ปัญหาคือคนในประเทศยอมอดทน ให้ความร่วมมือทุกอย่างเพื่อให้สถานการณ์ผู้ติดเชื้อดีขึ้น กี่คนที่ต้องอยู่อย่างยากลำบากไม่มีรายได้เพียงพอ เชื่อมั่นว่ารัฐจะควบคุมสถานการณ์ได้ภายใต้ข้อกำหนดที่แจ้งให้ประชาชนรับทราบ

แต่จู่ๆใครก็ไม่รู้เข้ามาในประเทศ โดยที่รัฐไม่สามารถควบคุมคนเหล่านั้นให้อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์เดียวกันที่ใช้กับคนในประเทศ

เหล่านี้คือสิ่งที่รับไม่ได้ ที่ผ่านมาจะอดทนไปทำไมถ้าสุดท้ายแล้วรัฐไม่สามารถควบคุมคนนอกได้เลย

มันคนละส่วนกับtravel bubbleซึ่งเป็นการจับประเทศที่ต่างฝ่ายต่างมีความเสี่ยงน้อย รัฐแจ้งประชาชนและประชาชนเตรียมพร้อมรับมือ แต่ตอนนี้ปัญหาที่เกิดขึ้นคือการปล่อยให้คนจากกลุ่มประเทศเสี่ยง เข้ามาโดยไม่สามารถบังคับใช้มาตรการกับคนเหล่านั้นได้ จนอาจเกิดการระบาดรอบ2

แบบนี้จะเรียกว่าแพนิคและประชาชนไม่พร้อมได้หรอครับ