เป็นเรื่องของข้าราชการเกษียณวัย70 ซึ่งชอบท่องเที่ยว โดย มอเตอร์ไซค์ คู่ใจ
ระหว่างวันที่ ๑๑-๑๓กรกฎาคม ที่ผ่านมา คนเฒ่าและเพื่อนๆอีกสี่คนมีโอกาสได้ขี่บิ๊กไบค์ออกทริปสั้นๆสามวัน ก็เลยเอาเรื่อง เอารูปมาฝากให้อ่านให้ดูกันพอแก้ง่วงแก้เหงาครับ
คนเฒ่าและเพื่อนขี่ม้าเหล็กคู่ใจเป็นฮอนด้าสองคัน ไทรอัมพ์สามคันออกจากสุโขทัยตั้งแต่ตีห้าครึ่งโดยมีจุดแวะแรกที่ชมรมจักรยานอำเภอศรีสำโรง วันนี้ทางชมรมจะนำผ้าป่าไปทอดถวาย คนเฒ่าและพวกเห็นเป็นโอกาสอันดีที่จะได้ร่วมทำบุญเพื่อความสวัสดิภาพในการเดินทางและได้กินข้าวต้มกินกาแฟฟรี ทุ่นสตางค์ได้หนึ่งมื้อเลยไม่พลาดครับ
อิ่มบุญ อิ่มท้องคณะคนเฒ่าก็ควบเจ้าม้าเหล็กสองล้อผ่านอำเภอสวรรคโลก อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย อำเภอพิชัย อำเภอฟากท่า อำเภอบ้านโคก จังหวัดอุตรดิตถ์ เฉียดๆ สปป.ลาวพอได้กลิ่นสาบสาวลาว โดยมีอากู๋แมพเป็นผู้นำทางข้ามแม่น้ำน่านเข้าสู่อำเภอนาน้อย จังหวัดน่าน ผ่านผาชู้ ดอยเสมอดาวแต่ไม่ได้แวะ เพื่อนๆของคนเฒ่าถ้าผ่านลองแวะดูเสาธงสายชักยาวที่สุดในประเทศไทยที่ผาชู้ ดูหมอกเต็มหุบ ดูดาวเต็มฟ้าที่ดอยเสมอดาวนะครับ รับรองว่าสวย
คณะคนเฒ่าแวะเที่ยวเสาดินนาน้อย เป็นแท่งดินที่เกิดจากการยุบตัวของพื้นดินนานนับล้านปีมาแล้วคล้ายกับแพะเมืองผีที่แพร่แต่เล็กกว่า ที่นี่มีต้นไม้ประหลาดชื่อ ต้นดิกเดียม คือถ้าเอามือไปเกาตามกิ่งแล้ว ปลายกิ่งจะกระดุกกระดิกเหมือนจั๊กกระจี้ (เดียม คำเหนือแปลว่าจั๊กกระจี้ครับ) ใกล้ๆกับเสาดินมีที่เที่ยวอีกแห่งชื่อ คอกเสือ เป็นแอ่งหรือหลุมใหญ่ที่เกิดจากการยุบตัวของแผ่นดิน ตำนานของชาวบ้านเล่าว่ามีเสือมากินวัวเลยช่วยกันไล่ต้อนจนเสือตกลงไปในหลุมนี้ขึ้นมาไม่ได้เหมือนติดคอกแล้วถูกชาวบ้านสำเร็จโทษที่นี่
พวกเราแวะกินข้าวกลางวันที่ร้านดังของอำเภอเวียงสาก่อนเข้าตัวจังหวัดน่าน เป็นร้านเก่าแก่ชื่อร้านจวน ผ่านมาลองแวะชิมดูได้ อิ่มแล้วเข้าน่าน ก่อนเข้าที่พักขอไหว้พระ ดูวิวเมืองน่านที่วัดพระธาตุเขาน้อย เห็นเมืองน่านทั้งเมือง ไม่แวะถือว่าผิดนะครับ
ที่พักคืนนี้ชื่อ น่านสุขโขโฮมสเตย์ อยู่ใกล้ๆวัดพระธาตุเขาน้อย เป็นของคนสุโขทัยมาได้เมียน่าน ห้องพักสะอาดสะอ้าน อาหารเช้าอร่อยและไม่แพง คืนนี้กินข้าวเย็นร้านเจ้านางริมน้ำน่าน ต่อด้วยฟังเพลงที่ร้านธิดาเลิศรส ซึ่งเคยเป็นเจ้าประจำกันสมัยคนเฒ่าทำงานที่นี่ เดินทางต่อครับผ่านอำเภอสันติสุข แวะร้านกาแฟดัง วิวสวยเห็นดอยภูคาห่มหมอกแต่ไกล ชื่อร้าน เดอะวิว กิ่วม่วง ร้านนี้ชาวบิ๊กไบค์ที่ผ่านมาทุกคันต้องแวะ
จากกิ่วม่วงพวกเราขี่ขึ้นสู่ถนนลอยฟ้า ซึ่งนับว่าเป็นถนนสวยสายหนึ่งของเมืองไทย มีจุดชมวิวที่ทุกคนต้องแวะถ่ายรูป จุดนี้เรียกว่า จุดชมวิวโค้งเลขสาม เป๊ะจริงๆครับไปดูกันได้
ถึงอำเภอบ่อเกลือแวะดูบ่อเกลือสินเธาว์บนภูเขาแห่งเดียวของไทยซึ่งช่วงเข้าพรรษาจะหยุดการต้มเกลือสามเดือนแต่ก็ยังมีนักท่องเที่ยวแวะเที่ยวและซื้อเกลือ ซื้อดอกเกลือกลับบ้านเป็นของฝากมากพอสมควร
คืนนี้คนเฒ่าเข้าพักที่ เคาท์ดาวน์โฮมสเตย์ ที่พักเล็กๆราคาประหยัดในหมู่บ้านสะปัน หมู่บ้านที่ได้ชื่อว่าอากาศดี เที่ยวได้ทั้งปี วันนี้ฝนตกครับ นั่งจิบน้ำ (ไม่) เปลี่ยนนิสัยแกล้มอาหารพื้นเมืองก่อนจะหลับไปด้วยความสุข โฮมสเตย์แห่งนี้เล็กๆแต่น้ำใจไมตรี การดูแลลูกค้ายิ่งใหญ่มากครับ ถ้าไปอีกก็จะพักที่นี่
รุ่งเช้าฝนพรำๆ ฝ่าฝนขึ้นถนนสายบ่อเกลือ-ปัว แวะถ่ายรูปหมอกสวยๆที่จุดชมวิว ๑๗๑๕ จุดสูงสุดของถนนสายนี้ ผ่านอุทยานแห่งชาติดอยภูคาแวะกินข้าวที่น่าน กินกาแฟที่ร้านของรุ่นน้องโรงเรียนเทพศิรินทร์ที่อำเภอร้องกวาง แพร่ กลับถึงสุโขทัยก็เย็นมากพอสมควร รวมระยะทางทริปนี้เก้าร้อยกว่ากิโล พอได้แก้หงุดหงิดจากโควิด
คนเฒ่าขอขอบคุณเพื่อนๆร่วมทริปทุกคนที่ช่วยดูแลซึ่งกันและกันตลอด ขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านเรื่องเล่าของคนเฒ่า เขียนถึงกันบ้างนะครับ คนเฒ่าจะได้มีแรงเที่ยว มีแรงเล่าให้เพื่อนๆอ่าน สวัสดีครับ  ติดตามต่อได้ที่ เพจ คนเฒ่าชอบเที่ยว https://www.facebook.com/%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%92%E0%B9%88%E0%B8%B2-%E0%B8%8A%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%A2%E0%B8%A7-109621253784794/