west.weebly.com/362936343603363435923633358536193610363436103636365036213648360936373618-babylonia.html
Cr.http://worldcivil14.blogspot.com/2014/12/hanging-garden-of-babylon.html / โดย วณัฐชญา  ประทุมนันท์
Cr.https://th-th.facebook.com/ThePlantsForOurFreedom/posts/550975421659707:0
Cr.https://www.thairath.co.th/lifestyle/travel/abroad/1675908
Cr.https://pattraporn093.wordpress.com/2014/01/06/ประตูอิชตาร์-the-ishtar-gate/

(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลทั้งหมดและขออนุญาตนำมา)