เราเป็นเด็กมอปลาย เรียนปีสุดท้าย ชีวิตมอปลายไม่เคยมีสังคมเพื่อน  หลังเลิกเรียนเราต้องหางานเสริมทำ รับจ็อบไปทั่ว เสาร์อาทิตย์ก็ต้องทำงาน ถึง3-4 ทุ่ม ไม่เคยได้มีโอกาสอ่านหนังสือแบบเพื่อนคนอื่น เวลาทำการบ้านก็มีน้อยมาก เราเหนื่อยกับวงจรชีวิตแบบนี้ เราเป็นเด็กคนหนึ่งที่อยากจะมีเวลาอ่านหนังสือ ทำแบบฝึกหัด แต่ก็ต้องทำงานหาเงิน  ในส่วนของค่าเทอม ค่างานกลุ่ม ค่าห้อง เราต้องจ่ายเอง พอเราจะเอาเงินไปจ่าย แม่ก็จะขอยืมเงินไปหมุนก่อน แต่เชื่อไหมว่าไม่เคยได้คืน เพราะเขาก็บอกแค่ว่าเดือดร้อน จนเราถอดใจแล้วเก็บใหม่ เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ ที่พ่อชอบเล่นหวย เล่นทีละหลายพัน เราเสียใจที่พ่อไม่เอาเงินส่วนนี้เก็บเพื่อเรา ช่วยจ่ายค่าเทอม ค่าใช้จ่ายต่างๆ เราต้องดิ้นรนเอง พ่อแม่ก็บอกด้วยนะถ้าเข้าม. คงไม่มีค่าเทอมให้นะ ต้องหาเองเพราะพ่อแม่ลำบาก 
 
       เราหาเงินมาเหนื่อยมาก เหนื่อยจนวูบตรงป้ายรถเมล์ ทุกครั้งที่พ่อแม่ขอเงินเรา เราไม่อยากให้เลย เพราะเรารู่ว่าสุดท้ายก็หมดไปกับหวย เราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เราควรจะทำยังไงดีคะ