เกริ่นเรื่องผมเป็นคนชอบร้องเพลง ชอบกิจกรรม แต่ผมกลับไม่กล้าที่จะทำในสิ่งที่ผมชอบ เพราะด้วยโดนบังคับไม่ให้ทำในสิ่งที่ชอบตั้งแต่เด็ก ผมมักจะเขินอายเวลาอยู่ต่อหน้าผู้คนเยอะๆ ไม่คุยกับคนแปลกหน้าหรือไม่คนที่ไม่สนิทด้วย กลัวไมค์(เวลาอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆหรือจับไมค์เสียงจะสั่น ตัวสั่น)
เรื่องเริ่มจากผมอยากก้าวข้ามความกลัวของผมในงานโรงเรียนมีการให้นักเรียนสามารถขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีได้อิสระ ผมที่อยากผ่านมันไปให้ได้เลยขึ้นไปลองดูโดยมีเพื่อนๆผมให้กำลังใจ แต่ผลกลับไม่ได้ดังหวัง ผมร้องไม่ออกลืมเนื้อเพลงร้องเพี้ยน ตัวสั่นหน้ามืด ผมกลายเป็นคนที่ไม่ร้องเพลงเลยนับแต่นั้นมา จากที่มักจะร้องกับเพื่อน ร้องในห้องน้ำ ร้องคนเดียว เวลาฟังเพลงที่ชอบเราจะร้องตามถูกไหมครับ ผมก็เคยร้องตามแต่ตอนนี้ผมกลับไม่กล้าที่จะร้องตาม มันทำให้ผมอึดอัดมาก ผมอยากจะผ่านมันไปให้ได้แต่กลับแย่ลงกว่าเดิม ผมกลัวมันจะกระทบถึงตอนมหาลัยที่ต้องพรีเซ็นหน้าห้อง หรือสัมนา
รบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะครับ
อยากก้าวผ่านความกลัวในใจ ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ
เรื่องเริ่มจากผมอยากก้าวข้ามความกลัวของผมในงานโรงเรียนมีการให้นักเรียนสามารถขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีได้อิสระ ผมที่อยากผ่านมันไปให้ได้เลยขึ้นไปลองดูโดยมีเพื่อนๆผมให้กำลังใจ แต่ผลกลับไม่ได้ดังหวัง ผมร้องไม่ออกลืมเนื้อเพลงร้องเพี้ยน ตัวสั่นหน้ามืด ผมกลายเป็นคนที่ไม่ร้องเพลงเลยนับแต่นั้นมา จากที่มักจะร้องกับเพื่อน ร้องในห้องน้ำ ร้องคนเดียว เวลาฟังเพลงที่ชอบเราจะร้องตามถูกไหมครับ ผมก็เคยร้องตามแต่ตอนนี้ผมกลับไม่กล้าที่จะร้องตาม มันทำให้ผมอึดอัดมาก ผมอยากจะผ่านมันไปให้ได้แต่กลับแย่ลงกว่าเดิม ผมกลัวมันจะกระทบถึงตอนมหาลัยที่ต้องพรีเซ็นหน้าห้อง หรือสัมนา
รบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะครับ