สามีชอบพูดทำร้ายจิตใจ เหมือนมีดทิ่มแทงใจมาตลอด

แต่งงานกันแล้ว 4 ปี มีลูก 1 คน เราก็ไม่ใช่คนเพอร์เฟค ฐานะไม่ร่ำรวยอะไร พอรู้ว่าท้องก็วางแผนชีวิต สามีให้ออกจากงาน บอกว่าสามารถเลี้ยงดูได้ ตอนนั้นเราอยู่คอนโดกัน บวกกับเป็นช่วงโควิดพอดี หลังจากครบกำหนดลาคลอดก็ทำเรื่องลาออกมาเลี้ยงลูกเอง เพราะไม่มีคนเลี้ยงให้ เป็นแม่ฟูลทาม ระหว่างที่เลี้ยงลูกก็พยายามหารายได้ อยากช่วยแบ่งเบาภาระ มันก็ไม่ได้เป็นไปตามที่คิดไว้ทั้งหมด ช่วงนั้นเราเข้าใจนะสามีคงเหนื่อยจากการทำงาน เวลามีเรื่องทะเลาะกันเขามักจะลงที่เรา เช่น ที่ต้องลำบากแบบนี้เพราะเรา ดูถูกว่าเราไม่มีอะไรเลย มีแต่เขาหามาทั้งนั้น เราเป็นภาระเขา ไม่น่าแต่งงานกับเราเลย ประมาณนี้ ยอมรับว่าเสียใจ และเจอคำพูดประมาณนี้มาตลอด หนักขึ้นเริ่มพูดลามไปที่ครอบครัวพ่อแม่เรา ล่าสุดบอกว่าเราไม่เห็นมีอะไรดีซักอย่างตั้งแต่อยู่กันมา ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองซะบ้าง ตั้งแต่มีเมียกุไม่มีอะไรดีขึ้นเลย และชอบไล่เราให้ไปไกลๆ ไปไหนก็ไป เรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรือ เรายอมลาออกจากงานเพื่อมาเลี้ยงลูก ทำงานบ้าน ดูแลบ้าน ระหว่างที่เราเลี้ยงลูกเราก็อ่านหนังสือจนสอบติดแล้วก็จะได้ทำงานแล้ว เราพยายามมากที่จะอ่านหนังสือเพื่อให้ได้ทำงานจะได้ช่วยกันหาเงิน เพื่อครอบครัว เพื่อลูก เพื่อทุกคน แต่ทำไมพูดด้อยค่าเราจัง หรือเขาจะเบื่อเราที่เราไม่ทำการทำงาน อยู่บ้านเลี้ยงลูกน่าเบื่อ แต่ยอมรับว่าเราหารายได้ช่วยเขาไม่ได้เลยเพราะไม่มีทุน สิ่งที่เราทำได้คือตั้งใจอ่านหนังสือสอบ แต่เขาพูดเหมือนเราไร้ค่า เสียใจอยู่นะ แต่เรารักลูกมากๆ อยากให้ลูกอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นตลอดไป แบบนี้เราจะอยู่ยังไงให้มีความสุข และจะทำยังไงกับคำพูดเขา เพราะเชื่อว่าแก้ไม่ได้หรอก เขาชอบพูดดูถูกเรา และคิดว่าตัวเองดีหมดถูกหมด
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ผัวคุณนี่มันเฮงซวยมาก  คุณไม่น่าไปเลือกเอาผู้ชายแบบนี้มาเป็นผัวเลย  

ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกล  เลิกไปซะ ผัวเฮงซวยอย่าไปอยู่กับมัน
เสียดายเวลา เสียโอกาสดีๆ

บอกมันเลย อยู่ด้วยกันถ้ามันแย่ขนาดนั้น ก็ต่างคนต่างไป
แต่ลูกใครจะดูแล จะรับผิดชอบอย่างไร ? จะส่งเสียจ่ายค่าเลี้ยงดูลูกเดือนละเท่าไหร่?
หรือจะให้ผัวมันเลี้ยงเอง  

พี่แนะนำ ว่าอย่าไปอยู่กับผู้ชายแบบนี้   รีบเลิกตอนซะ ตอนที่อายุยังไม่มาก

ผู้ชายแบบนี้ มันไม่ควรมีเมีย

ถ้าเป็นฉัน ไปขอนอนวัดกับแม่ชี ยังดีกว่าอยู่กับผู้ชายเฮงซวยแบบนี้นะ
ความคิดเห็นที่ 1
เราคิดเสมอค่ะ ว่าผู้หญิงอย่างเราๆ ยังไงก็ต้องพึ่งพาตัวเอง อย่าคิดแต่จะพึ่งสามี แม้ตอนเเรกเขาจะเอ่ยปากบอกว่าไม่เป็นไร เขาเลี้ยงเราได้ ให้เราลาออกจากงานมาอยู่บ้าน เลี้ยงลูกหรือเป็นแม่บ้านอะไรก็ตาม อย่าไปเชื่อเด็ดขาดค่ะ เราคิดแบบนั้น...มันเหมือนกับว่าเราต้องพึ่งพาเขาไปตลอด โดยเฉพาะเรื่องเงินทองค่ะ หากเราไม่สามารถหาเองได้แล้ว เขาก็จะประนึงว่าถือไพ่เหนือกว่า แรกๆ อาจไม่มีปัญหา เเต่เราเชื่อว่า พอนานๆเข้า ยิ่งถ้ารายรับและรายจ่ายไม่สอดคล้องกัน ปัญหามาแน่ค่ะ เคยเจอหลายๆกระทู้ ที่มีปัญหาแบบคุณ แล้วอยากเลิกก็เลิกไม่ได้เพราะไม่ได้ทำงานจึงไม่มีเงินเก็บเป็นของตัวเองเลย

ดังนั้นคุณควรรีบหางานทำค่ะ อย่าคิดแต่จะรอสอบอย่างเดียวเพราะยังไม่แน่นอน ได้งานอะไรก็ทำไปก่อนค่ะ ระหว่างนี้ก็อ่านหนังสือเตรียมสอบไปด้วย จะได้ไม่เสียเวลาไปเปล่าๆค่ะ มีเงินใช้เป็นของตัวเอง ก็ไม่ต้องแคร์สามีค่ะ ส่วนลูก ขอถามนิดนึงว่าโตหรือยังคะ ฝากญาติเลี้ยงก่อนได้ไหม หรือจ้างเลี้ยงได้ไหมค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่