สวัสดีคะ วันนี้อยากจะมาถามความคิดเห็นของเพื่อนๆกับปัญหาโลกแตก แต่แก้ไขไม่ได้สักที

ขอเกริ่นเริ่มก่อนว่า จขกท มีพี่สาว1คน แต่งงานมีครอบครัวแล้วย้ายออกไปห่างจากบ้านพ่อแม่ 20นาที ขณะนี้มีลูก1คนอายุ1ขวบ จขกทอาศัยอยู่บ้านกับพ่อแม่และยังไม่แต่งงาน
หลังจากพี่สาวคลอดลูกก็ได้เลี้ยงลูกเป็นเวลา3เดือนและจากนั้นฝากเลี้ยงไว้ที่บ้านพ่อแม่(ตายาย)ทั้งกลางวันและกลางคืนจนถึงปัจจุบัน  เดิมทีกลับมาเลี้ยงลูกส อา ส่วนจ-ศ ตาเป็นคนเลี้ยง24ชม (ยายไม่ช่วยเลี้ยงเนื่องจากไม่รักเด็ก เคยคุยหล่ยทีแล้วเรื่องช่วยเลี้ยงแต่ท้ายสุดก็จบลงที่ไม่เลี้ยง)
แต่2เดือนมานี้พี่สาวและพี่เขยเปิดร้านขายของทำให้การเลี้ยงหลาน ส อาเป็นภาระของตาทั้งหมด พี่สาวและพี่เขยจะมาบ้างบางวันแค่ตอนเย็น1ชมเพื่อมาป้อนข้าวลูกและก็จากไป ไปทำงานที่ร้านบ้าง พี่เขยเข้ากะดึกบ้าง(แต่กลางวันก้ไม่เลี้ยงนะ บอกมานอนเพราะทำงานมาทั้งคืน= =)  
ปัญหาตอนนี้คือสุขภาพของพ่อ(ตา)แย่มาก ไม่ได้นอน เลี้ยงทั้งวัน การพักผ่อนก้ไม่มี เวลากินข้าวยังต้องรีบกินเพราะต้องมาดูหลาน ปัจจุบันพ่ออายุ60แล้วคะ เดิมแกสดใส หัวเราะเก่ง  แต่ตั้งแต่เลี้ยงหลานมา1ปี ไม่เคยเห็นพ่อหัวเราะเสียงดังเหมือนก่อน ทางแก้ไขของเราตอนนี้คือ เรากลับมาช่วยเลี้ยงคะ งานเราค่อนข้างหนักว่างระหว่างวันแค่3-4ชม เช่น เราทำงาน8-12.00 กลับมาช่วยเลี้ยงหลานเวลา12.00-16.00 เพื่อให้พ่อพัก และเรากลับไปทำงานต่อ 16.00-เช้าวันรุ่งขึ้น เรารุ้สึกเราไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย เคยคิดอยากใช้เวลาว่างอันน้อยนิดของเราไปเดินห้างดูหนังเข้าร้านนวด แต่หน้าพ่อลอยขึ้นมา ห่วงว่าวันนี้จะกินข้าวยัง จะได้นอนพักบ้างไหม เท่านั้นแหละ เราก้รีบกลับบ้าน เรารุ้สึกว่าความสุขของตัวเองและของพ่อมันลดลงอะ เราเคยเสนอให้จ้างพี่เลี้ยง พาไปเนิสสารี่แล้ว แต่ทุกคนในบ้านปฏิเสธ บอกว่ากลัวคนอื่นเลี้ยงไม่ดี พ่อก็พูดว่าพ่อไหวๆๆ แต่คือเราเห็นหน้าพ่อเรารุ้เลยว่าพ่อเหนื่อยมาก พ่อทำงาน(คนเดียว เเม่ลาออกมาดูเรากับพี่)มาทั้งชีวิต นี่มันช่วงพักเกษียรแต่พ่อไม่ได้พักเลย เรารุ้สึกแย่มาก เรารักหลานนะ แต่เราก็รักพ่อเหมือนกัน

เพื่อนๆมีคำแนะนำให้เราไหมว่าเราควรทำอย่างไงดี ตอนนี้เราตื้อไปหมด หนทางเดียวของเราคือรอหลานเข้ารร ซึ่งคืออีก2ปี แต่เราจะไม่ไหวแล้ว บางครั้งเครียดมากไม่อยากกลับบ้าน  ทำงานมาเหนื่อยอยากพัก แต่ห่วงพ่อ ก้ทำใจทิ้งเเกไว้เลี้ยงหลายคนเดียวไม่ได้จริงๆ