ผมรู้สึกรักเขาหลังจากคบกันได้ 1ปี กว่าจะรู้ตัวเองก็ถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว ผมเลยสารภาพความรู้สึกกับเขาในวันหนึ่ง เขาปฏิเสธความรู้สึกแบบนั้น เขาบอกว่าเขาเป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เราก็มีอะไรกันครั้งนึงในวันที่เขาเมามาก แต่เขาก็ไม่ได้ยินบอมแบบ100% ยังมีอาการขัดขืนแต่ผมก็ทำจนสำเร็จเพราะเขาเมา ความสัมพันธ์หลังจากนั้น มันเหมือนไปต่อก็ไม่ถึง กลับตัวก็ไม่ได้ โดยวาจาเขาไม่ยอมรับว่าเป็นแฟนกัน แต่การกระทำมันก็ไม่ต่างกับแฟนกัน เช่น เขาจะตามใจผมทุกอย่าง แม้ผมจะให้เขาทำเรื่องที่เขาไม่ชอบ เขาก็จะบอกว่า "กูไม่อยากมีปัญหาถ้าไม่ทำ ก็ไม่จบ กุเบื่อที่ต้องมาทะเลาะ" แล้วเขาก็ยอม เวลามีปัญหาในทุกเรื่องก็ให้คำปรึกษา เราต่างช่วยเหลือกันและกันในทุกๆเรื่อง แม้กระทั่งเรื่องเงิน บางทีผมก็ยืมเขา บางทีเขาก็ยืมผม เราใช้ชีวิตด้วยกัน กินนอนด้วยกันที่บ้านเขาเป็นเดือน แต่สิ่งที่ไม่มีเลยคือเรื่อง sex เท่านั้น ผมได้เขาครั้งเดียวจริงๆ ผมเคยถามเขาหลายครั้ง "ว่าความสัมพันธ์เราเป็นแบบไหน มันจะสิ้นสุดยังไง บอกว่าคืดกับกูแค่เพื่อน แต่สิ่งที่เราเป็นตอนนี้มันต่างกับแฟนกันตรงไหน ถ้าไม่นับเรื่อง sex ถ้าไม่รักวันที่กูหายไป3-4วันไม่โทรกลับ มาตามหากูที่บ้านทำไม บอกว่าห่วงกูว่าจะเจออุบัติเหตุ เลยตามมาดู" ถึงวันนี้ผมเองก็อยากมี sex กับเขา อยากแนะนำเพื่อนผมทุกคนว่าเขาเป็นแฟน นี่มันผ่านมา8ปีแล้ว ถ้าเป็น ชายหญิง คงได้แต่งงานไปแล้ว แค่นี่ความสัมพันธ์มันเหมือนมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน จะตัดใจเลิกก็ไม่ไหว จะอยู่ต่อก็เจ็บลึกๆเวลาคิดถึงอนาคต ถ้ามันไม่จบที่เราคู่กัน ผมไม่รู้จะรับกับชีวิตที่วันนึงขาดเขา หรือเขาไปเจอ ญ อื่นได้ไหม แต่นี่เขาก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนอื่นเลย เขาก็ยังอยู่ตรงนี้กับผม ดีกับผมเหมือนเก่า แม้จะทะเลาะกันบ้างแต่เขาก็ยอมผมทุกครั้ง ผมควรทำยังไงกับความรุ้สึกนี้ดี 1.เดินต่อ 2.จากมา