คือปกติเรามีเพื่อนอยู่ 2 คนช่วงโควิดคือคอลกันทุกวัน พอเปิดเทอมก็เข้าใจเเหละว่ามีเนรียนอ่ะนะ เราก็คุยกันไว้เสาร์อาทิตย์จะโทรหากัน เเต่พอมาวันนี้ นางทั้ง 2 ก็มาบอกเราว่า
• คนแรกบอกว่า เขาเส้นเอ็นขาดที่มือ อ่ะค่ะ เขาเล่นเกมไม่ได้ อันนี้เราเข้าใจนะ เราก็ไม่ได้อะไร เเค่คิดอยู่อีกอย่างว่านางชอบวางรูปทำไมนางวาดได้ เเต่ก็ไม่ได้ถาม เพราะนางคงไม่สบายจริงๆ
เเต่น่าจะผิดที่เราล่ะมั้ง ไปคาดหวังกับคำตอบของอีกคนนึง เพราะอักคนนึงไม่ว่าจะทักไปเมื่อไหร่ก็โทรมาคุยตลอดจนไม่รู้คำว่าเหงาเลยเเหละ
• อีกคน นางบอกนางจะเล่นกับน้อง ฟังนางดูมีเหตุผลนะ เราก็พยายามเข้าใจเเหละ
เราก็ไม่รู้อ่ะค่ะ ก็พยายามเข้าใจทั้ง 2 คนเเต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ พยายามเอาใจเขามาใส่ใจเรา เราก็อดน่อยใจไม่ได้อยู่ดีอ่ะค่ะ
ปล. คอมเมนต์อย่าด่าเรานะ คือเราก็พยายามเข้าใจทั้งคู่ เเต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมยังรู้สึกว่าน้อยใจอยู่ ขอคำเเนะนำหน่อยนะคะ
น้อยใจเพื่อนในสิ่งที่ไม่ควรน้อยใจ ทำไงดี
• คนแรกบอกว่า เขาเส้นเอ็นขาดที่มือ อ่ะค่ะ เขาเล่นเกมไม่ได้ อันนี้เราเข้าใจนะ เราก็ไม่ได้อะไร เเค่คิดอยู่อีกอย่างว่านางชอบวางรูปทำไมนางวาดได้ เเต่ก็ไม่ได้ถาม เพราะนางคงไม่สบายจริงๆ
เเต่น่าจะผิดที่เราล่ะมั้ง ไปคาดหวังกับคำตอบของอีกคนนึง เพราะอักคนนึงไม่ว่าจะทักไปเมื่อไหร่ก็โทรมาคุยตลอดจนไม่รู้คำว่าเหงาเลยเเหละ
• อีกคน นางบอกนางจะเล่นกับน้อง ฟังนางดูมีเหตุผลนะ เราก็พยายามเข้าใจเเหละ
เราก็ไม่รู้อ่ะค่ะ ก็พยายามเข้าใจทั้ง 2 คนเเต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ พยายามเอาใจเขามาใส่ใจเรา เราก็อดน่อยใจไม่ได้อยู่ดีอ่ะค่ะ
ปล. คอมเมนต์อย่าด่าเรานะ คือเราก็พยายามเข้าใจทั้งคู่ เเต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมยังรู้สึกว่าน้อยใจอยู่ ขอคำเเนะนำหน่อยนะคะ