ขอเล่าแบ็คกราวด์นิดนึง ว่าเราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว แยกทางกับคุณพ่อน้องมานานพอควรแล้วค่ะ

ปัญหาของน้องคือ การกินผลไม้ค่ะ ใช้ค่ะ ดูเหมือนไม่น่ามีปัญหาเนอะ ไม่ชอบก็แค่ไม่กินผ่านไปก่อน

เดิมน้องเคยชอบทานมาก เลือกซื้อผลไม้รอคุณพ่อ อ้อนพ่อปลอกผลไม้ จนวันนึงที่พ่อแม่แยกทางกัน น้องก็เริ่มทานน้อยลง
ปัจจุบันนี้ไม่ทานเลย ล่าสุดคือมีผลไม้ตั้งอยู่บนโต๊ะอาหารก็อาเจียนเลยค่ะ

ทีนี้ที่โรงเรียนน้องจะมีการให้ทานผลไม้เป็นมื้อบ่าย ครูจะทำใส่กระปุกเล็กๆให้เด็กๆได้ชิม ที่ผ่านมาตอน อ.1 ก็เหมือนหลบเลี่ยงมาได้
แต่ตอนนี้เริ่มโตแล้ว คุณครูก็กระตุ้นให้ทานมากขึ้น น้องก็เครียดมากขึ้นค่ะ

มีผลต่อการนอน ตอนกลางคืน คือตื่นมาร้องไห้ คืนล่ะ 3-4 ครั้ง เพราะไม่อยากไปโรงเรียน คุณครูบังคับให้ทานผลไม้
ตอนเช้าที่แม่ไปส่งก็คือ ร้องไห้หนักมาก ทั้งๆที่เทอมผ่านมาไม่ได้มีปัญหานี้เลย

เรื่องปัญหาของน้องที่โรงเรียนคุณแม่ได้แจ้งคุณครูไปแล้ว แต่ยังไม่มีแนวทางแก้ไข คุณครูบอกว่าไม่ได้บังคับแต่คะยั้นคะยอให้ลองชิมทุกอย่าง
รวมถึงเมื่อมีการนอนไม่หลับ บวกอาเจียนเข้าร่วม แม่เลยพาน้องพบจิตแพทย์เด็ก ซึ่งจะได้พบนักพัฒนาการต่อไป (ไม่มีการใช้ยานะคะ)

แต่สิ่งที่แม่อยากปรึกษาคือ ตัวแม่เอง ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี ลูกร้องไห้หนักมากและมักบอกแม่ว่า "แม่ขาน้องหยุดร้องไห้ไม่ได้ คุณแม่ช่วยน้องหน่อยค่ะ"
ความทรมานคือแม่ไม่รู้จะทำยังไงและเหมือนช่วยอะไรลูกไม่ได้เลยค่ะ