ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราเพิ่งอายุ 20 ยิ่งอายุเยอะก็รู้สึกว่าจิตตัวเองไม่ค่อยนิ่ง มีอะไรให้คิดตลอดเวลา เรื่องไม่เป็นเรื่องก็คิด จากคนไม่ค่อยเเคร์อะไร สงบสติค่อนข้างดี ตอนนี้อะไรนิดๆหน่อยๆก็ฝั่งใจไปสามสี่วัน ถ้าหนักหน่อยก็ฝั่งจนเอาจากหัวไม่ออก ทุกวันนี้ก่อนนอนต้องฟังธรรมะเท่านั้นถึงจะนอนหลับ คือมันเป็นความรู้สึกที่วุ่นวายมากในหัว จนบางทีก็สงสัยว่าเราเป็นบ้าหรือเปล่าคะ หรืออาจเป็นเพราะเราไม่ค่อยเล่าอะไรให้ใครฟัง ไม่เล่าความรู้สึก หรือปัญหาอะไรเลย เก็บไว้คนเดียวตลอดเพราะคิดว่าเดี๋ยวมันก็ลืมไปเอง มันเลยทำให้เราเป็นเเบบนี้